tag:blogger.com,1999:blog-86991952024-03-07T11:51:39.098+04:00பினாத்தல்கள்அனுபவச் சிதறல்கள்-- அப்படின்னு எழுத ஆசைதான்.. மனசுக்குள்ளே அடங்குடா மவனேன்னு குரல் கேக்குதே!!பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.comBlogger370125tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-82639401489978865502017-07-12T12:11:00.001+04:002017-07-12T12:11:41.035+04:00நா முத்துக்குமார்<div dir="ltr"><b style="font-size:12.8000001907349px">2013 ல் நாலுவரி நோட்டுக்காக எழுதியது:</b><div style="font-size:12.8000001907349px"><br clear="all"><div><span style="font-size:12.8000001907349px">படிமங்கள் என்று சொன்னால் பெரிய வார்த்தையாக இருக்கும் (குறைந்தபட்சம் எனக்கு). ஒரு வரியைக் கேட்கும்போது, எழுதியவர் என்ன சொல்ல வந்தாரோ அந்தச் சூழலை படிப்பவரும் உணரவேண்டும். அதற்கு பத்திபத்தியாக விளக்காமல் சிறு எளிய வரிகளில் சொல்லிச் செல்வது சாதாரண விஷயம் இல்லை. தமிழ்த் திரைப்பாடல்களில் தத்துவத்தை அழகாகச் சொன்ன கவிஞர்கள் நிறைய. ஆனால் இந்த விஷயத்தில் என்னுடைய சிற்றறிவுக்கு, நா </span><span class="gmail-m_2110867393145828221gmail-il" style="font-size:12.8000001907349px">முத்துக்குமார்</span><span style="font-size:12.8000001907349px">தவிர வேறெந்தப்பெயரும் ஞாபகம் வரவில்லை.</span><div style="font-size:12.8000001907349px"><br></div><div style="font-size:12.8000001907349px">எல்லா இசையமைப்பாளர்களிடமும் பாடல் எழுதி இருக்கிறார், நிறைய மீட்டர் வரிகள் உண்டு என்றாலும் திடீரெனப் பளிச்சிடும் சில அபூர்வமான வரிகளே இவருடைய அடையாளமாக இருக்கிறது.</div><div style="font-size:12.8000001907349px"><br></div><div style="font-size:12.8000001907349px">கூவும் செல்ஃபோனின் நச்சரிப்பை அணைத்து, கொஞ்சம் சில்வண்டின் உச்சரிப்பைக் கேட்போம் - எங்கும் சந்தம் பிறழவில்லை, ஆனால் எளிமையாக நேற்றைய வாழ்க்கைக்கும் இன்றைய வாழ்க்கைக்குமான வித்தியாசத்தை உடைத்துப்போட்டு விடுகிறார்.</div><div style="font-size:12.8000001907349px"><br></div><div style="font-size:12.8000001907349px">அவர் மனம் உணர்ந்த விஷயங்களை நமக்குக் கடத்தும் சில என்னைக்கவர்ந்த வரிகளை மட்டும் சுட்டுகிறேன்..</div><div style="font-size:12.8000001907349px"><br></div><div style="font-size:12.8000001907349px"><div>ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சி என் வழி தேடி வந்தது, அதன் வண்ணங்கள் மட்டும் என் விரலோடு நின்றது.. பாட்டை கவனித்துக்கேட்டால் என் விரல் நுனியில் வண்ணத்துப்பூச்சியின் பிசுபிசுப்பை உணர்கிறேனே, அதுதான் எழுதியவரின் வெற்றி.</div><div><br></div><div><br></div><div><span style="color:rgb(51,51,51);font-family:Arial,sans-serif;font-size:13px;line-height:16.546875px;background-color:rgb(239,232,221)">பசி வந்தா குருவி முட்டை; </span><span style="color:rgb(51,51,51);font-family:Arial,sans-serif;font-size:13px;line-height:16.546875px;background-color:rgb(239,232,221)">தண்ணிக்கு தேவன் குட்டை</span><br style="clear:left;color:rgb(51,51,51);font-family:Arial,sans-serif;font-size:13px;line-height:16.546875px;background-color:rgb(239,232,221)"><span style="color:rgb(51,51,51);font-family:Arial,sans-serif;font-size:13px;line-height:16.546875px;background-color:rgb(239,232,221)">பறிப்போமே சோளத்தடடை; </span><span style="color:rgb(51,51,51);font-family:Arial,sans-serif;font-size:13px;line-height:16.546875px;background-color:rgb(239,232,221)">புழுதி தான் நம்ம சட்டை</span><br clear="all"><div><br></div><div>என்று வெயிலைப் பொருட்படுத்தாது ஓடும் சிறுவர்களை, எந்தக் காட்சிப்படுத்தலும் தேவைப்படாமலேயே புரிந்துகொள்ள முடிகிறதே, அதுதான் படிமம்.</div><div><br></div><div>பறவை பறந்தபிறகும் இலை தொடங்கும் நடனம் முடிவதில்லையே - ஆடும் இலை உங்கள் கண்களுக்குத் தெரியவில்லை?</div><div><br></div><div>தூரத்தில் தெரியும் வெளிச்சம் பாதைக்குச் சொந்தமில்லை - என்று படிமத்தையும் தத்துவத்தையும் சேர்த்துவைத்தும் ஆட்டம் போடுகிறார்.</div><div><br></div><div>இது என்ன காற்றில் இன்று ஈரப்பதம் குறைகிறதே, ஏகாந்தம் பூசிக்கொண்டு அந்திவேளை அழைக்கிறதே.. தினமும் பார்க்கும் விஷயம்தான், சாயங்கால வேளை கடல்காற்று.. அங்கே நம்மை அழைத்துப்போக இரண்டே வரிதான் தேவைப்படுகிறது இவருக்கு.</div><div><br></div><div>கையை மீறும் ஒரு குடையாய், காற்றோடுதான் நானும் பறந்தேன் - மழைக்காற்று மனசுக்குள் வீச வைக்கிறார்.</div><div><br></div><div>சொல்லிக்கொண்டே போகலாம் என்றாலும்</div></div></div></div></div> </div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-53038563559892006582014-09-03T12:34:00.001+04:002014-09-03T12:34:58.081+04:00தடம் மாற்றிய புத்தகங்கள்<div dir="ltr">நான் ஒரு மசாலாவிரும்பி. நீளநீளமாக விவரணைகள் உள்ள கதைகளை ஒரேதாண்டாகத் தாண்டி வசனம் இருக்கும் இடத்துக்கு ஓடிவிடக்கூடிய பொறுமை செத்த ஆசாமி. அதனால்தான் நான் எழுதிய கதைகளிலும்கூட வர்ணனைகள் தேவைப்படும் இடத்தில்கூட வசனமாகவே எழுதிவிட்டேன். நுட்பமான எழுத்து என்பதைவிட, சிக்கலான கதை என்பதைத்தான் ஆசையாய்ப் படிப்பேன். சுயமேம்பாடு என்பது என் படித்தலின் நோக்கமல்ல, பொழுதுபோக்குதான். சிறுவயதிலேயே தமிழ்நாட்டைவிட்டு, தமிழ்க்கதைப் புத்தகங்களை விட்டு வெளியேறிய காரணத்தால் மட்டும்தான் நான் ஆங்கிலப் புத்தகங்களையும் படிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆங்கிலத்திலும் அதே வரையறைதான். ரத்தம் தெரிக்கவேண்டும், குண்டுவெடிக்கவேண்டும். அதுதான் நல்ல கதை.<div> <br></div><div>என்னுடைய பட்டியல் உள்ளொளி எல்லாம் பெருக்காது. புளியமரமா என்னது அது, ஜேஜேவா யாரவன் என்ற கேள்வியெல்லாம் கேட்கவைக்காது. அப்புறம் என்ன பட்டியல் இது?<br clear="all"><div><br></div><div>சினிமாவில் எல்லாம் ஒரு காட்சி வரும். ஹீரோ ஹீரோயினிடம் காதல் சொல்ல வரும் காட்சியில் சினிமாவுக்குள்ளேயே ஒரு நாடகமோ இன்னொரு சினிமாவோ அதே காட்சியமைப்புடன் வரும், ஹீரோ அதைப்பார்த்து மனம் மாறுவான். க்ளீஷேவான காட்சியமைப்புதான் என்றாலும் சிலவேளைகளில் இப்படி உண்மையிலேயே நடப்பதும் உண்டுதான். நான் படித்த சில புத்தகங்கள், என் வாழ்க்கையின் தடத்தை, பார்வையை மாற்றிப்போட்டிருக்கின்றன - அப்படிப்பட்ட சில புத்தகங்களைப் பட்டியலிடுகிறேன்.</div> <div><br></div><div>1. நிர்வாண நகரம் (சுஜாதா) - பத்தாவது வகுப்பு முடித்த லீவில் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் ஊர்சுற்றிக் கொண்டிருந்தபோது ஒரு லெண்டிங் லைப்ரரியில் காலைமுதல் மாலைவரை உட்கார்ந்து லக்ஷ்மி சாண்டில்யன் என்று படித்துக்கொண்டிருந்தபோது கிடைத்த முத்து இது. ஹீரோ நல்லவன் வில்லன் கெட்டவன் என்றெல்லாம் இல்லாமல் புத்தியை வைத்து நகரத்தைப் பழிவாங்க நினைக்கம் ஜீவராசி அன்று என்னை ஆட்கொண்டான். கதாபாத்திரங்கள் கொஞ்சமேனும் அறிவாளிகளாக இருக்கவேண்டும் என்ற சூத்திரத்தைச் சொல்லிக் கொடுத்தது இந்தக் கதை.</div> <div><br></div><div>2. வால்காவிலிருந்து கங்கை வரை ( ராகுல சாங்கிருத்தியாயன்) முதல் முறை இதைப் படிக்கும்போது எனக்கு 17 வயதிருக்கும். அதில் உள்ள சிறுகதைகளைவிட, தலைமுறை என்பது 30 வருஷம் என்று அவர் போட்டிருந்த கணக்கு என்னை வசீகரித்தது. மஹாபாரத காலத்தில் பிராமணர்கள் தின்ற மாட்டுக்கறியில் தொடங்கி ஆற்று வெள்ளத்தில் தள்ளாடும் சமகாலக் கதை வரை மாற்றங்களைத் தெளிவாகச் சொன்ன நாவல். அதுவரை தெரிந்திராத பல விஷயங்களைப் புரியவைத்தது.</div> <div><br></div><div>3. குருதிப்புனல் (இந்திரா பார்த்தசாரதி) - இதுவும் பின்புலம் எதுவும் தெரியாமல் படிக்கத் தொடங்கிய கதைதான். கிராமத்து முட்டாள்களை உயர்பீடத்திலிருந்து பார்க்கும் அறிவுஜீவிகளுடனே நகரும் கதை முடிவை நெருங்கும்போது கொடுத்த உதை, நான் கண்முன்னே பார்த்துக்கொண்டிருந்த பீகார் ஜாதிவெறியர்களை மாற்றுக்கண்ணோட்டத்துடன் பார்க்கவைத்தது.(கரும்புனல் தலைப்பு இதன் பாதிப்புதான்)</div> <div><br></div><div>4. Strong Medicine (Arthur Hailey) - இது அவ்வளவாகப் பிரபலமாகாத ஆர்தர் ஹெய்லி நாவல்களுள் ஒன்று. வேலை பிடிக்காமல் மாறத் தவித்துக்கொண்டிருந்த காலத்தில் ஒரே நிறுவனத்தில் மேலுக்கு உயர்வதற்கான வாய்ப்புகள் உண்டு, திறமையும் பொறுமையும் இருந்தால் என்று எனக்குப் புரியவைத்து, என் கேரியர் சாய்ஸை உணர்த்தியதால், எனக்கு மிகவும் நெருக்கமான நாவல்.</div> <div><br></div><div>5. 18ம் அட்சக்கோடு (அசோகமித்திரன்) - இதுவும் என்னைக் கதாபாத்திரமாக்கி உள்ளே இழுத்துக்கொண்டுபோய் சரளைக்கற்களில் அடிவாங்கவைத்த நாவல். சந்துரு என்னும் சந்திரசேகரனாகச் சில அத்தியாயங்கள், தன்மை ஒருமையில் சில அத்தியாயங்கள் என்று குழப்பினாலும், முடிவில் கதாபாத்திரத்துக்கு ஏற்படும் அதிர்ச்சியைக் கொஞ்சம்கூடக் குறையாமல் படிப்பவர்களுக்குக் கடத்திய சம்பவக் கோர்வை.(கரும்புனல் நாயகன் சந்திரசேகரன் - இந்த நாவலுக்கான ட்ரிப்யூட்)</div> <div><br></div><div>6. Fourth Protocol (Frederick Forsyth) - சாதா மசாலா நாவல்தான். ஆனால் கதையின் அமைப்பு என் பிற்கால நாவல்களை எந்த அளவு பாதித்திருக்கிறது என்பதை நானே படிக்கும்போது உணர்ந்துகொண்டேன். இதற்குமுன் நான் படித்த கதைகளில் எல்லாம் சாதா 9-5 ஆசாமிகளைத் தனிக்கதையிலும், ஸூட் போட்ட அதிகாரிகள், நாட்டுத்தலைவர்கள், கண்ணுக்குத் தென்படாத ஒற்றர்களையெல்லாம் தனிக்கதையிலும்தான் படித்திருக்கிறேன். இவர்களை ஒரே கதையில் இணைத்தால் சுவாரஸ்யம் கூடும் என்று சொல்லிக்கொடுத்த நாவல்.</div> <div><br></div><div>7. Third Wave (Alvin Toffler) - இதுவரை சொல்லாத ஜாதி. நான்-ஃபிக்ஷன் படிக்கப் பிடிக்காத எனக்கு வித்தியாசமான உதாரணங்கள் மூலம் சமூகத்தில் ஏற்படும் மாற்றங்களைச் சொல்லிக்கொடுத்த புத்தகம். இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன் படித்தேன். இதில் படித்த உதாரணங்களை இன்றும் உபயோகப்படுத்திக்கொண்டிருக்கிறேன்.</div> <div><br></div><div>8. Gone With the Wind (Margaret Mitchell) - எனக்குக் காதல்கதைகளே பிடிக்காது. Epic Love Story என்ற டேக்லைனுடன் கிடைத்த இந்தக் கதையை பலவருடங்கள் படிக்காமலேயே வைத்திருந்தேன். ஒரு வேலையற்ற நாளில் படிக்கத்தொடங்கியவுடன் டேக்லைனைக் கிழித்து எறியத் தோன்றியது. யுத்தம் என்பது சாமானியனின் வாழ்வில் எப்படியெல்லாம் விளையாடும் - அவர்கள் காதல் உள்பட என்று சொன்ன நாவலை, காதல் கதை என்று சுருக்கியதால்.</div> <div><br></div><div>9. ஏழாம் உலகம் (ஜெயமோகன்) - சமீபத்தில் மிகமிக பாதித்த ஒரு நாவல். நான் கடவுளாக கொத்துக்கறி போடப்பட்டாலும் கோயில் வாசலில் உள்ள 'உருப்படிகளை' மனிதர்களாகப் பார்க்கச் சொல்லிக்கொடுத்ததால், இந்தப் பட்டியலில் இடம் பெறுகிறது.</div> <div><br></div><div>10. தா, மறுபடி தா (பட்டுக்கோட்டை பிரபாகர்) - ரேடியோ நாடகத்தின் தம்பி என்று ஒரு வர்ணனைகூட இல்லாமல் எழுதப்பட்ட நாவல்கள்.. இதன் க்ராஃப்டுக்காக, என்னை ஸ்கிப் செய்யாமல் முழுமையாகப் படிக்க வைத்ததற்காக, இப்படியும் எழுதலாம் என்று என்னை ஊக்குவித்ததற்காக, இது என் மனதுக்கு நெருக்கமான நாவல்.</div> <div><br></div><div>நிறைய விடுபட்டிருக்கிறதுதான். ஆனால் நான் எடுத்துக்கொண்ட அளவுகோலில் இப்போதைக்கு இவ்வளவுதான் சொல்லமுடிகிறது.</div><div><br></div><div>இன்னும் மூன்றுபேரைக் கோத்துவிட்டு, அவர்களிடம் அடிவாங்க எனக்குத் தெம்பில்லை. என்னை அழைத்த பாராவுக்கு நன்றி (:-)) </div> <br></div></div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-80140070096012198502014-05-20T13:13:00.001+04:002014-05-20T13:13:27.698+04:00வலி - சிறுகதை<div dir="ltr"><p class="MsoNormal" align="center" style="margin-left:9pt;text-align:center"><b><u><span lang="TA" style="font-size:16pt;font-family:Latha">வலி</span></u></b><b><u><span style="font-size:16pt;font-family:Arial"></span></u></b></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கத்தியால் அடிவயிற்றில் செருகியதுபோல் இருந்தது ஆனந்திக்கு. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அலைமறி பாப்புப் பொருள்கோள் என்பது.. என்பது.. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வாக்கியத்தை முடிக்க முடியாமல் சுருண்டு தரையில் விழுந்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">மயக்கமாகவும் இல்லாமல் தெளிவாகவும் இல்லாமல் இருந்த நொடிகளில் டீச்சர் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அவளுக்கு என்னாச்சு பாருங்கடி</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">".. </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அவளைச் சுற்றிப் பதட்டம் ஏறியது. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வாட்ச்மேனைக் கூட்டி வாடி மல்லிகா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" "</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அடிக்கடி இப்படி ஆகுமா இவளுக்கு</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" "</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இல்லை டீச்சர்.. காலையில இருந்தே எதோ வலின்னு சொல்லிகிட்டே இருந்தா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">யாரோ அவளைக் கைத்தாங்கலாக எழுப்பி நடக்கவைத்தது</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">, </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆட்டோவில் ஏறியது</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">, </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆஸ்பத்திரி உடனடி சிகிச்சைப்பிரிவில் பெஞ்ச்சில் அமர்ந்தது.. எல்லாம் மங்கலாகவே தெரிந்தது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஐயோ ஆனந்தி என்னாச்சுடி</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அம்மாவின் கூக்குரல் கேட்டுதான் கொஞ்சம் தெளிவானது போல் இருந்தது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">உடலில் வலிமை இல்லாமல் டாக்டர் சீட்டுக்கு நடப்பதற்குள் தடுமாறியது. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">டாக்டர் இவள் வந்து அமர்ந்ததைக் கவனிக்காமல் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அந்தாளுக்கு எக்ஸ்ரே எடுக்கச் சொல்லு.. பெரியவர் ரவுண்ட்ஸ் வந்துட்டாரா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்றார். ஆனந்திக்குக் கலவரம் அதிகமானது. பெண் டாக்டராக இருந்தாலும் தன் பிரச்சினையைச் சொல்லி இருக்கலாம். </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">டாக்டர் மூக்குநுனியில் இருந்த கண்ணாடியை மேலேற்றிக்கொண்டு டேபிளில் இருந்த பழைய ஃபைல்களை ஓரம் தள்ளிவிட்டு இவளைப் பார்த்தார். </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தி! என்ன வயசாகுதும்மா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">தர்ட்டீன் டாக்டர்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்ன பண்ணுது</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அடிவயித்துல ஒரே வலி டாக்டர்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">எப்ப இருந்து</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">சாப்பிட்டியா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">காலைல சேமியா உப்புமா சாப்டா டாக்டர்.பேர் பண்ணா.. அவ்ளோதான்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">டாக்டர் அம்மாவை முறைத்துவிட்டு </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அந்தப் பொண்ணு சொல்லட்டும்.. பேசமுடியுது இல்ல</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்திக்குக் கொஞ்சம் தைரியம் வந்தது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வழக்கமாவே அவ்ளோதான் சாப்பிடுவேன் டாக்டர்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வெளிய போறதெல்லாம் ஒழுங்கா இருக்கில்ல</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தி தலையசைத்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பீரியட்ஸ் டைமா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பெரியமனுஷி ஆயிட்ட இல்ல</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இதையெல்லாம் ஒரு ஆணிடம் பேசவேண்டி இருக்கிறதே. ஆனந்தி இதற்கும் வெறுமனே தலையசைத்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நர்ஸ் உள்ளே நுழைந்து </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பெரியவர் வர நேரம் ஆயிருச்சு.. நீங்க வார்டுக்குப் போகணும்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இன்னும் எத்தனை பேர் இருக்காங்க</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அது இருக்காங்க.. பத்துப் பதினஞ்சு பேரு. வந்து பாத்துக்கலாம்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தியை டாக்டர் பார்த்தார். </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">சரி.. இந்தப்பொண்ணுக்கு பிபி பார்த்துட்டு ரெண்டு யூனிட் சலைன் ஏத்தச் சொல்லு. கைனி அம்மா வந்துருக்காங்களா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அவங்க ரெண்டு மணிக்குதான் டாக்டர் வருவாங்க</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அவங்களை ஒருமுறை பாத்துரச்சொல்லு</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கிளம்பிவிட்டார்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வராந்தாவில் ஒரு பாயைப் போட்டுப் படுக்கச்சொல்லி சலைன் ஏறிக்கொண்டிருந்தபோதுதான் அம்மா கேட்டாள் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">எப்படிடீ திடீர்னு வலி</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">போனவாரம்தானே உக்காந்தே</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நேத்து ராத்திரிலே இருந்தே இருக்கும்மா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்ன எழவோ தெரியல. வழக்கம்போலதான் சாப்பிடறே போறே வரே..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வழக்கமாகத்தான் ஆகிவிட்டிருக்கிறது. ஆனந்திக்கு அழுகை பொங்கியது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">சரிசரி. அழாதே. வந்துட்டா பாத்துதானே ஆகணும். கையில காசுவேற இல்லை.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அம்மாவிடம் சொல்லிவிடத்தான் வேண்டும். ஆனந்தி தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொள்ள முயற்சித்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அம்மா..அது வந்து..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்று ஆரம்பிக்கும்போதே வராந்தா நுழைவாயிலில் சந்துருமாமாவின் சத்தம் கேட்டது. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்னய்யா இது.. இப்படியா வழியில வச்சு சலைன் ஏத்துவாங்க</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஒரு பெட் இல்லை</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இல்லை சார்.. எல்லாம் ஃபுல்லாயிருச்சு</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வார்ட்பாயின் குரலும் நெருங்கியது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அதெல்லாம் எனக்குத் தெரியாது</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">,. </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நீதான் எதாவது பார்த்துச் செய்யணும்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வார்ட்பாய் காசைப் பின்பாக்கெட்டில் மறைப்பதை ஆனந்தி பார்த்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்னாச்சு கண்ணு</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தி பதில் சொல்லவில்லை.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்னமோ தெரியலைடா.. கைனகாலஜிஸ்ட் வந்து பார்க்கணும்ன்றாங்க.. ஒரு செக்கும் பண்ணாம நேரா சலைன் ஏத்திகிட்டிருக்காங்க..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கவலைப்படாதேக்கா.. நாம ஆஸ்பத்திரி மாத்திரலாம். நான் வந்துட்டேனில்ல</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வார்ட்பாய் வந்து </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">மூணாவது வார்ட்லே ஒரு பெட்டு காலியாயிருச்சாம். மாத்திரலாமா சார்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அக்கா..நீ போய்ப் பார்த்திட்டு வா. நான் இவளைப்பாத்துக்கறேன்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அம்மா வராந்தாமுனையில் திரும்பும்வரை காத்திருந்து மாமா குரலைத் தாழ்த்திக்கொண்டு கேட்டார் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்னாச்சு</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தி ஒருவார்த்தைகூடப் பேசவில்லை. கண்ணில் குரோதத்துடன் விட்டத்தை வெறித்துக்கொண்டிருந்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">சும்மா சும்மா என்மேலேயே பழிபோடாதே. நீ ஒழுங்கா வந்திருந்தா அப்படி ஆயிருக்குமா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">மாமாவின் குரல் உயரவில்லை. ஆனால் அதில் அதிகாரம் தெரிந்தது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இப்படி ஒண்ணும் பேசாம குத்துக்கல்லாட்டம் இருந்தா நீ நல்லவளாயிருவியா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பேசாம சலைனை ஏத்திகிட்டு வீடு போய்ச் சேரற வழியைப் பாரு. தேவையில்லாம எதையாச்சும் பேசின.. உன் வண்டவாளமெல்லாம் தண்டவாளம் ஏறிடும் ஜாக்கிரதை</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்திக்கு வழக்கமான அடிவயிற்றுக்கலவரம் ஆரம்பித்துவிட்டது. இப்படித்தானே ஒவ்வொருநாளும் ஆரம்பிப்பார் இந்த மாமா. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நீ எத்தனை மார்க்ஷீட்டை உங்கம்மாகிட்ட கொடுக்காம ஏமாத்தி இருக்கே.. நான் எதாச்சும் கேட்டேனா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அதேபோலத்தான். இதையெல்லாம் கேக்கக்கூடாது. ஒரே புழுக்கமா இல்ல</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">எப்படித்தான் இவ்ளோ தடிமனா ஒரு ட்ரெஸ்ஸைப் போட்டிருக்கியோ</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ரொம்ப வலிக்குது மாமா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்திக்கு அவரிடம் பேசுவதற்கு அருவருப்பாக இருந்ததுதான். இருந்தாலும் பேசத்தானே வேண்டியிருக்கிறது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லை. ஒருமுறை பேதிக்குச் சாப்பிடு. எல்லாம் கிளியராயிரும்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நேத்திக்கு எத்தனையோமுறை வேண்டாம் வேண்டாம்னு சொன்னேனே..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அட.. அதுனால எல்லாம் வலிக்குமா என்ன</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வீடியோ காட்டினேனில்ல</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அதுல என்ன அவ அழவா செஞ்சா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அம்மா வந்துவிட்டாள். கேட்டிருப்பாளோ</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இல்லை. அவள் முகத்தில் தம்பியைப் பார்க்கும்போது தெரியும் வழக்கமான வாஞ்சைதான் இருந்தது. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அந்த வார்டு நல்லாதாண்டா இருக்கு. போயிடலாம்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">".</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பேக்கட்டிலிருந்து கட்டாக நூறுரூபாய்களை எடுத்தார் மாமா. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இதுல எட்டாயிரம் இருக்கும்க்கா.. இது போதும்னு நினைக்கறேன்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">எவ்ளோதாண்டா கொடுப்பே.. ஏற்கனவே ஆனந்திஅப்பா போனதுல இருந்து நீதான் பாத்துக்கறே.. உன் பொண்டாட்டிக்குத் தெரிஞ்சா உன்னைப்படுத்தி எடுத்துருவாளேடா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கறேன்க்கா.. அவ ஊர்ல இருந்து வர இன்னும் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">2</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha"> மாசம் ஆயிரும். அதுக்குள்ள எப்படியாவது சமாளிச்சிருவேன்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நீ இல்லைன்னா நாங்க நடுத்தெருவிலதான் நிக்கணும்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">சந்துரு ஆனந்தியைப் பார்த்துக்கொண்டே </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஏன்க்கா.. என் முறைப்பொண்ணை நடுத்தெருவில நிக்கவிட்டிருவேனாக்கா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆமாண்டா.. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">35</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha"> வயசு வித்தியாசத்துல முறைப்பொண்ணு வாழுது</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">மூன்றாவது வார்ட் கொஞ்சம் சுத்தமாக இருந்தது. டெட்டால் வாசனை மூக்கைத் துளைத்தாலும் கழிவறைக்கு அருகில் பெட் இருந்ததால் வாசனையும் நாற்றமும் போட்டி போட்டன. பச்சைக்கலர் பெட்ஷீட்டைக் கையில் கொண்டுவந்த நர்ஸ் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கொஞ்சம் ஒதுங்கும்மா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்று தூசி பறக்கத் தட்டி பெட்மேலே போட்டால். ஆனந்தி கையிலேயே வைத்துக்கொண்டிருந்த சலைன் பாட்டிலை உயரத்தில் தொங்கவிட்டு </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">படுத்துக்க</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்றாள். பக்கத்து பெட்டில் இருந்த பெண்ணுக்கும் இவள் வயதுதான் இருக்கும். முகத்தில் ஏழெட்டு பேண்டேஜ்கள்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">, </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">காலில் மாவுக்கட்டு போட்டு தூக்கிக் கட்டியிருந்தார்கள். </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்திக்கு இருந்த களைப்பில் தூக்கமும் நினைவும் மாறி மாறி வந்துகொண்டிருந்தன. கனவில் அம்மாவிடம் மாமா பற்றிச் சொன்னாள். அம்மா கோபப்பட்டு வெந்நீரை அவள்மேல் கொட்ட வந்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தி</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்று அதிகாரமாகக் குரல்கேட்க திடுக்கிட்டு எழுந்தாள். குண்டான டாக்டரம்மாள் நெற்றியில் ஒருரூபாய் சைஸ் குங்குமத்துடன் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்ன ப்ராப்ளம்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">மிரட்டலாகக் கேட்டார். </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்திக்குத் தன் பிரச்சினையை இவரிடமும் பேசமுடியுமெனத் தோன்றவில்லை. அம்மாவும் மாமாவும் அருகிலேயே பதட்டமாக நின்றுகொண்டிருந்தனர். </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வயித்துவலி டாக்டர்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">சரி எல்லாரும் வெளிய போங்க..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">தற்காலிகமாக ஒரு திரை அமைக்கப்பட்டு டாக்டர் பரிசோதனை செய்தார்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நான் நினைச்சதுதான். என்ன வயசு ஆகுது உனக்கு</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பதிமூணு டாக்டர்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அதுக்குள்ள ஆம்பள சகவாசமா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">எங்கடி போகுது உங்களுக்கெல்லாம் புத்தி</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கோபமாகப் பேசினாலும் குரல் உயரவில்லை. அம்மாவுக்குக் கேட்டிருக்காது. அதைவிட முக்கியமாக மாமாவுக்குக் கேட்டிருக்காது. கேட்கும்படிப் பேசியிருந்திருக்கலாம். எப்படியாவது அம்மாவுக்குத் தெரியவைத்திருக்கலாம்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அது வந்து டாக்டர்..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">சரி எக்கேடோ போங்க. எனக்கென்ன வந்தது. ஆயின்மெண்ட் தரச்சொல்றேன். வாங்கி வலிக்கும்போது தடவிக்க.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">திரையை விலக்கி நர்ஸிடம் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இந்த பாட்டில் முடிஞ்சதும் வீட்டுக்குப் போயிரச்சொல்லு.. எங்க இவங்க அம்மா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வெளிய இருக்காங்க</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அம்மாவிடம் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஒண்ணுமில்ல. நல்லா சாப்பிடச் சொல்லுங்க. சாதா வலிதான். ஒழுக்கமா இருந்தாலே பாதி உபாதை கிடையாது</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பொதுவாகச் சொல்லிவிட்டு அடுத்த ஆளைப் பார்க்க நகர்ந்துவிட்டாள். ஆரம்பித்துவைத்திருந்தால் போதுமே டாக்டர். அடிவாங்கினாலும் மிச்சத்தை நான் சொல்லி இருப்பேனே. ஆனந்திக்கு அழுகை வந்தது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">நர்ஸ் மாமாவைப் பார்த்து </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இன்னும் </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">2</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha"> ஹவர்ஸ்லே கிளம்பிடலாம் சார். வெள்ளைச்சாமி கிட்ட ஏன்சார் காசு கொடுத்தீங்க.. இந்த வார்டுக்கு அவனா தருவான்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">பெரிதாக ஒன்றுமில்லை என்று தெரிந்ததும் அம்மா சுவாதீனமாகி மாமாவிடம் பழங்கதை பேச ஆரம்பித்தாள். </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அந்த மனுஷன் குடிச்சுக்குடிச்சே நாசமாகாம இருந்திருந்தா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அவள் எப்படியெல்லாம் வாழ்ந்திருப்பாள்..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தி மறுபடி தூங்க ஆரம்பித்தாள்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">, </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கனவில் ஏனோ காரணம் தெரியாமலே அழுதுகொண்டே இருந்தாள். அழுகைச் சத்தம் உச்சமாகி எழுந்தபோது வெளியிலும் அதே அழுகை இருந்தது. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஐயோ ஐயோ என் பொண்ணு இப்படி நாசமாப் போயிட்டாளே</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அம்மாவுக்குதான் விஷயம் தெரிந்துவிட்டதா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கொஞ்சம் ஆம்பளைங்க எல்லாம் வெளிய போங்க</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்திக்கு இப்போதுதான் புரிந்தது. பக்கத்து பெட் பெண்ணுக்கு ஏதோ ஆகிவிட்டது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">தலையைக் கொஞ்சம் சாய்த்துப் பார்க்கையில் ஆனந்திக்குத் தூக்கிவாரிப்போட்டது. டாக்டர்கள் கூடி விவாதித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். திரை கொஞ்சம் விலகியபோது பெட்ஷீட் முழுக்க ரத்தம் தெரிந்தது. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இங்க கூட்டம் போடாதீங்க.. டாக்டருங்க பாத்துகிட்டிருக்காங்க இல்ல.. எல்லாரும் வெளிய போங்க</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கைனகாலஜி டாக்டரம்மாள் திரையை விலக்கினார். அவர் கண்ணில் நீர் திரையிட்டிருந்தது. </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஐசியூவுக்குக் கொண்டுபோகச் சொல்லும்மா.. வீ வில் ட்ரை அவர் லெவல் பெஸ்ட். கூட வந்தவங்ககிட்ட சொல்லிடுங்க. சான்ஸ் ரொம்பக் கம்மிதான். கிராதகனுங்க. அவனுங்க மாட்டினாங்களா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கொஞ்சநேரத்துக்குமுன் ஆனந்தி கேட்ட அதிகார மிரட்டல் தொனி முழுவதுமாக விலகி</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">, </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">குரல் மிகவும் கம்மலாகத்தான் கேட்டது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">வெளியே அந்தப்பெண்ணின் உறவுக்காரர்கள் கோபமாகக் கத்திக்கொண்டிருந்தார்கள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">போலீஸ் எதுவும் பண்ணலையா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">மாமாவின் குரல் வெளியிருந்து கேட்டது.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">என்ன பெரிய போலீஸ்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">கம்ப்ளெயிண்ட் கொடுத்து </span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">3</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha"> நாளாச்சு. அந்தப் படுபாவிங்க அதுக்குள்ள அறியாப்பொண்ணைச் சீரழிச்சு விளையாடி இருக்கானுங்க.. இப்ப வெறுமன அரெஸ்ட் பண்ணிக் கூட்டிப்போயிருக்காங்க.. ரெண்டு நாள்ல ஜாமீன்ல வந்துருவானுங்க. போலீஸும் உள்கை..</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அவனுங்களை என்னை பண்ணித்தான் என்ன.. எங்க பொண்ணு பொழச்சாலுமா சாதாரணமா வாழமுடியுமா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அழுகையினூடே ஒருகுரல்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">அதனால</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இவனுங்களைச் சும்மா விடமுடியுமா</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">? </span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">இந்தப் பொண்ணுக்கு வந்த வலி அந்தக் கிராதகனுங்களுக்கும் தெரியணும். இவனுங்களை எல்லாம் கல்லால அடிச்சுக் கொல்லணும்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">" </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆனந்தி தடுமாறி எழுந்தாள். கையில் இருந்த ஊசியைப் பிய்த்துப் போட்டு சலைன்மாட்டும் இரும்புக்கம்பியுடன் வெளியே வந்தாள்.</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p> <div style="border-style:none none solid;border-bottom-color:windowtext;border-bottom-width:1.5pt;padding:0in 0in 1pt"> <p class="MsoNormal" style="border:none;padding:0in"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span lang="TA" style="font-size:10pt;font-family:Latha">ஆமாம் மாமா.. நீ சொல்றதுதான் சரி. அந்தக் கிராதகனுங்களுக்கும் வலி தெரியணும்</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial">"</span><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"></span></p> </div> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10pt;font-family:Arial"> </span></p><div></div></div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-48740915949973091972014-01-20T08:04:00.000+04:002014-01-20T08:04:05.438+04:00கரும்புனல் - Pre-Production விமர்சனங்கள்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
இந்த நாவலை எழுதிக்கொண்டிருந்தபோதே பார்த்துக்கொண்டிருந்த இவர்கள் விமர்சிக்கிறார்கள். இவர்களால் நாவலில் சில மாறுதல்கள் நடந்தனதான். ஆனாலும் பல நல்லவிஷயங்களை இவர்கள் சொல்லியும் என் கனத்தமண்டை ஏற்கவில்லை :-)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH00TjOnwLqCSHeSDsBfexgn2cEuiG4fGPBnnTwiQk1_Oj_zTFvx_VZKuaeq4WoT1119VViRjcDrM8J5LPPITwX4B1dML-a-vvtjTPziTYHzvINdgmjga-PUzLaIRagnoCl1F5/s1600/KPDyno.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH00TjOnwLqCSHeSDsBfexgn2cEuiG4fGPBnnTwiQk1_Oj_zTFvx_VZKuaeq4WoT1119VViRjcDrM8J5LPPITwX4B1dML-a-vvtjTPziTYHzvINdgmjga-PUzLaIRagnoCl1F5/s1600/KPDyno.jpg" height="210" width="320" /></a></div>
<a href="http://elavasam.blogspot.com/">இலவசக் கொத்தனார்:</a><br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;">இது பெனாத்தலின் முதல் நாவல் அல்ல. ஆனால் அவன் இது வரை எழுதியவைகளில் இந்தக் கதை கொஞ்சம் ஆத்மார்த்தமானது. ஏனென்றால் அவன் வாழ்க்கையின் பல சம்பவங்கள் இக்கதையிலும் வருவதுதான் காரணம். </span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;">இந்தியாவிலேயே பிறந்து வளர்ந்தாலும் இவன் சித்திரிக்கும் அதன் இ</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;">ந்த முகம் நான் அறியாத ஒன்று. சினிமா, மென்பொருள் எனத் தெரிந்த துறைகள் சார்ந்த புத்தகங்கள் சில தமிழில் வந்திருக்கின்றன. பெரும்பாலும் மேலோட்டமாக, பொதுவான கருத்துகளுக்கு பங்கம் வராதபடி எழுதப்பட்டவை என்றே தோன்றக் கூடிய புத்தகங்கள். ஆனால் நிலக்கரிச் சுரங்கங்களை பின்புலமாக வைத்துக் கொண்டு இவன் பின்னி இருக்கும் கதையும் சரி, அந்தக் களனும் சரி, தமிழுக்குப் புதிதே.<br /><br />உபிச என்ற தகுதியால் எழுதிய உடனே, எழுதிக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே என்று கூட சொல்லலாம், படித்துவிட்டேன். துறை சார்ந்த விஷயங்களை இன்னும் கொஞ்சம் ஆழமாகச் சொல்லி இருக்கலாம் என்ற ஒன்று மட்டுமே என் விமர்சனம். அது கதையின் போக்கை தேங்கச் செய்யும் என்பதுதான் பதில் என்பதும் எனக்குத் தெரியும். ஆனாலும் விந்திய மலைப்பகுதியில் மருந்து விற்கும் நாஞ்சிலின் ஹீரோ திடீரென்று புறநானூற்று மேற்கோள் காட்டவில்லையா? அதைப் போல இன்னும் பல தகவல்கள் சேர்த்திருக்கலாம்.<br /><br />கதைக்களனைப் பற்றி எல்லாம் கவலைப்படாமல் விறுவிறுவெனப் படிக்கக்கூடிய நாவல். எழுதியவன் என்னவன் என்பதையும் தாண்டி வாங்கிப் படிக்க என் சிபாரிசு இந்தப் புத்தகம்.<br /><br /><a data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=1122840143&extragetparams=%7B%22directed_target_id%22%3A0%7D" href="https://www.facebook.com/suresh.babu.94" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;">Suresh Babu</a> புத்தகக்கண்காட்சியில் பெரும் வெற்றி பெற என் வாழ்த்துகள்டா!</span><br />
<br />
<br />
<a href="http://nchokkan.wordpress.com/">என். சொக்கன்:</a><br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;">எஞ்சினியரிங்கில் நான் படித்ததும் (கிட்டத்தட்ட) மெக்கானிக்கல் நுட்பங்கள்தான். ஆனால் நான் சரியான மக்கானிக்கலாக இருந்தபடியால், வன்மையற்ற மென்பொருள் துறைக் கரையில் ஒதுங்கிவிட்டேன்.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;">(பெனாத்தல்) சுரேஷ் அப்படியில்லை. தைரியசாலி. வன்பொறுப்புகள் பலவற்றை ஏற்றுத் தாண்டி முன்னுக்கு வந்தவர்.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;">அவருடைய அனுபவங்களை அவ்வப்போது சொல்வார். சிலது காமெடியாக இருக்கும், பலது நம்பமுடியாமல் இருக்கும். ‘நல்லா ரீல் விடறார்’ எ</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;">ன்று நினைத்தபடி, ‘சூப்பரா எழுதறீங்க’ என்போம்.<br /><br />பின்னர் ஒருநாள், த்ரில்லர் நாவல்கள் இரண்டு எழுதினார். விறுவிறுப்புக்குக் குறைவில்லாத நல்ல பல்ப்புகளாக அவை இருந்தன. ரசித்துப் படித்தேன்.<br /><br />அடுத்து, அதற்குச் சம்பந்தமே இல்லாமல் ஒரு நாவல் எழுதினார். இதிலும் விறுவிறுப்பு இருந்தது. ஆனால் அவர் சொன்ன அந்த ‘வன்’ அனுபவங்கள் இதில் ஏராளமாக இடம் பெற்றிருந்தன. ஒரு புதிய களம், வித்தியாசமான மனிதர்கள், அவர்களுடைய உணர்வுகள் என்று கலவையாக இருந்தது. இவர் சொன்னதெல்லாம் நிஜம்தானோ என்று நினைக்கும்படி எழுத்து.<br /><br />அப்போதுதான் அவரிடம் கேட்டேன், ‘என்னய்யா, இலக்கியவாதி ஆகற உத்தேசமா?’<br /><br />‘ஏன்? அவ்ளோ மோசமாவா இருக்கு நாவல்?’ என்றார் சட்டென்று.<br /><br />நல்லவேளை, அவர் ஒழுங்காகதான் இருக்கிறார் என்று புரிந்துகொண்டேன். கொஞ்சம் அசந்தாலும் வறட்சி தாக்கிவிடக்கூடிய ஒரு சப்ஜெக்டை வாசிக்கும் சுவையோடு தருவது சாதாரண விஷயமில்லை. சுரேஷ் அதைச் சாதித்திருக்கிறார் இந்த நாவலில்.<br /><br />இதற்குமேல் பேசினால் கதையைச் சொல்லிவிடுவேன், சொன்னாலும் பிரச்னையில்லை என்பது வேறு விஷயம், இந்த நாவலின் பலம் எழுத்தில்தான், முடிச்சில் அல்ல.<br /><br />ஆகவே நண்பர்காள், பெனாத்தல் சுரேஷ் என்று நீங்கள் அறிந்த ராம்சுரேஷின் நாவல், ”வம்சி” பதிப்பக வெளியீடாக வந்துள்ள ’கரும்புன’லை நீங்கள் நம்பிக் குடிக்கலாம், ஐ மீன், படிக்கலாம். (மனப்) ப்ரீத்திக்கு நான் கேரண்டி.</span><br />
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12.799999237060547px;"><br /></span>
<br />
<a href="http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fgoogle.com%2F%2BDynoBuoy&h=6AQGLVeUv">டைனோபாய்:</a><br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;">கரும்புனல் (நாவல்):</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;">ஒரு நாவல் எழுதும்போதே படித்து பார்ப்பது தனி சுவை! ஒரு எழுத்தாளர் அடுத்து தன் பாத்திரங்களை எங்கே செலுத்துகிறார், எப்படி காட்சிகள் மாற்றி சுவாரஸ்யங்களை கூட்டுவார் என்று ஒரு காத்திருப்பு நமக்குள் தொற்றிக்கொள்ளும். இதனாலேயே வார பத்திரிக்கைகளில் வந்த பல கதைகள் சென்ற தலைமுறையினரை தீவிர வாசகர்களாக மாற்றி இருந்தது என்றே எண்ணுகிறேன். தோசைக்கல்லில் அடுத்த தோசை வார்க்கும் போதே அவசரமாய் ச</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;">ாப்பிட்டுவிட்டு அடுப்பையும் அம்மா முகத்தையும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் அந்த சுவாரஸ்யத்தை வழங்கிய (பெனாத்தல்) (ராம்)சுரேஷுக்கு நன்றி!<br /><br />சுரேஷின் முந்தைய நாவல்களிலும் கதைகளிலும் இல்லாத முக்கியமான விஷயம் கதையின் டீட்டெயிலிங். புதிய களனில் பேருந்துகளில்புகைவண்டிகளில<wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>் புகை கக்கிக் கொண்டிருக்கும் ஆலைகளுக்குள் நம்மை அழைத்து செல்கிறார்! அங்கு ரத்தமும் சதையுமாய் வாழும் மனிதர்களையும் அவர்களின் இயந்திர அழுக்குப்படிந்த இதயங்களையும் அங்கங்கே பூதக்கண்ணாடியில் அருகில் காட்டி அச்சுறுத்துகிறார்! இது ஏதோ வட இந்தியாவில் இருக்கும் நிலக்கரி சுரங்கத்தில் நடைபெறுவது மட்டுமல்ல. நம் அலுவலகங்களில் அன்றாட வாழ்க்கையில் நடக்கும் அழுக்குகளைத்தான் பெரிதாக்கி நம் முன்னே கொண்டுவருகிறது கரும்புனல். களம் புதிது, பாத்திரங்கள் புதிது என்றெல்லாம் பல நற்குணாதியங்கள் இருந்தாலும் நம்முள் இருக்கும் மனச்சாய்வுகளை விளக்கும் போது முகத்தில் அறைந்தாற் போன்ற உணர்வே ஏற்படுகிறது!<br /><br />இது சுரேஷின் வாழ்க்கையில் நடந்த உண்மை சம்பவங்களில் அடிப்படையில் எழுதப்பட்டது என்கிறார். அப்படியென்றால் அலுவலகத்தில் மறைந்திருந்தது அவர்தானா? அந்தத் தருணங்களை விளக்கும் போது நமக்கு வியர்க்கிறது! தப்பி ஓடும் இடங்களில் நம் இருதயமும் படபட்ப்புடன் பதைபதைக்கிறது. உயிர்கள் துண்டாடும் போது கண்ணெதிரே உதிரம் கொட்டுவதைப்போல முதுகுதண்டு சில்லிடுகிறது! இப்படி வாசகனையும் தன்னோடு சேர்த்து பயணிக்கவைப்பதுதான் எழுத்தாளரின் வெற்றி!<br /><br />இந்த கதையை அவர் எழுதிய போதே இதை ஒரு திரைக்கதையாக எழுதச்சொன்னேன்! ஏனோ அது நடக்கவில்லை! ஒரு நல்ல திரைக்கதைக்குரிய அனைத்து மூலகங்களும் இந்த நாவலில் இருக்கிறது! சில பாத்திரங்களின் பின்கதையையும் ஆலையினைப்பற்றியும் சில கதாபாத்திரங்களின் விவரணைகளையும் இன்னும் செழுமை படுத்தி இருக்கலாம் என்றே எண்ணுகிறேன்! இந்த நாவலுக்காய் பல விஷயங்களை தேடி தன் எழுத்தை செழுமைப்படுத்தினார்! வெளிநாட்டில் இருந்து மண்ணின் மணம்கமழும் ஒரு நாவலை படைப்பது கடினமானதுதான்.<br /><br />ஆனால் இந்த ஒரு நாவல் நமக்கு ஒரு புதிய சுரேஷை காட்டி இருக்கிறது! சுரேஷின் பலம் இத்தகைய கதைகளில்தான் இருக்கிறது! இது அவருக்கு ஒரு புதிய கதவுகளை திறக்கும் திறவுகோலாவே பார்க்கிறேன்! தன் அடுத்த நாவல்களிலும் படைப்புகளிலும் மேலும் செம்மையான படைப்புகளை வழங்கலாம்!<br /><br />நடந்து கொண்டிருக்கும் புத்தக கண்காட்சியில் கரும்புனல் எந்தவித பெரும் விளம்பரமும் இன்றி நல்ல விற்பனையை ஈட்டி இருக்கிறது! நாவலின் நம்பகத்தன்மையும் சுரேஷின் நடையுமே இதற்கு முக்கிய காரணம்.<br /><br />***</span><br />
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px;"><span style="background-color: #f7f7f7; color: #3e454c; line-height: 12.799999237060547px; white-space: pre-wrap;">படம் நன்றி டைனோ + - </span><a class="_553k" href="http://media2.artspace.com/media/sebastiao_salgado/coal_mining_dhanbad_bihar_india/sebastiao_salgado_coal_mining_dhanbad_bihar_india_1024x768.jpg" rel="nofollow" style="background-color: #f7f7f7; color: #3b5998; cursor: pointer; line-height: 12.799999237060547px; padding: 1px 0px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;" target="_blank">http://media2.artspace.com/media/sebastiao_salgado/coal_mining_dhanbad_bihar_india/sebastiao_salgado_coal_mining_dhanbad_bihar_india_1024x768.jpg</a></span></div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-42351684542053772112014-01-13T18:14:00.000+04:002014-01-13T18:14:00.193+04:00கரும்புனல் - விமர்சனம் - சித்தார்த்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">நீண்ட நாட்களாக எழுத வேண்டும் என நினைத்த கட்டுரைக்கான குறிப்புகள் இவை. இனியும் இதை தள்ளிப்போட வேண்டாமென குறிப்புகளாகவே பகிர்கிறேன்… [சுரேஷ் மன்னிப்பாராக]</span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">கங்குல் வெள்ளம் : கரும்புனல் குறித்து.</span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* இது மிக சம்பிரதாயமான, தேய்வழக்கான ஒரு வரியாக தோணலாம். ஆனால் உண்மையிலேயே, கரும்புனல் நாவலை வாசித்த இரவு சரியாக தூக்கம் பிடிக்கவில்லை. அப்படி ஒரு அலைகழிப்பு மனதில். மனித மனதின் ஆகக்கரிய பகுதி ஒன்றை சந்தித்துவிட்டு திரும்பிய அயற்சி. </span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* நாவலில் அத்தனை களங்களுமே எனக்கு புதியது. ஆனால் மிக எளிமையாக, அதிக அந்நியத்தன்மை தோன்றாதவாறு அவற்றை அறிமுகம் செய்கிறார் சுரேஷ்.</span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* இந்நாவலின் அடிப்படை கட்டுமானத்தை coming of age வகையாக கொள்ளலாம். அனுகுண்டே வெடித்தாலும் அரை வரிக்கு மேல் உணர்ச்சிவசப்படாத (நன்றி : ஜெயமோகன்) இளைஞன் வெடித்தழும் இடத்தில் நாவல் முடிகிறது. இந்த பயணமே நாவல் என்று தோன்றியது. </span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* நாவலை எழுதிய சுரேஷுக்குமே மேற்சொன்ன பயணத்தை போட்டு பார்க்கலாம். எழுத்தின் மீதான பிடியை தளர்த்தாமலேயே நாவலை நகர்த்துகிறார். எங்கும் ஒரு கச்சிதத்தன்மையும் உணர்ச்சிவசப்பட்டுவிடக்கூடாதென்ற கட்டுப்பாடும் தெரிகிறது. காதல், சதியாலோசனை, சாதீய கீழ்மைகள், சுரண்டல்கள், அறச்சீற்றம், தற்காலிக வெற்றி, கலவர பதட்டம் என அனைத்தையும் மிகுந்த கட்டுபாடுடைய மொழியில் தான் சொல்கிறார். ஆனால் நாவலின் உச்சக்கட்டம் நெருங்க நெருங்க.. அந்த பிடி தளர்கிறது. அவரையும் மீறி நாவல் பயணிக்கும் இடம் அந்த முடிவு தான் என்று தோன்றியது. </span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* சாதீயம் என்பதை சட்டென உணர்ச்சிவசப்படும் கிராமத்து மனிதர்களின் பின்னணியிலேயே பார்த்த எனக்கு இதில் பதிவுசெய்யப்பட்டிருக்கும் படித்தவர்களின் உயர்மட்ட அதிகாரிகளின் நுட்பமான, கோரமான சாதீயமுகம் அதிர்ச்சியளித்தது. </span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* இந்நாவலில் சாதிமேன்மையை விட ஊழலே ஒரு மிக முக்கிய பங்கு வகிக்கிறதென்றாலும், இதன் சாதீய முகமே மீண்டும் மீண்டும் மனதை அலைகழித்தது. ஏன் என்று சரியாக சொல்லத்தெரியவில்லை. May be because while corruption merely shows indifference, casteism cares enough to kill. </span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* ஒரு குறுந்தொகை வரி மீண்டும் மீண்டும் மனதில் வந்துகொண்டே இருந்தது. கங்குல் வெள்ளம் கடலினும் பெரிதே…. இரவெனும் நீர்பரப்பு கடலை விட பெரியது… அந்த மக்கள் இரவினும் கரிய கடலைத்தான் நீந்திக்கடக்க முயற்சித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள்… </span><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><br style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;" /><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Roboto, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 20px;">* நான் வாசிக்கும் பொழுது சுரேஷ் இந்த நாவலுக்கு பெயரிட்டிருக்கவில்லை. கங்குல் வெள்ளமே இந்நாவலுக்கான சரியான தலைப்பாக இருக்க முடியும் என்று தோன்றியது. ஆனால் சுரேஷின் பெயர் தேர்வு இன்னும் கச்சிதம். சுரேஷுக்கு வாழ்த்துக்களும் நன்றியும்… </span><br />
<a href="https://plus.google.com/u/0/112916501870457284778/posts">சித்தார்த்</a><br />
<br />
விரிவான விமர்சனத்துக்கு நன்றி சித்தார்த்.</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-65810655555988211692014-01-11T10:21:00.003+04:002014-01-11T10:22:01.940+04:00கரும்புனல் - முன்னுரை - வெங்கடேஷ்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">புத்தகக் கண்காட்சியில் வெற்றிநடை போட்டுக்கொண்டிருக்கும் “கரும்புனல்” நாவலுக்கு கல்கி ஆசிரியர் நேசமுடன் வெங்கடேஷ் எழுதித்தந்த முன்னுரை.</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmGbOMoRZBEaXfCbxrD1GiMWFlpCKONuHQOFRNv4E_UvvUMswHnU-uhlo6jfPenRhmqlpchjfrNtqNKOY-kQKfB0vbR0z5yyT8JKo94FsPMUrK-UWpDUODborqbd95-pvScbBC/s1600/venkatesh.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmGbOMoRZBEaXfCbxrD1GiMWFlpCKONuHQOFRNv4E_UvvUMswHnU-uhlo6jfPenRhmqlpchjfrNtqNKOY-kQKfB0vbR0z5yyT8JKo94FsPMUrK-UWpDUODborqbd95-pvScbBC/s1600/venkatesh.jpg" height="200" width="200" /></a></div>
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">தொடரும் வலி!</span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">தமிழில் சூழலியல் பிரச்னையை அடிப்படையாகக் கொண்டு வெளிவந்த நாவல்கள் வெகுகுறைவு. தனிமனிதர்களின் மனப் பிரச்னைகளே பெரும்பாலும் கற்பனாவாத இலக்கியமாகப் பேசப்படும் நிலையில், பல்வேறு களங்களில் நாவல்கள் படைக்கப்படுவது அவசியம். குறிப்பாக சமகாலப் பிரச்னைகள். இன்றைய தமிழகமும் இந்தியாவும் எண்ணற்ற புதிய சிக்கல்களால் நிரம்பியிருக்கிறது. நவீன மனிதன் சந்திக்கும் பிரச்னைகள் அனைத்தும் புதுவிதமான குழப்பங்களையும் சிதைவுகளையும் தொடர்ந்து இந்தச் சமூகத்தில் ஏற்படுத்திவருகின்றன. தமிழகத்துக்குள்ளேயே பல முக்கிய பிரச்னைகள் புனைகதையில் இடம்பெறவில்லை என்பது கவனிக்கத்தக்கது. இந்நிலையில் வெளிமாநிலங்களின் பிரச்னைகள் வெகு அரிதாகவே தமிழ் படைப்புக்களில் தொடப்பட்டுள்ளன. வெளிமாநிலங்களில் வாழும் எழுத்தாளர்கள் எழுதினாலும் தமிழகத்தைப் பற்றியும் தம் இளமைக்கால பொற்கணங்களையும் நினைவுகளையுமே அதிகம் எழுதியிருக்கின்றனர். தாம் வாழநேர்ந்த பகுதியின் வரலாற்றையும் அரசியலையும் உள்வாங்கிக்கொண்டு தரமான படைப்புகள் தந்தவர்கள் வெகுசிலரே. இந்திரா பார்த்தசாரதியின் தில்லி; அசோகமித்திரன், சுப்ரபாரதிமணியன் ஆகியோரின் ஹைதராபாத் ஆகியவை இந்த வகையில் முன்னோடிகள். </span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">அதேபோல், நமக்குச் சூழலியலும் நகரமயமாதலும் அதன் அரசியல், சமூக கலாசார சரிவுகளும் அதிகம் அறிமுகமில்லை. நவீன நுகர்வுகலாசாரத்தின் குழந்தைகள் நாம். நம்மைச் சுற்றி நடக்கும் எதைப் பற்றியும் கேள்விகள் கேட்கும் துணிவு தொலைத்தவர்கள் நாம். சூழலியல் பிரச்னைகள் பேசப்பட்ட அளவில், சா.கந்தசாமியின் ‘சாயாவனம்,’ விட்டல்ராவின் ‘போக்கிடம்’ ஆகியவை முன்னோடிகள். ஆனால், தமிழ் எழுத்துப்பரப்பில் வடகிழக்கு இந்தியப் பகுதிகள் அதிகம் வந்ததே இல்லை. பி.ஏ.கிருஷ்ணனின் ‘கலங்கிய நதி’தான் இதில் ஆரம்பம்.</span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">ராம்சுரேஷின் கரும்புனல், அதன் வளமான தொடர்ச்சி. இதில் பழைய பீகார் (ஜார்க்கண்ட் மாநிலம் பிரிக்கப்படுவதற்கு முன்புள்ள பீகார்)தான் களம். அங்கே நிலக்கரி தோண்டுவதற்குத் தேவைப்படும் நிலத்தைக் கையகப்படுத்த வரும் சந்திரசேகரன் என்ற வழக்குரைஞரின் பார்வையில், அங்குள்ள அரசியல் ரீதியான, சாதி ரீதியான ஒடுக்குமுறைகளும் ஏமாற்றல்களும் சுரண்டல்களும் வெகு அழகாக முன்வைக்கப்படுகின்றன. மோசமான ஊழல் விளையாட்டில், எப்படி ஒவ்வொருவரும் பகடைக்காய்களாக மாற்றப்படுகிறார்கள் என்ற வலிநிரம்பிய உண்மை வெளிவருகிறது. </span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">இன்றைக்கு நாடெங்கும் பேசப்படும் நிலக்கரிச் சுரங்க ஊழல் என்பதன் ஆரம்ப காலகட்டத்தை இந்நாவலில் தெரிந்துகொள்ளலாம். மனிதர்களின் பேராசையினால், நமது வளங்கள் கொள்ளை போகின்றன. ஒவ்வொரு அதிகாரியும் எப்படியெல்லாம் நிலங்களை தமக்குச் சொந்தமாக்கிக்கொள்ளலாம், ஏழை எளியோர்களான கிராம மக்களைச் சுரண்டலாம், நடுத்தெருவில் நிற்கவைக்கலாம் என்று திட்டம் போட்டே பணியாற்றுகின்றனர். விளைவு, வேறு வழியில்லாமல் அவர்கள் ஆயுதம் ஏந்தவேண்டிய துர்நிலை. </span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">இந்நாவலில் வரும் சின்னச் சின்னப் பாத்திரங்கள் மனத்தைத் தைக்கின்றன. பொக்காரோ ஸ்டீல் ப்ளான்ட்டுக்கு நிலத்தைக் கொடுத்துவிட்டு நடுக்காட்டில் டீக்கடை நடத்தும் கிழவர், எதிர்ப்பைத் தெரிவிப்பதைத் தவிர வேறு வழியே இல்லை என்று மோதும் லோபோ, கையாலாகாத டர்க்கி என்று புனையப்பட்டுள்ள பாத்திரங்கள், நாவலின் பாதிப்பைக் கூட்டுகின்றன. </span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">பீகாருக்குள் புரையோடிப் போயிருக்கும் சாதி அரசியல், எவ்வளவு தூரம் வன்மமமாக மாறி, ஒரு கிராமத்தையே அழிக்கத் துணைசெய்கிறது என்பதைப் படிக்கும்போது, அச்சம் அடிவயிற்றில். இத்தகைய சூழ்நிலைகளில் எவ்வளவுதான் நல்லவனாக ஒருவன் இருந்தாலும் என்னவிதமான நல்ல பலன்களை மக்களிடம் ஏற்படுத்த முயன்றாலும், அவை அனைத்தும் கடலில் கரைத்த பெருங்காயம். துளி பலனும் கிட்டுவதில்லை. மேன்மேலும் வெறுப்பும் எரிச்சலும் வன்மமுமே பெருக்கெடுக்கின்றன. </span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">இக்கதை நடப்பது 1995 காலகட்டம். அன்றைய சூழ்நிலையும் இன்றைய சூழ்நிலையும் பெருமளவில் மாறிவிடவில்லை என்பதை பீகார் பற்றிய செய்திகளைத் தொடர்ந்து பின்பற்றுவோர் புரிந்துகொள்ளலாம். சாதி அரசியல் இன்று அடைந்திருக்கும் அவலம், சொல்லில் எழுத வழங்காது. இவையெல்லாம் மக்களின் பெயரால், மக்களுக்குச் செய்யப்படும் அநீதி என்று நினைக்கும்போதே, கோபம் வருவதைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. கடைசியில் நேர்மையாளர்கள் என்று யாருமே இருக்கமுடியாது, நடுநிலைமை என்ற ஒரு நிலைப்பாடு இருக்கவே முடியாது என்ற நிலைதான் ஏற்பட்டுள்ளது. </span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">இந்நாவல், பல விஷயங்களை விவாதிப்பதற்கான களத்தை அமைத்துத் தந்திருக்கிறது. இதில் எழுதப்பட்டதைவிட, வெளியே இருக்கும் செய்திகளும் வலிகளும் அதிகம். அதைப் பற்றி யோசிக்கவும் பேசவும் இன்றைக்கு அவசர அவசியம் ஏற்பட்டுள்ளது. நீரோட்டம் போன்ற நடை, பெரும்பாலான விஷயங்களை உரையாடல்களின் மூலமே இந்நாவல் எடுத்துச் சொல்கிறது. அடுத்து, அடுத்து என்று வேகமும் விறுவிறுப்பும் இந்நாவலின் அணிகலன்கள். </span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">பழைய பீகாரைத் தமிழில் தெரிந்துகொள்ள வாய்ப்பளித்த ராம்சுரேஷுக்கு வாழ்த்துக்கள்.</span><br />
<br style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;" />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">நேசமுடன்</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">ஆர்.வெங்கடேஷ்</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">rvrv30@gmail.com </span><br />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">30.12.2013</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: 14.44444465637207px;">வெங்கடேஷுக்கு மீண்டும் ஒரு முறை நன்றி!</span></div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-14666211594025543322014-01-08T08:07:00.000+04:002014-01-08T08:10:23.885+04:00கரியும் கசடுகளும் கொஞ்சம் கண்ணீரும் - கரும்புனலின் கதை<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
May you live in interesting times என்று ஒரு சீனத்துச் சாபம் ஒன்று உண்டாம். சிலபல வருடங்களுக்குப் பிறகு கதையாகச் சொன்னால் சுவாரஸ்யமாக இருக்கும் பல விஷயங்கள் வாழும்போது கொடுமையாகத்தான் இருக்கின்றன. </div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
ராஜீவ் காந்தி கொலையானபொழுது பீஹாரின் <a href="http://penathal.blogspot.ae/2006/05/21-1991.html">ஒரு மூலையில் இருந்தேன்</a>. என் தலைவர் தமிழர்களால் கொல்லப்பட்டார், எனவே நாம் தமிழர்களைக் கொல்வோம் என்பதற்கு மேல் வேலை செய்யாத மூளைக்காரர்களால் நிரம்பிய ஊர். இத்தனை வருடம் கழித்து பூட்டிய அறைக்குள் கட்டிலுக்குக் கீழே படுத்துக் கொண்டு பயந்தது ஒரு சுவாரஸ்யமான நிகழ்வாக மிச்சமிருந்தாலும், உண்மையா பொய்யா என்று தெரியாத வதந்திகளால் வெளியே நடந்த கலவரத்தைவிட உள்ளுக்குள் நடந்த கலவரத்தை வாழும்போது interesting ஆகத்தெரியவில்லை. </div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
ரயிலி ஏறி, ஜன்னலோர சீட் பார்த்து அமர்ந்தவனை எழுப்பி பளாரெனக் கன்னத்தில் அறைந்து பர்ஸைப்பிடுங்கிக்கொண்டு சென்ற கதை, இப்போது மட்டும்தான் Interesting.</div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
டிசம்பர் ஆறாம்தேதி எதோ எங்கேயோ கலவரம் என்று அரைகுறைத் தகவல்களோடு அயோத்திக்கு மிகப்பக்கமாக ரயிலில் செல்லும்போது எரியும் குடிசைகளைப்பார்த்தது, சுரங்கச் சாலையைக் கடக்கும்போது காரணம் சொல்லாமல் போலீஸால் கைது செய்யப்பட்டது, ஆற்றில் குளிக்கும்போது சாம்பல் உள்ளே சென்று வாந்தியாக வெளியே வந்து 3 நாட்கள் சலைன் உதவியோடு மட்டுமே வாழ நேர்ந்தது, பீஹாரைப் பிரிக்க ஜார்க்கண்ட்காரர்கள் கலவரம் செய்ய நடுத்தெருவில் ராத்திரியில் நின்றது, ஓட்டிச்சென்ற ஜீப் ஆளரவமில்லாத அதலபாதாளத்தில் உயிரைவிட்டது..</div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
அமோகமாகவே சபிக்கப்பட்டிருக்கிறேன், Interesting காலங்களில் வாழ.</div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6ayI_AG8FS9xfoUh76hlmgkrt3n8vd2KQsO99C9D-nMCxLYxhYh0u8Tbsb_wSUByMC1gVkWMyvNJHTz1l9edvWePCQ_8FVKN0rifhUYEsij-e1R-lpBXjrj2URBeT2JQ5NUpe/s1600/karum+punal+copy+(3).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img alt="கரும்புனல் அட்டை" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6ayI_AG8FS9xfoUh76hlmgkrt3n8vd2KQsO99C9D-nMCxLYxhYh0u8Tbsb_wSUByMC1gVkWMyvNJHTz1l9edvWePCQ_8FVKN0rifhUYEsij-e1R-lpBXjrj2URBeT2JQ5NUpe/s1600/karum+punal+copy+(3).jpg" height="296" title="கரும்புனல்" width="400" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
வீடு, குறுகிய நட்புவட்டம், கல்லூரி என்று “பழம்” வாழ்க்கை வாழ்ந்துவந்த எனக்கு, நிலக்கரிச் சுரங்க நகரியங்களில் தனியாக வாழ நேர்ந்தபோது ஏற்பட்ட <a href="http://penathal.blogspot.ae/2005/08/bihar-02-aug-05.html">கலாச்சார அதிர்ச்சி </a>கொஞ்சநஞ்சமானது இல்லை. ஊழலை எப்படியெல்லாம் விஞ்ஞானமாக்கலாம் என்றே ஏகதேசம் சிந்திக்கும் மேலதிகாரிகள்; நுனிநாக்கு ஆங்கிலம் நாகரிகமான தோற்றம் உள்ளே சாக்கடையான மனது கொண்ட எஞ்சினியர்கள்; கழட்டும் எஞ்சினை ஒருவேளை கீழ்ஜாதிக்காரன் தொட்டிருப்பானோ என்றெல்லாம் யோசிக்கும் சுரங்க ஊழியர்கள்; விவசாயம் செய்வதையும் கலவரத்தில் எதிர்மதக்காரனைப் போட்டுத்தள்ளுவதையும் ஒன்றேபோல நினைக்கக்கூடிய மக்கள்... எந்தக்கல்லூரியும் சொல்லித்தராத <a href="http://penathal.blogspot.ae/2005/08/24-aug-05.html">வாழும் கலையை எனக்குச் சொல்லித்தந்தது பீஹார்.</a></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
ஆனால், அந்தக்காலம் மட்டும் அல்ல.. எழுதிப்பழக்கமில்லா என்னை ஒவ்வொரு எழுத்தாக அன்பாகவும் அடித்தும் திருத்திவரும் நண்பர் குழாம் அமைந்திருக்கும் இந்தக்காலமும் சுவாரஸ்யமாகத்தான் இருக்கிறது. நாம ஒண்ணை எழுதினா அது ஒழுங்காத்தான் இருக்கணும் - என்று குழுவாகச் செயல்பட்டு ஊக்குவிக்கும் உடன்பிறவா சகோதரர்கள் இலவசக்கொத்தனார், டைனோபாய்; நீளமாக எழுதவே சோம்பேறித்தனப்பட்ட என்னை விர்ச்சுவல் பிரம்பால் அடித்து முதல் நாவல் எழுத வைத்த பா.ராகவன்; எவ்வளவு வேலை இருந்தாலும் நான் அனுப்பியதைப்படித்து உடன் திருத்தம் சொல்லும் சொக்கன்; தன்னைத் திட்டியே எழுதினாலும் புன்சிரிப்போடு கடக்கும் என் இல்லாள்..இதுவும் சுவாரஸ்யமான காலம்தான். ஆனால் கொடுமைகள் இல்லாத, சுகமான சுவாரஸ்யம்.</div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
இந்த நாவலை எழுத எந்தப் பிரயத்தனமும் தேவைப்படவில்லை. பெரும்பாலும் நடந்த சம்பவங்களை ஒரு கதைச் சரட்டில் கோப்பதைத் தவிர. </div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
--கரும்புனல் நாவலில் பதிந்திருக்கும் என்னுரை.</div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
--சில பழங்கதைகளுக்கான லிங்க் கொடுத்திருக்கிறேன்.</div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<div style="text-align: justify;">
--வம்சி பதிப்பக ஸ்டாலில் புத்தகக் கண்காட்சியில் கிடைக்கும் </div>
</div>
</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-3751566978665748302013-11-25T22:05:00.002+04:002013-11-25T22:10:18.474+04:003டி - சத்தியமா சாத்தியமா..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: arial;">@rasanai இப்படி ஒரு ட்விட் போட்டு ஆரம்பித்துவைத்தார்:</span><br />
<div class="gmail_quote" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: small;">
<div dir="ltr">
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;"><span style="background-color: whitesmoke; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; white-space: pre-wrap;">வீடியோ ஃபோன்,வேலைக்கார ரோபாட்கள் போன்றதொரு உருப்படாத,வரப்போகாத டெக்னாலஜியே 3டி ப்ரிண்டிங். </span><a dir="ltr" href="https://twitter.com/search?q=%23MarkMyWords&src=hash" style="background-color: whitesmoke; color: #1155cc; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;" target="_blank">#MarkMyWords</a></span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">3டி ப்ரிண்டிங் பற்றி என் கருத்துகளைச் சொல்வதற்கு முன்பாக கொஞ்சம் ரீவைண்ட். </span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">90களின் இறுதியில் வீட்டுக்கு ஒரு கம்ப்யூட்டர் என்ற சித்தாந்தம் பிரபலமாகத் தொடங்கியபோது, இணையம் என்பது இல்லாத ஒன்று, இருந்தாலுமே 14 Kbps மோடம்கள்தான் அதிவேக இணைப்புகள். அன்று வீட்டில் இருந்த கம்ப்யூட்டர்கள் வார்ட் ஆர்ட்டில் பூப்போடவும் ஜிகுஜிகா என்று ஸ்கின்மாற்றிய வின் ஆம்ப் பாட்டுப்பாடவும் மட்டும்தான் உபயோகமாயின. அன்று கம்ப்யூட்டர் வாங்கினவர்கள் புத்திசாலிகளா? முட்டாள்களா? இன்று 3டி ப்ரிண்டர் வாங்கி வீட்டுக்குள் வைத்துக்கொள்ளலாம் என்று நினைப்பவர்களும் அதே கேட்டகிரிதான்.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">வீடியோஃபோன் என்பது இன்று ஸ்கைப்பாக வளரவில்லையா? </span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">வேலைக்கார ரோபோட்களை ஐஸ்வர்யாவைக் காதலிக்கும் ரஜினி போலத் தேடினால் கிடைக்காது. கொஞ்சம் அக்கம்பக்கம் உள்ள ஃபேக்டரிகளுக்குப் போய்ப்பாருங்கள் - 20 வருடங்களுக்கு முன்னே மனிதர்கள் செய்துகொண்டிருந்த அபாயகரமான வேலைகளை ரோபோக் கரங்களும் கால்களும் செய்துகொண்டிருக்கின்றன. கூலிங் கிளாஸ் போடுவதில்லையே தவிர்த்து அவையும் ரோபோதான், வேலை செய்கின்றனதான். ஹ்யூமனாய்ட் என்ற வகை ரோபோக்களுக்குத் தேவையில்லை, எனவே வரவும் இல்லை. இரண்டு ரோபோக்கரங்களையும் கால்களையும் ஒரு ஷோகேஸ் பொம்மைக்கு மாட்டிவிட்டு டாக்கிங் டாம் போன்ற சாஃப்ட்வேரைச் சேர்த்துவிட்டால் இன்றேகூட அப்படி ஒரு ரோபோவைத் தயாரித்துவிடலாம். </span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">டெக்னாலஜிக்கும் டார்வின் தியரி செல்லுபடியாகும். தகுதியுள்ளதுதான் தப்பிப்பிழைக்கும். செல்ஃபோன்கள் பிரபலமடையத் தொடங்கிய நாட்களில் (இன்கமிங் 5 ரூபாய்/நிமிடம், அவுட்கோயிங் 10 ரூபாய்/நிமிடம்) வில்ஃபோன் (WLL Phone) என ஒரு ஜந்து குறைப்பிரசவம் ஆனது யாருக்காவது நினைவிருக்கிறதா? அன்றைய தேதியில் அது செல்ஃபோனைவிட மலிவு. ஆனால் என்ன, தாய் டவரில் இருந்து 3 கிலோமீட்டருக்குமேல் வேலை செய்யாது. 2-3 வருடங்களிலேயே 1000 ரூபாய்க்கு செல்ஃபோனும் 10 பைசா கால்களும் வந்ததில் வில்ஃபோன் வீணாகிப்போனது.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">இப்போது 3டி பிரிண்டருக்கு வருவோம். இன்றைய தேதியில் 3டி பிரிண்டரில் என்னவெல்லாம் சாத்தியம்? நாம் கொடுக்கும் 3டி உருவத்தை, ப்ளாஸ்டிக்கில் அதே வண்ணத்தோடு உருவாக்கும். அவ்வளவுதான். வெவ்வேறு வகையான மெட்டீரியல்கள் சாத்தியமில்லை. இரண்டு பொருட்களின் அசெம்ப்ளி சாத்தியமில்லை. வெவ்வேறு இடங்களில் வெவ்வேறு குணாதிசயங்கள் தேவைப்படும் பொருட்களை 3டியில் வடிவமைக்க முடியாது.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">கொஞ்சம் உற்பத்தி முறையையும் பார்த்துவிடலாம். பத்து பைசாவுக்குக் கிடைக்கக்கூடிய சாதாரண போல்ட் தயாரிப்பதில் எத்தனை சிறு சிறு ப்ராசஸ்கள் உள்ளடங்கி இருக்கின்றன தெரியுமா? இரும்பை உருக்கி ஃபவுண்டரியில் அறுகோண ராடாகத் தயாரிக்க வேண்டும். அளவுக்கு வெட்டி, அதை ராட்சத உருளைகள் இடையே கொடுத்து நசுக்கி மரை (Thread) உருவாக்க வேண்டும். உருவாக்கியதை ஒவ்வொரு இடத்துக்கு ஒவ்வொரு வகையாக Anodising Carbonizing, Nitriding, Induction hardening என்று படுத்தி எடுக்க வேண்டும் - இவ்வளவு வேலை ஆனபிறகு 10 பைசாவிற்கு விற்க வேண்டும் என்றால் ஒரு போல்ட் தயாரித்தால் வேலைக்காகாது, கோடிக்கணக்கில் செய்தால்தான் கட்டும். ஒரு போல்ட் தயாரிக்கும் மெஷின் ஷாப்பில்கூட Foundry, Cold Press, Heat Treatment என்று பலவகையான உப ஷாப்கள் இருந்தே ஆகவேண்டும். - இத்தனையையும் ஒரு ப்ரிண்டர் செய்துவிட முடியுமா?</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">இன்றைக்கு உள்ள உற்பத்தித்துறையிலும் கம்ப்யூட்டர்கள் ந்யூமரிகல் கண்ட்ரோல், CNC, என்று பல வருடங்களுக்கு முன்பாகவே ஆரம்பித்து ஆதிக்கம் செலுத்தத்தான் செய்கின்றன. ஆனால் பெரும்பாலும் அவை தனித்தனி ப்ராஸஸ்களுக்குதான் உதவுகின்றன. மேலோட்டமாகப் பார்த்தால் இவை உடனே மாறக்கூடியது போலத் தோன்றவில்லை.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">ஆனால் நம்முடைய எண்ணங்களின் வேகத்தை பலநூறு மடங்கு தாண்டக்கூடியதாகத்தான் தொழில்நுட்பம் இருந்துவருகிறது. 15 வருடத்துக்கு முன்பு எதற்கு கம்ப்யூட்டர் என்று கேட்டோம், 10 வருடம் முன்பு ஏன் செல்ஃபோன் என்று கேட்டோம், இன்று இரண்டையும் சேர்த்து கைக்குள் வைத்துக்கொண்டு ஊர்சுற்றுகிறோம்.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">நாளை நாம் உபயோகிக்கும் இயந்திரங்களின் பெரும்பாலான பாகங்கள் ப்ளாஸ்டிக்கில் - இத்தனை ப்ராசஸ்கள் தேவைப்படாத ப்ளாஸ்டிக்கில் உருவாக்கப்படலாம். பல்வேறு விதமான கனிமங்கள் - இங்க்ஜெட் ப்ரிண்டர் கார்ட்ரிட்ஜ் போல உருவாக்கப்பட்டு தேவையான அளவு இஞ்செக்ட் செய்யப்பட்டு, பிறகு ஹீட் ட்ரீட்மெண்ட் கொடுக்கப்படவும் சிறு கம்பார்ட்மெண்டுக்குள்ளேயே ஏற்பாடு செய்யப்படலாம் - அப்படி நடக்கும்போது முழுமையான பாகம் ப்ரிண்டரில் இருந்து வெளிவர வாய்ப்பிருக்கிறது.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">உற்பத்தி மையங்கள் ஒரு இடத்தில் இருப்பதற்கான காரணங்களை இந்த 3டி ப்ரிண்டர்கள் முறியடிக்குமாயின் - அதற்கான ஆராய்ச்சிகள் நிச்சயம் நடந்துகொண்டுதான் இருக்கும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை - அது சாதாரண மனிதன் வாழ்வில் என்னென்ன தாக்கத்தை உண்டுசெய்யும்?</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">நிச்சயமாக ஒரு காரை நெட்டில் டவுன்லோட் செய்து உடனுக்குடன் ப்ரிண்ட் கொடுத்து ஓட்டிச் செல்லமுடியாது. காரின் 5000 உதிரிபாகங்களைத் தனித்தனியாக ப்ரிண்ட் செய்யலாம். அவற்றை அசெம்பிள் செய்ய மெக்கானிக்கைக் கூப்பிட்டு 5 கார் வாங்க ஆகும் செலவைச் செய்யலாம் :-)</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">ஆனால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட டீலர்களிடம் உதிரிபாகங்களை ப்ரிண்ட் செய்யும் வசதி வந்துவிட்டால் - எவ்வளவோ செலவுகள் மிச்சப்படும். குடோன்கள் தேவையில்லை, கப்பல் விமானத்தில் எடுத்துச் செல்ல வேண்டியதில்லை. துருப்பிடித்துவிடுமா கெட்டுவிடுமா என்ற பயம் தேவையில்லை. அச்சு அசல் அதே தரத்துக்கு சுடச்சுடத் தயாராகி வந்துவிடும். ஆனாலும் இவை பேக் எண்டில்தான் நடக்கும் என்பதால் ஆம் ஆத்மிக்கு செலவு மிச்சம் மட்டும்தான் தெரியும் - இன்று கண்ணுக்கு மறைவாகவே இருக்கும் ரோபோக்கள் போல!</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">சின்னச் சின்ன விஷயங்கள் வீட்டில் ப்ரிண்ட் செய்யும் அளவுக்கு வரலாம், அவை பெரிய மாற்றத்தை உண்டுசெய்யாது - ஒற்றைக்குணம் படைத்த பொருள்களாகத்தான் பெரும்பாலும் இருக்கும், அசெம்ப்ளி தேவைப்பட்டால் IKEAத்தனமான ஒரு வரைபடமும் கூடவே வரும். ஆனால் இதெல்லாம் கேம்சேஞ்சர் இல்லை.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">இன்றேகூட 3டி பிரிண்டர்களை முழுவதும் வேஸ்ட் என்று சொல்லிவிடமுடியாது. முழு அளவிலான பாகங்களை வடிவமைப்பதற்கு முன்பு சிறு மாடல்களைச் செய்து ஆராய்ச்சி செய்து பின் பெரிய அளவில் தயாரிப்பது என்பதெல்லாம் நடந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றது - பெரிய அளவில் செய்வதைவிட இது எவ்வளவோ செலவு மிச்சம். மருத்துவத்துறையிலும் கூட செயற்கைக் கண்கள், பல்செட், எலும்பு பாகங்கள் - இவற்றைத் துல்லியமாக 3டியில் பிரிண்ட் செய்து வெற்றி கண்ட கதைகளை <a href="http://www.ft.com/intl/cms/s/0/74c5d5b6-4b9a-11e3-8203-00144feabdc0.html#axzz2lgH87OCB" style="color: #1155cc;">இங்கே </a>காணலாம். </span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">நான் பீஹாரில் வேலை செய்த காலத்தில் ஒரு உதிரிபாகம் கெட்டுப்போனால், மாற்று பாகம் வர, பீஹாரில் இருந்து சென்னைக்கு - சென்னையில் இருந்து அமெரிக்காவுக்கு - அமெரிக்கா-சென்னை பீஹார் என்று வந்து சேர 2-3 மாதங்கள்கூட ஆகும். வந்தபிறகு பிரித்துப்பார்த்தால் தவறான பார்ட் நம்பர் என்று பொருந்தாமல் போன சந்தர்ப்பங்களும்கூட உண்டு. இப்போதெல்லாம் உலகமயமானபிறகு தகவல்கள் வேகமாகச் செல்கின்றன - இருந்தாலும் முறை என்னவோ அதேதான். அமெரிக்கா சென்னை பொருள் வந்துதான் ஆகவேண்டும் - அதற்கான நேரம் செலவாகத்தான் செய்யும். இந்த நேரச்செலவையும் பயணச்செலவையும் 3டி ப்ரிண்டர்கள் பெருமளவு குறைக்கும் - இது எல்லாருக்குமே நல்லது.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">முடிவுரையாக - 3டி ப்ரிண்டர்கள் வரத்தான் போகின்றன - ஆனால் அது நம் கண்ணுக்குத் தெரியும் அளவுக்கு மாற்றம் ஏற்படுத்துமா என்றால், எங்கே பார்க்கிறீர்கள் என்பதைப் பொருத்தது.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: black;">உரையாடலில் ஆக்கபூர்வமாகப் பங்கேற்று, இதை எழுதத்தூண்டிய <a dir="ltr" href="https://twitter.com/mokrish" style="background-color: whitesmoke; color: #1155cc; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;" target="_blank">@mokrish</a><span style="background-color: whitesmoke; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; white-space: pre-wrap;"> </span><a dir="ltr" href="https://twitter.com/orupakkam" style="background-color: whitesmoke; color: #1155cc; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;" target="_blank">@orupakkam</a><span style="background-color: whitesmoke; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; white-space: pre-wrap;"> </span><a dir="ltr" href="https://twitter.com/dtwdy" style="background-color: whitesmoke; color: #1155cc; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;" target="_blank">@dtwdy</a><span style="background-color: whitesmoke; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; white-space: pre-wrap;"> </span><a dir="ltr" href="https://twitter.com/Rasanai" style="background-color: whitesmoke; color: #1155cc; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;" target="_blank">@Rasanai</a><span style="background-color: whitesmoke; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; white-space: pre-wrap;"> </span><a dir="ltr" href="https://twitter.com/msathia" style="background-color: whitesmoke; color: #1155cc; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;" target="_blank">@msathia</a><span style="background-color: whitesmoke; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; white-space: pre-wrap;"> </span></span><a class="twitter-atreply pretty-link" dir="ltr" href="https://twitter.com/elavasam" style="background-color: whitesmoke; color: #0040ff; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14.44444465637207px; line-height: 17.98611068725586px; text-decoration: none; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #668cff;">@</span>elavasam</a><span style="color: black;"><span style="background-color: whitesmoke; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 17.98611068725586px; white-space: pre-wrap;">- ஆகியோர்க்கு நன்றி.</span></span></div>
</div>
</div>
</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-14422989784831289932013-10-07T15:25:00.001+04:002013-10-07T15:25:29.593+04:00இடைவேளை - புத்தக விமர்சனம்<div dir="ltr"><div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">மதிப்பீடுகள் எல்லாக்காலத்திலும் மாறிக்கொண்டுதான் வந்திருக்கின்றன. பாட்டனார் காலத்து குடுமி தந்தை காலத்து கிராப்பாக மாறியது, பவுடர் போடுவது ரவிக்கை அணிவது.. எல்லாம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மாறிய மதிப்பீடுகள்தான். தெளிவாக ஓடும் ஓடை போன்று.<br> </div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">ஆனால் 90களின் இறுதியில் தகவல் தொழில்நுட்பம் தாராளமயத்துடன் திருமணம் செய்துகொண்டபின் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள் ஆயிரம் அடி மேலிருந்து விழுந்த அருவிபோன்ற மாற்றம். மாற்றங்களின் வேகம் பிரமிப்பூட்டுவதாக இருக்கும் என்று ஆல்வின் டாஃப்ளர் Third Waveல் எச்சரித்திருந்தாலும் வாழும்போதுதான் தாக்கம் பளீரென்று அறைகிறது.</div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">மத்தியவர்க்கத்துக்கு வாழ்நாள் ஆதர்சமே ஒரு வெஸ்பாவும் தர்ட்டிஃபார்ட்டியுமாக இருந்த நாட்கள் சட்டென்று மாறி கனவுகளாக இருந்த வசதிகள் கையருகே வந்து விழுந்தது ஐடி காசால். கால்காசானாலும் கவர்மெண்ட் காசு என்றிருந்த வர்க்கம் எதற்கெடுத்தாலும் கவர்மெண்டைத் திட்ட ஆரம்பித்தது "சான்ஹோசேலே ரோடெல்லாம் பார்க்கணும் நீங்க"</div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">மாற்றங்கள் சீராக இருந்தபோது அந்த மாற்றங்களை ஏற்கும் மனப்பக்குவமும் இருந்தது. எது நிரந்தரம் எது தற்காலிகம் என்ற புரிந்துணர்வும் இருந்தது. அடுத்த தலைமுறையில் புதிய மாற்றங்கள் பழக்கப்பட்டும் போகலாம்.ஆனால் மாறுதல் நடக்கும் இன்றைய காலகட்டத்தில் வேகமாக மாறும் கியருக்குல் சிக்கிய ஈசல்களாகத்தான் நாம் இருக்கிறோம் - பழைய வேகத்தில் தாக்குப்பிடித்திருக்கக்கூடிய ஈசல்கள், புதுவேகத்தில் அடிபடும் ஈசல்கள் - அப்படிப்பட்ட ஈசல்களைத்தான் இந்தக் கதை பேசுகிறது.</div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">பொருளாதாரத் தேக்கம் (இந்த வார்த்தை அந்த நிகழ்வு தந்த (தரும், தரப்போகும்) வலிக்கான நியாயத்தைத் தராமல் மென்மையாகவே இருக்கிறது) - ஏற்படும்போதுதான் முந்தைய வேலைமுறையில் இருந்த நிரந்தரத்தன்மை, தாய்போல் பரிந்தூட்டும் நிர்வாகத்தின் பழைமையான மனிதாபிமானமும் புரிபடுகிறது. இன்றைய கார்ப்பரேட்டுகள் கூலிகளைத் தங்கள் தேவைக்கேற்ப மட்டுமே சமைக்கின்றன - கருவேப்பிலையாகத் தூக்கிப்போடப்படும்போதுதான் இந்த உண்மையே உரைக்கிறது.<br> </div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">கல்யாணராமன் நல்ல நிர்வாகிதான். ஆனால் அந்த நிறுவனத்துக்காகச் சமைக்கப்பட்டவன். ஆண்டிவைரஸில் பக் இருக்கிறதா என்று பார்ப்பது அவன் வேலையும் இல்லை, இருந்தால் பதில் சொல்ல பெரிய கார்ப்பொரேட்டில் பல துறைகள் இருக்கின்றன. ஆனால் ஸ்டார்ட்டப்பில் எல்லாப்பணமும் முதலாளிக்கு, எல்லாப் பொறுப்பும் அவனுக்கு என்ற நிலைமைக்குத் தயாரிக்கப்பட்டவன் இல்லை.</div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">ரஞ்சன் நல்ல ப்ளானர்தான். ஆனால் அவனுடைய திட்டங்களைச் செயல்படுத்த குறைந்தபட்ச நேர்மை உள்ள ஆட்கள் தேவை. அறம் பாடிக் காசு பிடுங்கும் நிலைமையில் நூறாண்டுகள் கடந்தும் இருக்கும் துறைகளில் அவன் புத்திசாலித்தனத்துக்குப் பிரயோஜனம் கிடையாது.</div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">ஆர்த்தி நல்ல விற்பனையாளர்தான் - எம் எல் எம்முக்கு அல்ல.</div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"> <br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">வேலை போனால் என்ன - சமாளித்துக்கொள்ளலாம் - என்ற நிலையில்தான் கதை ஆரம்பிக்கிறது - அதில் beginners luck வெற்றிகளும் தெரியத்தான் செய்கின்றன. ஆனால் ஈமெயிலில் வேலை நடக்காது, சம்பளத்தை அக்கவுண்ட்ஸ் டிபார்ட்மெண்ட் டெபிட் செய்யாது, தேவையான ஆட்களை எச் ஆர் தராது - போர்வையைக் கழட்டிவிட்ட நிஜ உலகம் கதாபாத்திரங்களுக்குத் தன் தரிசனத்தைக் காட்டுகிறது.</div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><div><br></div><div>அன்றைய நாளும் அன்றைய டார்கெட்டும் அன்றைய ப்ரசண்டேஷனுமே புரிந்த கார்ப்போரேட் வாழ்க்கை வேறு. 16 மணிநேரம் வேலையே கதியாக இருந்தாலும் நேற்று நினைவில் இல்லை, நாளை பற்றி நினைக்க நேரமில்லை. ப்ரசண்டேஷன் முடிவிலான கைதட்டல்களும், இன்க்ரிமெண்ட்களும் நம் திறமையைப்பற்றிய லார்ஜர் தன் லைஃப் பிம்பம் நமக்குள் ஏற்பட்டுவிடுகிறது. எப்படிப்பட்ட பிரச்சினைகளையும் சமாளித்துவிடமுடியும் என்ற நிஜத்தை மீறிய எண்ணங்கள் நிஜத்தைச் சந்திக்கும்போது சுக்குநூறாகிறது. நம் திறமைகள் குறிப்பிட்ட கூலித்திறனுக்காக உருவாக்கப்பட்டவை என்ற உண்மை நம்மைப்பார்த்துச் சிரிக்கும்போது காலம் கடந்துவிட்டிருக்கிறது.</div> <div><br></div></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">மொத்தமாக நாவலைப் படிக்கவே 1 மணிநேரம்தான் தேவைப்பட்டது என்னும் அளவுக்கு வேகம் இருந்தாலும்.. படித்து முடித்துவிட்டு நீண்டநேரம் யோசிக்க வைத்த கதை. </div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">புதிய களம்தான் - ஆனால் இன்றைய கார்ப்போரெட் கூலிகள் சுலபமாக அடையாளம் காணக்கூடிய களம் - அவர்கள் வாழ்க்கையைப்பற்றிய புதிய கோணத்தைக் காட்டக்கூடியது என்பதால், சிந்திக்கவைக்கும் என்பதால் - நிச்சயம் படித்தே ஆகவேண்டிய நாவல்.</div> <div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px">நன்றி வெங்கடேஷ்.</div></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"> வாங்க: <a href="http://discoverybookpalace.com/products.php?product=%E0%AE%87%E0%AE%9F%E0%AF%88%E0%AE%B5%E0%AF%87%E0%AE%B3%E0%AF%88">இடைவேளை - ஆர் வெங்கடேஷ்</a></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"> <br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div><div style="font-family:arial,sans-serif;font-size:13px"><br></div></div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-51764498143396600202013-06-23T09:42:00.001+04:002013-06-23T15:12:16.336+04:00இந்தக்கால எஞ்சினியர்கள்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ஒத்திசைவு எழுதிய <a href="http://othisaivu.wordpress.com/2013/06/22/post-207/">பதிவாகட்டும்</a>, ஜெமோ எழுதிய <a href="http://t.co/LcmrgBgU3v">பதிவாகட்டும்</a>, பேசுபொருள் வேறாக இருந்தாலும் தொனி என்னவோ ஒன்றேதான். நம்ம ஊர் எஞ்சினியர்கள் எல்லாம் சும்மா வெத்துவேட்டு, அந்தக்காலம் போல வருமா..<br />
<div>
<br /></div>
<div>
ஏனோ தெரியவில்லை, இந்தத் தொனியை மட்டும் நான் அந்தக்காலம் முதலே வெறுத்து வருகிறேன். இந்தக்கூற்றில் சிலவேளைகளில் உண்மை இருக்கலாம் என்றாலும் பலவேளைகளில் உண்மை இருப்பதில்லை என்பதே என் அனுபவம்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
25 வருடங்களுக்கு முன்பாக நான் சென்ற இண்டர்வியூக்களில் "ஓம்ஸ் லா கூடத் தெரியாதா? என்னதான் படிச்சிட்டு வரீங்களோ" என்ற கேள்வி இன்றுவரை மாறவில்லை.அப்புறம் என்ன அந்தக்காலம் இந்தக்காலம்?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
பாடத்துக்கும் வாழ்க்கைக்குமான வேறுபாடுகள் என்றும் இருந்துகொண்டுதான் இருக்கும் - எவ்வளவுதான் பாடத்திட்டத்தை மாற்றி அமைத்துக்கொண்டே இருந்தாலும். ஏன் அப்படி?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
ஃபேஸ்புக்கில் இன்றும் போட்டால் 100 லைக் வாங்கக்கூடிய கேள்வி -<i> "(a+b)2 இன்றுவரை நான் உபயோகிக்கவில்லை, ஏன் படிக்கவேண்டும்?" </i>அதேபோலத்தான் சிந்துசமவெளி நாகரிகத்தையும் யாப்பிலக்கணத்தையும் ஏன் படிக்கவேண்டும்.. இந்தப்பாடத்திட்டம் பைத்தியக்காரத் திட்டமா? இல்லை.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
பள்ளிக்கல்வி என்பது பெரும்பாலும் இருக்கக்கூடிய பல தெரிவுகளையும் காட்டி அதில் உனக்கு எது வேண்டுமோ - நீ யாப்பிலக்கணத்தை கூறுகட்டி மேயப்போகிறாயா? சிந்து சமவெளியை மேலும் தோண்டவேண்டுமா, அல்ஜீப்ராவை ஆராய வேண்டுமா - எது வேண்டுமோ எடுத்துக்கொள் என்று தெரிவுகளை முன்வைப்பதற்கான ஒரு களம் மட்டுமே. கல்லூரிக்குச் செல்லும்போது தேவையானதை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
ஆனால் கல்லூரியிலும் இதே நிலை தொடரத்தான் செய்கிறது, தொடரத்தான் செய்யும். மெக்கானிகல் எஞ்சினியரிங் என்று எடுத்துக்கொண்டால் அதை உபயோகப்படுத்தும் துறைகள் ஒன்றா இரண்டா? மேனுஃபாக்சரிங் என்றாலே ராக்கெட் தயாரிப்பில் இருந்து ஸ்க்ரூ தயாரிப்பு வரை அந்தத் தயாரிப்பில் உபயோகப்படுத்தப்படும் எந்திரங்கள், பராமரித்தல் பழுதுபார்த்தல் தரச்சான்று வழங்கல் - சொல்லி மாளுமா? </div>
<div>
<br /></div>
<div>
கல்லூரியில் இதில் எதை என்று தேர்ந்தெடுத்துப் பாடத்திட்டம் அமைப்பார்கள்? கொஞ்சம் பொத்தாம்பொதுவாகத்தான் இருக்கும். எல்லாவற்றிலும் கொஞ்சம் கொஞ்சம் கலந்த பாடத்திட்டமாகத்தான் இருக்கமுடியும். பள்ளிக்கல்வி போலவே, வேலைக்குத் தேவையான சிலதும் தேவையற்ற பலதும் படித்துத்தான் ஒரு பொறியாளன் வெளியே வருகிறான் - அப்படித்தான் இருக்கமுடியும். </div>
<div>
<br /></div>
<div>
நான் என் நிறுவனத்துக்கு ஆள் எடுக்கும்போது மறுநாள் காலையில் நேரடியாகப் போய் வேலை செய்யவேண்டும் - ஏனென்றால் இவன் ஒரு எஞ்சினியர் - என்று எதிர்பார்த்தால் நான் தான் கேனை. அப்படி 25 ஆண்டுகளுக்கு முன்பும் கிடையாது, இன்றும் கிடையாது, என்றும் இருக்கப்போவதும் கிடையாது. என் நிறுவனத்துக்குத் தேவையான தொழில்நுட்பத்தை முறையான ட்ரெய்னிங் மூலமோ, மூத்த மெக்கானிக்குகள் மூலமோதான் அவனுக்குப் பயிற்றுவிக்கவேண்டும். பெரும்பாலான நிறுவனங்கள் - சிறிதோ பெரிதோ - இப்படிப்பட்ட முறையான ட்ரெய்னிங்குக்காக நிறையப்பணம் செலவிடத்தான் செய்கின்றன.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
இந்தக்காலத்துக்காக இவ்வளவு வக்காலத்து வாங்குகிறேனே, முழுமையான மனதுடன் இதைச் செய்கிறேனா? இல்லைதான். இந்தக்காலக் கல்வி தரமானதாக இருக்கிறது என்று உரக்கச் சொல்லமுடியுமா? இல்லைதான். ஆனால் இதற்கு மாணவர்களைக் காரணமாகச் சொல்வேனா? மாட்டேன்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
கோர் எஞ்சினியரிங் என்று மெக்கானிகல் எலக்ட்ரிகல் சிவில் படித்துவிட்டு கேம்பஸில் செலக்ட் ஆகி என்ன படித்தோம் என்பதையே மறந்துபோய் பொட்டிதட்டிக்கொண்டிருக்கும் ஒரு தலைமுறையை உருவாக்கி வைத்திருக்கிறோம். கேம்பஸில் செலக்ட் ஆகாதவர்களுக்கும் வாழ்க்கை லட்சியம் பொட்டி தட்டுவதே என்று கோர் - ஐடி சம்பள வித்தியாசங்கள் நினைக்கவைக்கின்றன. இவ்வளவையும் மீறி கோர் எஞ்சினியரிங் பக்கம் வருபவன் பெரும்பாலும் ஐடி செக்டாரால் கழித்துக்கட்டப்பட்டவனாகவே இருக்கிறான். </div>
<div>
<br /></div>
<div>
இந்த நிலை நிரந்தரமல்ல என்பதே என் நம்பிக்கை. ஐடி அடங்கத் தொடங்கிவிட்டது, இன்னும் ஓரிரு வருடங்களில் இதன் தாக்கம் கல்வியில் தெரிய ஆரம்பிக்கும். பயோடேட்டாவில் பொய்சொன்னால்தான் வேலை என்று இருந்தால் பொய் சொல்லும் ஆசாமி, ஓம்ஸ் லாவைத் தெரிந்தால்தான் வேலை என்றாகிவிட்டால் நிச்சயம் கற்றுக்கொள்வான். பிரச்சினை ஜாப் மார்க்கெட்டில், படிக்கும் மாணவர்கள் மீது அல்ல என்பதே என் உறுதியான அபிப்பிராயம்.</div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
நாம் நமது அடுத்த தலைமுறையைப்பற்றிப் பேசுகையில் - நம் ஒருவயதுக்குழந்தை மொபைலில் கேம் ஆடும் அழகைப் பெருமையாகப் பேசுகிறோம் - ஆனால் வளர்ந்த அடுத்த தலைமுறை எதற்கும் உதவாது என்று சொல்லத் தயங்குவதில்லை!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
ஜெயமோகன் எழுதிய கட்டுரை படித்து, சிரிப்புதான் வந்தது - அதாவது, இன்றுவரை இந்தியாவில் எந்த நவீனத் தொழில்நுட்பமும் பழுதானதே இல்லை, பழுதானால் அது சரியானதே இல்லை - இதுதான் அவர் சொல்ல வருவது. இப்படி ஒரு நிலை இருந்தால் எவனுமே நவீனத் தொழில்நுட்பம் பக்கமே போகமாட்டான். காரைச் சரிசெய்ய சரியான ஆட்களே இல்லை என்கிறார். எங்கே தேடிவிட்டுச் சொல்கிறார்? தெருவோர பஞ்சர் ஒட்டும் கடைகளிலா? அவர்களுக்கு எந்தவிதமான கமிட்மெண்ட் இருக்கிறது? அதிகாரபூர்வத் தொழிற்சாலையில் காரைவிட்டுவிட்டு, எடுக்கும்போது பழுது சரியாகவில்லை என்றால் காசு கொடுப்பார்களா? சினிமாத்தயாரிப்பாளர் ஒருவர் சொன்னாராம்.. சினிமாவிலேயே இன்று எத்தனை நவீனத் தொழில்நுட்பங்கள் பயன்படுகின்றன? அவையெல்லாம் ஒரு முறை பழுதானால் தூக்கித்தான் வீசிவிடுகிறார்களா? </div>
<div>
<br /></div>
</div>
<div>
இன்றல்ல, நேற்றல்ல - 20 வருடங்களுக்கு முன்னால் பிஹாரின் ஒரு மூலையில் கனரக வாகனங்களைப் பழுதுபார்க்கும் வேலையில் இருந்தபோதே, ஒரு பிரச்சினை என்று வந்தால் அதைத் தீர்க்கவேண்டிய கடமை - எனக்கு, அடுத்து ராஞ்சி ஆபீஸ்க்கு, அவர்களாலும் முடியாதபோது சென்னை தலைமையகத்துக்கு, தீரவே இல்லையென்றால் அமெரிக்கத் தயாரிப்பாளருக்கு என்று இருந்த சங்கிலியில் - என்னைத் தாண்டி ராஞ்சிக்குப் போவதே அவமானம் என்று நினைத்துக்கொண்டிருந்தவன் நான் - நான் மட்டுமல்ல - என் சக தொழிலாளர்கள் பலரும் - அன்றும் அப்படித்தான், இன்றும் அப்படித்தான். இது ஒரு தேவையான ஈகோ, இருக்கிறது, இருக்கும்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
களப்பணியாளராக இருந்தாலும் எழுத்தாளராக இருந்தாலும் நம்முடைய ஒரே பொதுக்குணம் - <b>பொதுமைப்படுத்தத் தயங்காமல் இருப்பது</b> - மட்டும்தான்!</div>
</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-24087640552051134502013-05-09T09:47:00.001+04:002013-05-09T09:47:05.980+04:00தந்தை சொல் மிக்க.. சிறுகதை<div dir="ltr">ப்ளஸ்2 முடிவுகள் வெளியான இந்நாளில், போனவருடத்தில் கல்கியில் பிரசுரமான என் சிறுகதை:<br clear="all"><div>_________________________________________________________________________________________________</div><div> <br></div><div><b><font size="4">தந்தை சொல் மிக்க..</font></b></div><div><br></div><div><p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கொன்னுட்டு ஜெயிலுக்குப் போனாலும் பரவாயில்லைன்னு தோணுது சார். இவனுக்குப்போய் எப்படிக் குறையும் மார்க்கு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">மார்க்ஷீட் வாங்கனதுமே கிழிக்கப் போயிட்டான் இவன். ரீ வால்யூவேஷன் எல்லாம் பம்மாத்து.இப்ப திருத்தறவன் முதல்ல கரெக்ட் பண்ணவனை விட்டுக்கொடுப்பானா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">தந்தையொருவர் நாலுசீட் தள்ளி சத்தமாகப் பேசிக் கொண்டிருந்தார். சொல்லப்பட்ட பையன் விபூதி இட்டுக்கொண்டு உத்தரத்து ஒட்டடையை வெறித்துக் கொண்டிருந்தான். சரவணன் அப்பாவைப் பார்த்தான். கேட்காதவர் போல அவர் கவனமாக இவன் பார்வையைத் தவிர்த்தார்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணன் சட்டைப்பையில் வைத்திருந்த காகிதத்தை எடுத்துப் பார்த்தான் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணன்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நீங்கள் விரும்பிய பி எஸ் சி கணிதம் சேர ஆறாம் தேதிக்குள்...</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நான் விரும்பிய - உண்மைதான். அப்பா விரும்பவில்லையே. சரவணன் பெஞ்சில் இருந்து எழுந்தான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எங்கேடா போறே</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சும்மா அந்த நோட்டீஸ் போர்ட் வரைக்கும் போய் பாத்துட்டு வரேன்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கூப்டுட்டாங்கன்னா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">செல் வச்சிருக்கேனில்ல</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கூப்பிடுங்க. ரொம்பதூரமெல்லாம் போயிரமாட்டேன்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பிரின்ஸிபால் அறையைத் தாண்டும்போது காலிங் பெல் அலறியது. வந்ததில் இருந்து மூன்று முறை அலறி இருக்கிறது. க்யூ அசைவேனா என்கிறது. அவசரமாக இந்தப்பக்கமும் அந்தப்பக்கமும் போய்க்கொண்டிருந்த காக்கிச்சட்டைப் பையன்கள் விரோதமாகப் பார்த்தார்கள். எச்பி</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">2 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இன்னிக்காடா என்று அவர்கள் பேசிக்கொண்டது எதுவும் புரியவில்லை.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அறிவிப்புப் பலகையில் சரம்சரமாக டாட்மாட்ரிக்ஸ் ப்ரிண்ட் அவுட் நீண்டது. ஏதேதோ பேர்கள் எண்கள். இந்த லிஸ்டுகளை இனிமேல் துரத்தவேண்டும். இந்தச் சரத்தில் எந்தப் பக்கத்தில் சரவணன் என்று அச்சடித்திருக்கிறதோ அதுதான் வருங்கால வாழ்க்கையை நிர்ணயிக்கப் போகிறது. ஓரத்தில் ஒரு காகிதம் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அரியர்ஸ் உள்ளவர்கள் கிரிக்கெட் ப்ராக்டிஸுக்கு கண்டிப்பாக அனுமதிக்கப்பட மாட்டார்கள்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">". </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">வாசலில் இருந்து ரொம்ப தூரத்தில் பஸ் ஸ்டாப் தெரிந்தது. இவ்வளவு தூரத்துக்கும் ஒரு மரமும் இல்லாமல் செம்மண் கொட்டிக் கிடந்தது. வருங்கால மரங்களை செங்கல் வட்டங்கள் அடைகாத்துக்கொண்டிருந்தன. பிட்சுக்கும் அவுட்ஃபீல்டுக்கும் வித்தியாசம் தெரியாத களத்தில் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். அரியர்ஸ் இல்லாதவர்களாகத்தான் இருப்பார்கள்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இங்கேதான் என் அடுத்த நான்கு வருஷம் கரையப் போகிறதா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ப்ளேஸ்மெண்ட் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">80% </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்கிறார்கள். நான்கு வருஷத்துக்குப் பின் வேலை. சம்பளம். எட்டாம் கிளாஸில் இருந்து ஒலிக்க ஆரம்பித்த காலை </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">4 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">மணி அலாரம் ஓய்வே இல்லாமல் ஒலிக்கப் போகிறது. சமுதாயப் பற்சக்கரங்களில் நானும் ஒரு கண்ணி. ஆனால் என்ன</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பற்சக்கரத்தில் ஒன்று உடைந்தாலும் வேலை செய்யாது. இங்கே ஒன்று இல்லாவிட்டாலும் ஒன்றும் தெரியவே தெரியாது. நான்கு வருடங்களில் இந்தத் தொழிற்சாலை துப்பப்போகும் உற்பத்திப்பொருட்களுள் நானும் ஒருவன். வேலை கிடைக்கக்கூடிய காலேஜ் என்று அப்பா தேடிப்பிடித்தது இதைத்தான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஹாய்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சத்தம் கேட்டுத் திரும்பினான். க்யூவில் இருந்த விபூதிப்பையன். </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எவ்வளவு நேரம்தான் சும்மா உட்கார்ந்துகிட்டே இருக்கறது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அதான் உலாத்தலாம்னு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கையைக் குலுக்கினான். </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நான் கணேஷ். எம் ஏ வி ஸ்கூல். நீங்க</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணன். க்வீன்ஸ் சைதாப்பேட்டை</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அடுத்த கேள்வி என்னவாக இருக்கும் என்று சரவணனுக்குத் தெரிந்துதான் இருந்தது. ஏமாற்றாமல் கேட்டான் கணேஷ்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உங்க கட் ஆஃப் என்ன</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"185 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எஞ்சினியரிங். </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">178 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">மெடிக்கல். உங்களுது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கேட்காவிட்டாலும் சொல்வான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"186 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எஞ்சினியரிங்..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணனைவிட ஒரு மார்க் அதிகம் என்பதால் அனிச்சையாகவே அவன் குரலில் பெருமை ஏறிவிட்டிருந்தது. </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">200</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ல் ஆரம்பித்து </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">186</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">க்குள் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">45 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">காலேஜ் ரேங்குகள் கழிந்துவிடுகின்றன. இது சரியான பரவல்தானா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணனின் கணித மூளை நார்மல் டிஸ்ட்ரிப்யூஷன் கர்வ் லேம்ப்டா என்றெல்லாம் ஓடியது.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கெமிஸ்ட்ரிலே </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">200 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எதிர்பார்த்தேன். ரொம்பக் குறைஞ்சுபோச்சு. ரீவால்யூவேஷன் கேட்டாலும் யூஸ் இல்லைன்னு ஃப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாம் சொன்னாங்க..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அவன் அப்பாவும் இதையேதானே சொல்லிக்கொண்டு இருந்தார்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இங்கே மெரிட் கண்டுக்கவே மாட்டாங்களா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இவங்களுக்கு எக்ஸாம் மார்க் பத்திக் கவலை இல்லை. நிறைய டீம்டு யூனிவர்சிட்டிலே எல்லாம் தனியா எண்ட்ரன்ஸ் எக்ஸாம் வைக்கறாங்க. இவங்க அப்படிக்கூட வைக்கிறதில்லை. காசு மட்டும்தான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கவர்மெண்டு காலேஜே தேவலாம்..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">தேவலாம்தான். ஆனா இந்த கட் ஆஃபுக்கு எதாவது பட்டிக்காட்டுலதான் சீட்டு கிடைக்கும். அங்கே எந்தக் கம்பெனி காம்பஸுக்கு வரப்போகுது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நான் விசாரிச்சேன்.. போனவருஷம் மட்டும் டிசிஎஸ்ஸுக்கு </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">40 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பேர் எடுத்திருக்காங்க இந்தக் காலேஜ்லே இருந்து</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணன் அப்பா இருந்த பெஞ்சைப் பார்த்தான். ஒரு சீட்கூட முன்னேறவில்லை.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கேண்டீன் போலாமா கணேஷ்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">டீ குடித்துக்கொண்டே கேட்டான். </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இந்த காலேஜ்லே வந்தா ஹாஸ்டல்லதான் இருக்கணுமா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அவசியம் இல்லை. ஆனா நான் ஹாஸ்டல்லதான் இருப்பேன். நாமக்கல்லகூட ஹாஸ்டல்ல தங்கிதான் படிச்சேன். தொடர்ந்து சூப்பர்விஷன் நடந்துகிட்டே இருக்கும் அங்கே.அப்பதான் செல்ஃப் கண்ட்ரோல் வரும்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணனுக்குச் சிரிப்பு வந்தது. செல்ஃப் கண்ட்ரோலால் என்னைவிட ஒரு மார்க் அதிகம் எடுத்திருக்கிறான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஒரு வருஷம் லேட்டாப் பொறந்திருக்கலாம். ஐஐடிக்கும் ஏஐஈஈஈக்கும் ஒரே எண்ட்ரன்ஸாம் அடுத்த வருஷத்துல இருந்து</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அதனால என்ன</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சீட்டையும் சேர்த்துப் பிரிச்சுப் போடுவாங்க.. அவ்வளவுதானே</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அது மட்டுமில்ல.. +</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">2 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">மார்க்கையும் அதுக்கு எடுத்துப்பாங்களாமே</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நாமக்கல்லுக்கும் ஐஐடி போக ஒரே வாய்ப்பு. சரவணன் வாய்வரை வந்த வார்த்தைகளைத் தவிர்த்தான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எனக்கு அப்படியாச்சும் இங்கே படிக்கணுமான்னு இருக்கு கணேஷ். நான் பிஎஸ்சி மேத்ஸ் எடுக்கலாம்னு சொன்னேன். அப்பாதான் இங்கே கூட்டிகிட்டு வந்தார்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கணேஷ் பார்த்த பார்வையிலேயே புரிந்துவிட்டது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஒருவேளை காலேஜில் சேர்ந்தாலும் இவர்கள் நண்பர்களாகப் போவதில்லை. கணேஷ் முகத்தில் பிறந்த உடனே ஒட்டிவிட்டிருந்த </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">'</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நான் எஞ்சினியர்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">' </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">தெரிந்தது.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பிஎஸ்சி</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எம்எஸ்சி</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பி எட்.. எப்பதான் வாழ்க்கைலே செட்டில் ஆகறது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கணேஷ் புண்பட்டவனாய்க் கேட்டான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">'</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">செட்டில் ஆகறது என்றால் என்ன</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?' </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்று கேட்க இருந்த சரவணனை செல் அடித்துக் காப்பாற்றியது.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">வந்துடறேன்ப்பா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பா பரபரப்பாக ஃபைலை இன்னொருமுறை புரட்டிக் கொண்டிருந்தார். </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">டிசிக்கு ரெண்டு காபி இல்லையா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஒண்ணுதானே இருக்கு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ப்யூன் வந்து </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நீங்க உள்ளே போலாம் சார்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பிரின்ஸிபால் அறைக்குள் சீட்டில் அமர்ந்திருந்த ஆசாமியைப் பார்த்தால் பிரின்ஸிபால் போலத் தோன்றவில்லை. அம்மைத் தழும்பிட்ட முகத்தில் அரிவாள் மீசை. கிடைமட்டமாக முழுநெற்றியையும் ஆக்கிரமித்த குங்குமத் தீற்றல். வெள்ளை வேட்டி</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">வெள்ளைச் சட்டை. அரசியல்வாதி.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்னய்யா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? 10 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கொண்டு வந்திருக்கியா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஆரம்பிக்கும்போதே ஏகவசனத்தில் ஆரம்பிக்கிறாரே. உட்காரக்கூடச் சொல்லவில்லை. அப்பாவும் உட்கார்வதில் ஆர்வம் காட்டவில்லை. அப்பா மீதி எல்லா இடத்திலும் டெரர். ஆனால் பள்ளிக்குப் போகும்போது பம்மிவிடுவதைப் பார்த்திருக்கிறான். இப்போது கல்லூரியிலும் அதே பம்மல் தொடர்கிறது.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சார்.. யெஸ்டர்டே த பர்சன் ஆன் த டோர் டோல்ட் ஒன்லி செவன் சார்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பா ஏன் ஆங்கிலத்தில் பேசவேண்டும்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்னாது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஏழா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உன் பையன் வாங்கின மார்க்குக்கு ஏழுக்கெல்லாம் சீட் கொடுத்தா நல்ல மார்க் வாங்கினவனுக்கு ஃப்ரீயாவா கொடுக்க முடியும்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">185 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நல்ல மார்க் இல்லையா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணனுக்குக் கோபம் ஏறியது. அவமானப்பட்டாவது சீட் வாங்கவேண்டுமா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஆனால் அப்பாவிடம் இதையெல்லாம் பேச முடியாது. </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">'</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உனக்கு முதல்லே இருந்தே பிடிக்கலை.. அதான் காரணம் தேடறே</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">' </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஃபோன் அடிக்க வெள்ளைச் சட்டை எடுத்தார்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ம்.. ம்.. </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;color:#222222"> </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரி..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்று எதிர்முனைக் கரகரப்பைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தவர் முகத்தில் கோபம் ஏறுவது தெரிந்தது. </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பாகிட்ட கொடு ஃபோனை</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சொல்லுப்பா.. இப்ப என்ன பண்ணுது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அதெல்லாம் சொல்லாதே.. இந்தக் காலத்துல எழுவத்தஞ்செல்லாம் ஒரு வயசா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அதை இப்ப முடிவு பண்ண முடியாது. நான் வந்து பேசறேன்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">டாக்டர் வருவார். அவர் என்ன சொல்றாரோ அதைச் செய். எல்லாம் சரியாப் போயிடும். அந்த நர்ஸுகிட்ட கொடு ஃபோனை</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்னம்மா வேலை பாக்கறீங்க</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பெரியவர் கிட்ட ஃபோனைத் தராதீங்கன்னு எத்தனை முறை சொல்றது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?" </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஃபோனை வைத்தவர் கோபம் அடங்காமல் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எட்டாயிர்ரூவா கொடுக்கறேன் இவளுகளுக்கு. சாக்கு சொல்றாளுங்க</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பாவைப் பார்த்தார். </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உன்கிட்ட என்னய்யா சொல்லிகிட்டிருந்தேன்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பத்துன்னா உள்ளே வா. இல்லாட்டி கிளம்பு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இல்லை சார்.. பணங்காசு உள்ள குடும்பம் இல்ல சார் நாங்க</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பா எப்போது தமிழுக்கு மாறினார்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரி. உனக்காக ஒன்பதரைலே முடிச்சுரலாம். கொண்டு வந்துருக்கியா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இல்லை சார். ஏழுன்னுதான் சொன்னாங்க..அதைதான் கொண்டு வந்திருக்கேன்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்ப நாளைக்கு வா.. உன் பேரை எழுதிக்கச் சொல்லு அந்த க்ளார்க்கை.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">க்ளார்க்கே உள்ளே நுழைந்தான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">யோவ்.. இந்தாள்கிட்ட பேரை எழுதி வாங்கிக்க.. ஒன்பதரை போட்டுக்க..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ரெஜிஸ்டரெல்லாம் எதுவும் இல்லை. </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">40 </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பக்க நோட்டு. பின்னே.. இதற்கெல்லாம் ரெக்கார்டா வைத்துக்கொள்ள முடியும்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பா அழுத்தம் திருத்தமாக எழுத ஆரம்பித்தார்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நாம நினைச்சதைவிட ரெண்டரை அதிகமாச்சேப்பா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஆமாம்.. ஆனா பிரச்சினை இல்லை. எஃப்டி ப்ரீக்ளோஸ் பண்ணனும்.. அம்மாகிட்ட</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நகை இருக்கு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இருந்தாலும்..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அதெயெல்லாம் மறுபடி ஆரம்பிக்காதே சரவணா.. எல்லாம் பேசி முடிச்சாச்சு. மை டெசிஷன் இஸ் ஃபைனல்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">".</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்போது இரண்டு பேர் வேகமாக ஏறத்தாழ அப்பாவை இடித்துக்கொண்டு பிரின்ஸிபால் ரூமுக்குள் நுழைந்தார்கள். உள்ளே வெள்ளைவேட்டியின் குரல் கேட்டது.. </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">யோவ் யாருய்யா இவங்களை உள்ளே விட்டது</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பாவின் மிடில் கிளாஸ் உள்ளுணர்வு வரப்போகும் சண்டையைக் கண்டுபிடித்துவிட்டிருக்க வேண்டும். </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கிளம்பு போலாம்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">வாசலில் இன்னும் ரெண்டு பேர் நிற்க</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">வெளியிலும் போக முடியாமல் அடைபட்டார்கள்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கரஸ்பாண்டெண்ட் கத்தினார் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்னய்யா வேணும் உங்களுக்கு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">செக்யூரிட்டி..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கத்தினார். க்ளார்க் குறிப்புணர்ந்து செக்யூரிட்டிக்கு ஃபோன் செய்தான்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பெரியவரு ஃபோன் பண்ணாரு.. எங்களுக்குச் சேர வேண்டியது சேர்ந்தா நான் ஏன்யா இங்க வரப்போறேன்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உள்ளே நுழைந்த ஆளாக இருக்க வேண்டும்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உங்களுக்குச் சேர வேண்டியது என்னய்யா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">நீயா சேர்த்தே சொத்து..ரோட்லே போறவனுக்கு எல்லாம் அள்ளித்தர இங்க கொட்டியா வச்சிருக்கு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">மூடிகிட்டு போ</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ரோட்ல போறவனா நானு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உன் மாமன்.. உன் அக்காவுக்கு புருசன்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பாசத்தைப் பத்தி என்கிட்ட பேசாதே.. எவ்வளவு கொடுத்திருப்பேன் உனக்கு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பெரியவரு சொல்லிட்டாராமே உன்னை எழுதித்தரச் சொல்லி..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஆமாம்.. பெரிய பெரியவரு.. அந்தாளு என்னைப் பெத்தாரு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">, </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">வளர்த்தாரு எல்லாம் சரிதான். அதுக்காக அந்தாள் பேச்சையே கேட்டுகிட்டிருந்தா நான் உருப்பட்டிருப்பேனா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ரயில்லே டிக்கட் கிழிக்கற உத்தியோகத்துக்குப் போன்னு சொன்னாரு - கேட்டேனா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">இதைச் செய் அதைச் செய்யுன்னு ஆயிரம் கட்டளை.. ஒரு மண்ணும் தெரியாட்டியும் நான் அப்பன்.. நான் சொல்றது சரின்னு பேச்சு.. இப்ப நான் கஷ்டப்பட்டுச் சேத்த சொத்துக்கு ரோட்ல போறவனுக்கு பங்கு கொடுன்னா கேக்கணுமா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">செக்யூரிட்டிகள் நாலைந்துபேர் வர வந்தவர்கள் வெளியேற்றப்பட்டார்கள். வெள்ளைவேட்டியின் குரல் ஃபோனில் சத்தமாக ஒலித்தது.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">அப்பாகிட்ட கொடு</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">என்னதான் நினைச்சுகிட்டிருக்கீங்க</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">? </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">உங்களை பத்திரமா வச்சுக்க வேண்டியது என் கடமை. உங்களுக்கு என்ன ஆசையோ அதைச் செய்யத்தான் ஆளு தேளு எல்லாம் போட்டிருக்கேன். ஆனா உங்க பேச்சையே கேட்டுகிட்டிருக்க முடியுமா</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">கடைசியா சொல்றேன்.. பாசம் வேற.. முடிவெடுக்கறது வேற.. ரெண்டையும் போட்டுக் குழப்பிக்காதீங்க.. இன்னொரு முறை அவங்களுக்கு ஃபோன் செய்யாதீங்க! இங்க வந்து மானத்தை வாங்கறாங்க</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">செக்யூரிட்டி எல்லாம் போனபிறகுதான் அப்பாவுக்கு வெளியே வரத் தைரியம் வந்தது. கணேஷ் எதிர்ப்பட்டான் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எட்டுக்கு முடிச்சிட்டோம்.. புக்ஸ் மெடீரியல் எல்லாம் இன்னிக்கே வாங்கிடச் சொல்லிட்டாங்க!</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">" </span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">பெருமிதம் தெரிந்தது அவன் குரலில்.</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"></span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">ஆட்டோக்கு வரும்வரை அப்பா பேசவில்லை. ஆட்டோக்காரன் </span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">எங்கே போகணும்</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">?" </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span><span lang="TA" style="font-size:10.0pt;font-family:Latha;color:#222222">சரவணா.. அந்தக் காலேஜ் அட்ரஸ் சொல்லுடா.. பிஎஸ்சி கார்டு வந்திருந்துதே..</span><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">"</span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="background:white"><span style="font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:#222222">*****</span></p> <p class="MsoNormal"> நன்றி: கல்கி வார இதழ்</p><p class="MsoNormal"><br></p></div><br></div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-20205730329339779482013-03-15T00:37:00.001+04:002013-03-15T00:37:54.858+04:00பரதேசி - விமர்சனம்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
பாலா படங்கள் எனக்கு அவ்வளவாகப் பிடிக்காது. சேது கடைசி 20 நிமிடத்தில் மனசைப் பிழிந்ததாலும், ராஜாவாலும் மட்டும்தான் ஒரு சப்பைப்படம் தேறியது என்று தீர்மானமாக நம்புபவன் நான். பிதாமகனிலும் நடிப்பு எல்லாம் நன்றாகவே இருந்தாலும் சினிகலாக எடுக்கப்பட்ட கதையில்லாத படம்தான் அது. நான் கடவுள் - ஏழாம் உலகத்தையும் சிதைத்து, அகோரிகளையும் ஊறுகாயாகத் தொட்டுக்கொண்டு எடுக்கப்பட்ட ஒரு மாஸ் ஹீரோ படம். அவன் இவன் பார்க்கவே இல்லை..<br />
<br />
இந்நிலையில், காரணமே இல்லாமல் பரதேசி முதல்நாளே பார்க்க முடிவெடுத்தேன் - இந்த முடிவுக்காக வருந்துவேன் என்ற திண்ணமான எண்ணம் பின்புலத்தில் இருந்தாலும்.<br />
<br />
ஆனால் - என் முதல் பாரா எண்ணங்கள் அத்தனையையும் புரட்டிப்போட்டுவிட்டது பரதேசி.<br />
<br />
1939களில் நடந்த மிகப்பெரிய மனிதவளச் சுரண்டலின் ஆவணமாக்கல்தான் கதை. பஞ்சம் தீண்டிய கிராமத்தில் இருந்து இனிக்க இனிக்கப் பேசும் கங்காணிகளால் மூட்டை மூட்டையாக ஆட்கள் தேயிலைத் தோட்டத்துக்குக் கடத்தப்பட்டு அங்கே கொத்தடிமைகளாக வாழ்ந்தவர்களின் கதை. நேரடியாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது, மிகை உணர்ச்சிகளுக்கான பல வாய்ப்புகள் இருந்தும், தேவதைக்கதை முடிவெல்லாம் இல்லாமல்.<br />
<br />
ஏறத்தாழ முதல் பாதி முழுவதுமே அமைதியான பஞ்சத்தில் அடிபட்ட கிராமம்தான். நாஞ்சில் நாடனின் அழகான வட்டார மொழி வசனங்களோடு - நாஞ்சில் நாடன் என்றதும் நினைவுக்கு வரும் காட்சி “ராசா வண்டிய நேரா விட்டுருவேன்” என்று பந்தியில் அவமானப்படுத்தப்படும் விடலைப் பிச்சைக்காரன் - சிறுகதையாகப் படித்திருக்கிறேன், அந்தச் சிறுகதையின் தாக்கத்தை அப்படியே சினிமாக் காட்சி தரும் என்று நம்பி இருக்கவில்லை.<br />
<br />
தெளிவான திரைக்கதையுடன்தான் பாலா இறங்கி இருக்கிறார். தேவையற்ற காட்சிகள் பெரும்பாலும் (பாடல்கள் தவிர) இல்லை. கங்காணியும் முழுக்க வில்லனில்லை - அவனும் அடிவாங்குபவன்; மருந்து கலந்து தரும் ‘டாக்டர்’ கூட கால் நரம்பை வெட்டுமுன் பழிபாவத்துக்கு அஞ்சுகிறான், எதோ கொத்தடிமைகள் வாழ்வில் விளக்கேற்ற வந்தவர்கள் போல வரும் டாக்டருக்கும் முதல் குறி தன் மிஷனரி வேலைதான். பாலாவின் பழைய படங்கள் போல கிளைமாக்ஸில் வில்லன்களைப் பந்தாடி வெல்லும் கதாநாயகன் எல்லாம் இல்லை - ஆனால் மொத்தமாக படம் தரும் அழுத்தம் மிக மிக அதிகம். ஏறத்தாழ என்னைப்போன்ற ஒரு கல்நெஞ்சனின் கண்ணிலேயே ஈரம் வரவழைத்தது.<br />
<br />
குறைகளைத் தோண்டித் தோண்டிச் சொல்லலாம், இனிவரும் பல விமர்சனங்கள் சொல்லும். நான் அதைச் செய்ய விரும்பவில்லை - Except - THIS FILM NEEDED ILAIYARAJA - more than any other Bala film.<br />
<br />
நிச்சயம் பாருங்கள். குழந்தைகள் வேண்டாம், இதயம் ரொம்ப பலஹீனமானவர்கள் தவிர்த்து/</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-67521130642489695302013-02-06T13:45:00.001+04:002013-02-06T13:45:47.681+04:00பாண்டுச் சோழன் சரித்திரம்<div dir="ltr">நான் மீள்பதிவுகள் பெரும்பாலும் செய்வதில்லை. ஆனால் இன்று மறைந்த டோண்டு அவர்களைப்பற்றி <a href="http://penathal.blogspot.com/2006/02/04-feb-06.html">2006ல் எழுதிய இந்தப் பதிவு</a>, காலைமுதலே நினைவுக்கு வந்துகொண்டிருந்தது. பல புதியவர்கள் அறியட்டும் என..<div> <br></div><div>அன்னார் ஆத்மா சாந்தி அடைவதாக!</div><div><br clear="all"><div><div class="post-body" style="font-family:'Trebuchet MS',Trebuchet,Verdana,sans-serif;font-size:13px;background-color:rgb(246,246,246)"><p> <span style="font-size:11px"><strong><u>பாண்டுச்சோழன்</u></strong></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">முன்னொருகாலத்தில் தமிழகத்தின் ஒரு பகுதியில் பாண்டுச்சோழன் என்னும் மகாராஜா ஆண்டுவந்தார். இவருக்கு வலைகொண்டான், பன்மொழிப்புலவர், அனுபவ வித்தகர் என்ற பல பெருமைகளும் உண்டு. களம் பல கண்டு வெற்றிகண்ட இவர், வலையூரிலும் தன் கொடியை நாட்டிட முனைந்தார். </span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இதே காலத்தில் சோழர்களின் ஆட்சி முறை பற்றி பலரும் விமர்சித்து வந்திருந்தனர். அவ்வாறு விமர்சித்தவர்களுள் ஒருவர் கீர்த்திவாசன். நேசநாட்டுக்கவிஞர் ஒருவர் பல்வேறு கலைஞர்களைப் பற்றிப் பாடிய பாடலில் கீர்த்திவாசன் ஒரு குறை கண்டார். பல்வேறு கலைஞர்களைப் பற்றிய பாடலாயினும், அனைத்தும் சோழர்களைப் பற்றியதாகவே உள்ளதே என்றார். </span><br style="clear:left"> <br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இவ்வமயம் ஆங்கே வருகை புரிந்த பாண்டுச்சோழன், சோழர்களைப் பற்றிக் கூறியதில் தவறொன்றுமில்லை என வாதிட்டார். அப்போது கீர்த்திவாசனும் வெகுண்டு, நீர் எப்படிப்பட்ட சோழன் என்றும் பாண்டுச்சோழனைக்கேட்கத் தலைப்பட்டார். சோழர்கள் என்று இல்லை, எந்த மன்னருமே தன் வம்சத்தைப் பற்றிப் பெருமை கொள்ளல் ஆகாது என்றும் வாதிட்டார்.<br style="clear:left"> </span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>வெளிப்படைக்கல்வெட்டுக்கள்</u></strong></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இதனால் மனக்காயம் அடைந்த பாண்டுச்சோழன், தன் வெளிப்படையான எண்ணங்களை கல்வெட்டாகப் பதிந்துவைத்தார். சோழர் அல்லாதவர்களுக்கும் சோழர்களுக்கும் உள்ள பிரிவினை இவர் அதிகப்படுத்திவிட்டார் எனக்கூறுவோரும் உண்டு.</span><br style="clear:left"> <br style="clear:left"><span style="font-size:11px">மன்னர்கள் மீதும், குறிப்பாகச் சோழர்கள் மீதும் கோபம் அடைந்திருந்த கீர்த்திவாசன், இக்கல்வெட்டுக்கு எதிராக போர் புரிந்தார்.</span><br style="clear:left"><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"><strong><u>மாறுவேடச் சோழன் </u></strong></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இந்நிலையில், மாறுவேடச் சோழன் என்று ஒருவன் முளைத்தான். இச்சரித்திர ஆசிரியருக்கு மாறுவேடச் சோழனின் பூர்வாசிரமத்தைப் பற்றிய ஆதாரங்கள் கிடைக்கவில்லை.</span><br style="clear:left"> <br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இம்மாறுவேடச்சோழன், நட்பு நாட்டரசர்களிடம் சென்று சோழன் கூறியதாக இல்லாததையும் பொல்லாததையும் கூற, முதலில் அவர்களில் சிலரும் நம்பத் தலைப்பட்டனர். சோழன் கூறியதாக எண்ணி பல சிறு போர்களும் நடைபெற்றன.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>முத்திரை மோதிரம்</u></strong> </span><br style="clear:left"><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இதனால் பாதிக்கப்பட்ட பாண்டுச்சோழன், முத்திரை மோதிரம் இல்லாதவர்களை அரசியல் பேச்சுவார்த்தைக்கு அனுமதியாதீர் என்று அனைத்து அரசர்களுக்கும் அறைகூவல் விடுத்தார். பெரும்பான்மையான அரசர்கள், பாண்டுவின் நேர்மையான கோரிக்கைக்கு செவி சாய்த்தனர். </span><br style="clear:left"> <br style="clear:left"><span style="font-size:11px">மாறுவேடச்சோழன் சளைத்தவன் இல்லை. இவனும் பல போலி முத்திரை மோதிரங்களை உருவாக்கி, தன் அவதூற்றுப் பிரசாரத்தை நடத்தத் துவங்கினான்.</span><br style="clear:left"><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px">பெரும்பான்மையான அரசர்களுக்கு, உண்மையான பாண்டுச்சோழனுக்கும், மாறுவேடச்சோழனுக்கும் வித்தியாசம் தெரிந்துவிட, மாறுவேடச் சோழன் செல்லும் இடத்தில் எல்லாம் அலட்சியப்படுத்திவிட்டனர்.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>மாறுவேடச்சோழன் அவதூறு</u></strong></span><br style="clear:left"><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இதனால் வெகுண்ட மாறுவேடச்சோழன், தன்னை அலட்சியப்படுத்தியவர்கள் பெயரிலும் அவதூற்றைத் துவங்கினான். சில அரசர்கள் மாறுவேடச்சோழனைக் கையும் களவுமாகப் பிடித்தனர் என்ற ஒரு வரலாறும் உலவுகிறது. சிலர் அவதூற்றினால் பாதிக்கப் பட்டு ஆட்சியைவிட்டு சிறிது காலத்துக்கு சன்யாசமும் கொண்டனர்.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>புலிக்குட்டிச் சோதனை</u></strong></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px">பாண்டுச்சோழனும், மேலும் எச்சரிக்கை கொள்ளத் துவங்கினார். புலிக்குட்டிச் சோதனையை அறிமுகப்படுத்தினார். மாறுவேடச் சோழன் மீது புலிக்குட்டியை ஏவினால், அவன் மாறுவேடமா அல்லது மெய்யான சோழனா என்று தெரிந்துவிடும் என்பதே அந்தச் சோதனை. பாண்டு செல்லும் இடமெல்லாம் தன் புலிக்குட்டியுடனே செல்லத் துவங்கினார். </span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>இரண்டாம் கல்வெட்டூர்</u></strong> </span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px">அதுமட்டும் இன்றி வேறு மன்னர்களுடன் பேசும் வார்த்தைகளையெல்லாம் கல்வெட்டாக மாற்ற ஒரு தனி ஊரையும் துவங்கினார். இந்த ஊர் மற்ற ஊர்களின் எல்லையில் இருந்ததால், மற்ற நாட்டரசர்களின் முக்கியமான கல்வெட்டுக்களையும் இந்த இரண்டாம் கல்வெட்டூர் ,மறைத்தது என்று ஒரு குற்றச்சாட்டு உலவியது.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இதனிடையில் மாறுவேடச்சோழனின் ஆட்டம், புதிய மன்னர்களின் நாட்டில் அதிகமாகியது. புலிக்குட்டிச் சோதனை, இரண்டாம் கல்வெட்டூர் பற்றி அறியாத புதிய மன்னர்கள் சிலர், மாறுவேடச்சோழனின் சதியில் சிக்கி, பாண்டுச்சோழன் மீதும், மாறுவேடச்சோழனின் பிற எதிரிகள் மீதும் சந்தேகம் கொண்டனர். அது உடனேயே தெளிவாகிவிட்டது என்றாலும், பாண்டுச்சோழனுக்கு கோபம் அதிகமாகிவிட்டது.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>எல்லைப் பாதுகாப்புப் படை</u></strong> </span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px">இதற்கிடையில், எல்லா நாட்டு அரசாங்கங்களுக்கும் பொதுவாக எல்லைப் பாதுகாப்புப் படை ஒன்று துவங்கப்பட்டது. இதன்படி, நாட்டிற்கு வரும் அனைத்து விருந்தினர்களும், எல்லையில் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டு, கடவுச்சீட்டு, புலிக்குட்டிச் சோதனை செய்யப்பட்ட பிறகே அவர்களை நாட்டிற்குள் அனுமதிக்கும்படிச் செய்ய இயலும்.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">எல்லைப் பாதுகாப்பை சில நாட்டரசர்கள் விரும்பி ஏற்றனர். மாறுவேடம் தரித்தவர்கள், வெள்ளையர் ஊடுறுவல் ஆகியவற்றைத் திறம்படத் தடுக்க இயலும் என்றாலும், வேறு சில நாட்டரசர்களுக்கு இம்முறை ஒத்துவரவில்லை. எல்லைப்பாதுகாப்பிற்காகச் செலவிடவேண்டிய செலவு, நேரம் ஆகியவை மட்டுமின்றி, வந்தாரை வாழவைக்கும் தம் நாட்டின் மரபும் குலைந்துவிடும் என்பது அவர்கள் குற்றச்சாட்டு.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இந்நிலையில் கீர்த்திவாசன், பன்னாட்டுக் கூட்டமைப்பிலிருந்து விலக்கிவைக்கப்பட, மாறுவேடச் சோழன் பன்னாட்டுக்கூட்டமைப்பின் தலைவர்கள் பெயரிலும் ஓலை கொண்டு சென்று அவதூறு செய்ய்த் துவங்கினான்</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>பன்னாட்டுக் கூட்டமைப்பின் சட்டங்கள்</u></strong></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px">பல்வேறு அழையா விருந்தாளிகளின் அவதூற்றுப் பிரசாரங்களினாலும், வெள்ளையர் ஊடுறுவலினால் முக்கியக்கல்வெட்டுக்கள் மறைந்ததாலும், மாறுவேடங்களின் குறிப்பிட்ட தாக்குதலினாலும், பன்னாட்டுக் கூட்டமைப்பின் சட்டங்கள் திருத்தப் பட்டன. எல்லைப் பாதுகாப்புப் படை செயல்படாத நாடுகளின் புதிய சீர்திருத்தங்கள் பன்னாட்டுக் கூட்டமைப்பால் அங்கீகரிக்கப் படாது என முடிவெடுக்கப்பட்டது.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">பன்னாட்டுக் கூட்டமைப்புக்கு நன்றி தெரிவித்த பாண்டுச்சோழன், இம்முடிவைத் தன் வெற்றியாகக் காட்ட முனைந்தார் என்று கூருவோரும் உண்டு. மற்ற நாட்டரசர்கள் பாண்டுவின் கேள்வி மழை பொழிந்தனர். முத்திரை மோதிரம், புலிக்குட்டிச் சோதனை, எல்லைப்பாதுகாப்புப் படை, இரண்டாம் கல்வெட்டூர் எனப் பல பாதுகாப்புகளும் செய்துகொண்டுவிட்ட பாண்டுச் சோழனை விட, மாறுவேடச் சோழனால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மற்ற நாட்டரசர்களே ஆவர். போரில் பங்கு கொள்ள முடியாத நிலையில் மாறுவேடச் சோழன் இருந்த நிலையிலும், தன் பல அறைகூவல்களினால் மாறுவேடச்சோழனைப் போருக்குத் தூண்டியதும் இவர்தான் என்றும் பலர் கூறியதாக வரலாறு.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>போர் முடிவு</u></strong></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">வரலாற்றின் எந்த ஆவணங்களிலும், பாண்டுச்சோழன் விடுத்த போர் யாது, அதில் வெற்றி பெற்றவர் யார் என்ற தகவல்கள் காணப்பெறவில்லை.</span><br style="clear:left"> <span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"><strong><u>முடிவுரை</u></strong></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px"></span><br style="clear:left"><span style="font-size:11px">இந்த வரலாற்றைப் படித்தவர்கள், இதில் பினாத்தலுக்கு மேல் வேறு எந்த அர்த்தமும் கொள்ளக்கூடாது என்றும் அறிவுறுத்தப்படுகின்றனர்.<br style="clear:left"> </span></p><div style="clear:both"></div></div><div class="post-footer" style="padding:0px;margin:0px;color:rgb(68,68,68);font-size:10px;font-family:'Trebuchet MS',Trebuchet,Verdana,sans-serif;background-color:rgb(246,246,246)"> <p class="post-footer-line post-footer-line-1"><br></p></div></div></div></div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-7589363981804982862012-12-17T07:25:00.000+04:002012-12-17T07:25:45.478+04:00இலக்கணம் படிச்சதில்ல தலைக்கனமும் எனக்கு இல்ல<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">சொல்லிக்கொடுப்பது என் வேலை. எனவே, எப்படி ஒரு விஷயத்தை ஒவ்வொருவரும் கற்கிறார்கள் என்பதைப் புரிந்துகொள்வதும் என் வேலையின் முக்கியமான ஒரு பகுதி.</span><br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
ஒரு ஆசிரியராக நான் உன்னைவிடப் பெரியவன், விஷயம் அறிந்தவன், நான் கடவுள் என்ற பிரமையை ஏற்படுத்திச் சொல்லிக் கொடுப்பது ப்ரைமரி ஸ்கூலுக்கு வேண்டுமானால் ஒத்துவரலாம், வயது முதிர்ந்த மாணவர்களுக்கு அந்த முறை வேலைக்காகாது.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
பள்ளியில் நான் கற்ற விஷயங்கள் எவை இன்னும் ஞாபகம் இருக்கிறது என்று ஆழமாக யோசித்துப் பார்த்தால், எனக்கு ஆசிரியர் சொல்லிக்கொடுத்த விஷயங்களை விட, சக மாணவர்கள் சொல்லிக்கொடுத்தவையே அதிகம் நினைவில் நிற்கின்றன. இவனுக்கே புரிஞ்சிடுச்சே, எனக்குப் புரியாம போயிடுமா என்ற எண்ணம், புரிதலை வேகப்படுத்துகிறது.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு, அதே உணர்வைத் தந்த கற்றல் அனுபவம், கொத்தனார் மூலம். கொத்தனாரின் தமிழ் ஆரம்ப காலத்தில் ஒன்றும் அவ்வளவு அபாரமான தமிழ் எல்லாம் இல்லை. சந்திப்பிழை, எழுத்துப்பிழை எல்லாம் இருந்ததுதான். ஆனால் தவறு என்று சுட்டிக்காட்டினால், அது ஏன் தவறு என்று ஆராய்ந்து, பழைய புத்தகங்களைப் படித்து, ரெஃபெரன்ஸ்களை அடுக்கி - அந்தத் தவறைச் சரி செய்வதற்குள் அவன் நிறையக் கற்றிருப்பான்.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
அப்படிக் கற்ற விஷயங்களை, சக மாணவன் போல சொல்லித்தந்ததில்தான் என் பிழைகளும் பெருமளவுக்குக் குறைந்திருக்கின்றன.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
தமிழ் பேப்பரில் இலக்கணம் பற்றி ஒரு தொடர் எழுதச்சொல்லி பாரா சொன்னதும் நாம் வழக்கமாகத் தமிழில் செய்யும் தவறுகளை, ஏன் தவறு, எப்படித் தவறு என்பதற்கு உதாரணங்களுடன் எழுத ஆரம்பித்தான் - எனக்குச் சொல்லித் தந்ததைப் போலவே, எளிமையாக -சக மாணவன் தொனியுடன். அது ஏகப்பட்ட வரவேற்பைப் பெற்றதில் எந்த ஆச்சரியமும் இல்லை. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
சினிமாப்பாட்டு உதாரணங்கள், குமுதம் ஸ்டைல் கவர்ச்சிப் படங்கள் எல்லாம் இல்லாமல் இருந்திருந்தாலும் அது வரவேற்பைப் பெற்றிருக்கும். ஏனெனில் - கற்றல் என்பது வேகம் பெறுவது சக மாணவர்களால்தான், ஆசிரியர்களால் அல்ல.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
இப்போது புத்தகமாக வந்திருக்கிறது; இது பண்டிதர்களுக்கான புத்தகம் அல்ல. அவர்களுக்குப் புத்தகம் தேவையில்லை. இது நமக்கான புத்தகம். </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2B6sj-vS7AqQtGPT5GNTtUDol2Y_MWJ5NWIsKSuM8qU4lrtKAm_Pa7sWzZtZibw_vXV8rVqe5z3PzHAP0XtF6hsOo2O9oLD3YuoqVoHxOEXGgCvdelrgXA9eGMY8CwtuQqZ3c/s1600/Ilakkanam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2B6sj-vS7AqQtGPT5GNTtUDol2Y_MWJ5NWIsKSuM8qU4lrtKAm_Pa7sWzZtZibw_vXV8rVqe5z3PzHAP0XtF6hsOo2O9oLD3YuoqVoHxOEXGgCvdelrgXA9eGMY8CwtuQqZ3c/s320/Ilakkanam.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
தமிழ் எழுத ஆர்வம் கொண்டுதான் அனைவரும் ஆல்ட்+2 அடிக்கிறோம். தப்பும் தவறுமாக எழுதவேண்டும் என்று யாரும் நினைப்பதில்லை. ஆனால் தமிழ் எழுத அதிகம் தேவையில்லாத சூழலில் வேலைபார்க்கும் நமக்குப் படித்த இலக்கணம் மறந்து போனதில் ஆச்சரியம் இல்லை. இந்தப்புத்தகம் பழைய நினைவுகளைக் கிளறும். குட்டிச் சொல்லாமல், தட்டிச் சொல்லும் நம் வழக்கத் தவறுகளை. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
உங்கள் கையில் இருக்கவேண்டிய புத்தகம் - சந்தேகமே இல்லை.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
ஆன்லைனில் வாங்க,<a href="https://www.nhm.in/shop/978-81-8493-744-2.html"> இங்கே </a>சொடுக்கவும்.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
பிகு: அட்டையில் ஓர் ஒற்றுப்பிழை இருக்கிறது - அது என்ன என்று கண்டுபிடித்துவிட்டால், இந்தப் புத்தகத்தின் நோக்கம் நிறைவேறிவிடும்.</div>
</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-89623809601142653382012-10-08T10:43:00.001+04:002012-10-08T18:41:18.929+04:00இங்கிலீஷ் விங்கிலீஷ்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
மாமி இங்கிலீஷ் கற்கிறாள். இதுதான் கதை என்பதை போஸ்டர் பார்த்த குழந்தைகூடச் சொல்லிவிடும். ஏன் கற்கிறாள்? இங்கேதான் ஆரம்பிக்கிறது இந்தப்படம் ஏன் நல்லபடம் ஆகிறது என்பது.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
அழகான வாழ்க்கை. கணவர் மனைவி மகள் எல்லாரும் இவள் சமையலைப் பாராட்டதான் செய்கிறார்கள். போதாக்குறைக்கு சிறுவாட்டுப் பணமாக லட்டு விற்ற 500ரூபாய்க் கட்டு வேறு சிரிக்கிறது. இங்கிலீஷ் தெரியாதுதான். அதனால் என்ன?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
இங்கிலீஷ் பேசும் ரிசப்ஷனிஸ்டுடன் புருஷன் சோரம் போகிறானா? இல்லை.</div>
<div>
மகள் மதிக்காமல் உனக்கும் எனக்கும் உறவோ ஒட்டோ இல்லை என்கிறாளா? இல்லை.</div>
<div>
மகள் பள்ளி ஆசிரியர் இங்கிலீஷ் தெரியவில்லை என்று கேவலப்படுத்துகிறாரா? இல்லை.</div>
<div>
அமெரிக்காவுக்குச் செல்லும்போது இங்கிலீஷ் தெரியவில்லை என்று விசாக்காரார்களோ இமிக்ரேஷன் காரர்களோ திருப்பி அனுப்புகிறார்களார்? இல்லை.</div>
<div>
இங்கிலீஷ் தெரியாததால் அமெரிக்காவில் வழிதெரியாமல் வில்லன்களிடம் மாட்டி ஹீரோ பஞ்ச் டயலாக் பேசிக் காப்பாற்றுகிறாரா? இல்லவே இல்லை.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
எந்த மிகைப்பட்ட காரணமும் இல்லை. ஒரு பெண்ணுக்கு இயல்பாக ஏற்படும் "தனக்கு மரியாதை இல்லை" என்ற மெல்லிய வருத்தம், அதுசார்ந்து எழும் ஈகோ.. இவர்களுக்குத் தெரியாமல் நானும் வென்று காட்டுவேன் என்று எழும் தன்னம்பிக்கை. என் உறவுப் பாட்டி ஒருவர், 88 வயதில் ஹிந்தி கற்று ப்ராத்மிக் பரீட்சைக்குக் கிளம்பியதைப் பார்த்திருக்கிறேன். இந்தப் படத்தில் மீண்டும் பார்த்தேன்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
இவ்வளவு மென்மையான உணர்வை பார்ப்பவர்களுக்குக் கடத்தவேண்டும் என்றால் அபாரமான நடிப்பும் உடல்மொழியும் காட்சியமைப்புகளும் ஒத்துப் போகவேண்டும். ஸ்ரீதேவியும் கௌரி ஷிண்டேவும் அதைச் சாதித்திருக்கிறார்கள்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
நியூயார்க் மெட்ரோ ரயிலில் பயணிக்க எங்கே கார்டைச் சொருகவேண்டும் என்பது தெரியாத, ஓரளவுக்குத் தெரிந்த, பழக்கமான - என்ற மூன்று நிலைகளையும் ஸ்ரீதேவி காட்டும் நடிப்பு ஒன்றே போதும். எல்லாக் காட்சிகளிலும் இருந்தாலும் அலுக்காத முகம், நடிப்பு என்று அசத்தியிருக்கிறார். </div>
<div>
<br /></div>
<div>
ஸ்ரீதேவி மட்டுமல்ல, ஒரு காட்சிக்கு வரும் அமிதாப் (இமிக்ரேஷன் வாயிலில்: நானா? உங்கள் பொருளாதாரத்தை உயர்த்த வந்திருக்கிறேன். வேண்டாமா? திரும்பப்போய்விடட்டுமா?), துள்ளிக்கொண்டே பாடம் எடுக்கும் டேவிட் (return back தேவையில்லை, return போதும்..) , பாகிஸ்தான் ட்ரைவர் (இந்தியன் சிஸ்டர், மெக்சிகன் சிஸ்டர், சீன...) , மெக்சிகன் ஆயா (I will teach all of america spanish) , சாஃப்ட்வேர் தமிழன் (I love Idly and my mother.. no My mother first and idly next), முடிவெட்டும் சீனாக்காரி (May I slap you?), கே ஆஃப்ரிகன் அமெரிக்கன் (I am here not to speak, but listen), ஃப்ரென்ச் ஹோட்டல் சமையல்காரன் (cooking is art, you are artist) - எல்லாருமே கச்சிதமான பாத்திரங்கள். கனகச்சிதமான நடிப்பு.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
லட்டுத் தட்டோடு வரும்போது பயமுறுத்தி, லட்டுகள் கீழே விழுந்தவுடன் ஓடிப்போய் வெளிறிப்போன முகத்துடன் சாரி கேட்கும் சின்னப் பையனிடமே அற்புதமான நடிப்பை வாங்கத் தெரிந்திருக்கிறது இயக்குநருக்கு.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
பின்னணி இசையையும் குறிப்பாகச் சொல்லவேண்டும். பலநேரங்களில் சின்னச் சின்ன ஒலித்துணுக்குகள் உணர்ச்சியை போல்ட் இடாலிக் அண்டர்லைன் எல்லாம் செய்து காட்சிக்குப் பலம் சேர்க்கிறது.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
எந்த எதிர்பாராத திருப்பமுமே இல்லாத கதையை இரண்டரை மணிநேரம் சுவாரஸ்யமாகச் சொன்ன திரைக்கதை. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
குடும்பத்துடன் போயிருந்தேன். குழந்தைகளும் ரொம்பவே ரசித்தார்கள். </div>
<div>
<br /></div>
<div>
இங்கிலீஷ் அல்ல கதையின் முக்கியமான விஷயம் - எவ்வளவு சாதாரணமாக இல்லத்தரசிகளை நினைக்கிறது இந்தக் குடும்ப அமைப்பு, அவள் உணர்ச்சிகளுக்கு குடும்ப அங்கத்தினர்கள் கொடுக்கும் மரியாதை என்ன - இவைதான் முக்கியமான விஷயம்; இதைச் சொல்ல இங்கிலீஷ் ஒரு கருவி. மனைவிகளிடம் நிச்சயம் ஹிட் அடிக்கக்கூடிய டாபிக்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="background-color: #339999;">இந்தப்படம் ஓடும். ஆனால் வைஃபாலஜியால் பாதிக்கப்பட்ட கணவர்களின் நுண்ணுணர்வுக்கு, இதுவரை படமும் வரவில்லை, வந்தாலும் ஓடாது :-(( நம் சோகம் நம்மோடுதான்..</span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Highly recommended. See with your family.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-65918130387023544672012-08-14T07:46:00.001+04:002012-08-14T07:46:34.401+04:00மதிரில்லர் வரிசை நாவல்கள்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">ம</span><span style="line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"><b>தி</b></span></span><span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">ரில்லர் </span>
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">வரிசை நாவல்களாக என் </span><span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">இரு </span><span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">புத்தகங்கள் வெளியாகி விட்டன. உங்கள் அபிமானப் புத்தகக் கடைகளில் இப்போது!</span>
<br />
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span>
<br />
<div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">
<div style="text-align: center;">
<b>அல்வா</b></div>
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2XoU7r17_pKDaCC4iAXYN3gC1wmgWrKdYhrWL_T3-Sx46PsAlQnrhj1pxHGPpKickjc3HwExG6SkfhAtci_UtqmcD8cXW6bvjqTn3RU5PWr1w7PItQYvJgV3O5eQ4gJmwYG40/s1600/alvback.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2XoU7r17_pKDaCC4iAXYN3gC1wmgWrKdYhrWL_T3-Sx46PsAlQnrhj1pxHGPpKickjc3HwExG6SkfhAtci_UtqmcD8cXW6bvjqTn3RU5PWr1w7PItQYvJgV3O5eQ4gJmwYG40/s1600/alvback.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUs9qTMgs8KQ0db2rk80sznqcRTfirE-_wz3BX0e8M-sjJwSmhql5Ch-qoq-R8TJuH4t5en9RRB2av2MEwxwZ8pq9yU4pcVxAFjymDALK7wWQD2QeWoZu1CZ2Cay3tqXXEionN/s1600/alvfrt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUs9qTMgs8KQ0db2rk80sznqcRTfirE-_wz3BX0e8M-sjJwSmhql5Ch-qoq-R8TJuH4t5en9RRB2av2MEwxwZ8pq9yU4pcVxAFjymDALK7wWQD2QeWoZu1CZ2Cay3tqXXEionN/s200/alvfrt.jpg" width="131" /></a><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2XoU7r17_pKDaCC4iAXYN3gC1wmgWrKdYhrWL_T3-Sx46PsAlQnrhj1pxHGPpKickjc3HwExG6SkfhAtci_UtqmcD8cXW6bvjqTn3RU5PWr1w7PItQYvJgV3O5eQ4gJmwYG40/s200/alvback.jpg" width="131" /></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span>
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span>
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span>
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span>
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span>
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">பதறாதே</span><span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;"> </span><span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">படுக்காதே </span></b></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6tmm-G0hZ9Q14o1TGf4rTP36x9vBbl_o9fMPWv9Ltd3pJ94eKC1urgqcyKyh63NXrPOaz6-AaM9ttCiSPcil04F-4_5WEw-ypKZ9rmJIG93tXzifw0NseZtiHc8Q8AXF3UyJL/s1600/PPback.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRx3XdwacVM5U1ZYmdIIQGbx-viEcNZTjPjd2gT60gPeCAA51EEZFfug3uq7JZJBO3Ux7XWH9FHXHkFdvozdTCtqGwHBVeAJQ7GpQGzgD9lkAJvMQqhlFXGTN_DhC9zdBHrpmO/s1600/PPfront.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRx3XdwacVM5U1ZYmdIIQGbx-viEcNZTjPjd2gT60gPeCAA51EEZFfug3uq7JZJBO3Ux7XWH9FHXHkFdvozdTCtqGwHBVeAJQ7GpQGzgD9lkAJvMQqhlFXGTN_DhC9zdBHrpmO/s200/PPfront.jpg" width="131" /></a><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6tmm-G0hZ9Q14o1TGf4rTP36x9vBbl_o9fMPWv9Ltd3pJ94eKC1urgqcyKyh63NXrPOaz6-AaM9ttCiSPcil04F-4_5WEw-ypKZ9rmJIG93tXzifw0NseZtiHc8Q8AXF3UyJL/s200/PPback.jpg" width="135" /></div>
<span style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 23px; text-align: -webkit-auto;">மதி நிலையம் வெளியீடு; ஈரோடு புத்தகக் காட்சியில் விற்பனைக்கு. </span>
</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-73104203602406427592012-07-31T05:09:00.000+04:002012-08-14T07:47:03.972+04:00நாளை முதல் உங்கள் அபிமான புத்தகக் கடைகளில்..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0qHp7i9-irRUjapQyETprAvWHlgZrTwx7HLvby0OjOu-qQr_LEnjFQEZKCSgLIE6qKxJij7kSdsGdIBXYbBL_OOWEPSOwACWSfGlBLBhsXOYTzlzLWPBH9_s_EYD5b88ZwRRr/s1600/padukathe.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; display: inline !important; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0qHp7i9-irRUjapQyETprAvWHlgZrTwx7HLvby0OjOu-qQr_LEnjFQEZKCSgLIE6qKxJij7kSdsGdIBXYbBL_OOWEPSOwACWSfGlBLBhsXOYTzlzLWPBH9_s_EYD5b88ZwRRr/s200/padukathe.jpg" width="134" /></a>சாஃப்ட்வேர் ஆசாமி குலசேகரனுக்குத் தெரியாது - சாதாரணமாகத் தொடங்கிய நாளின் முடிவில் பிரம்மாண்டமான சதிப்பின்னலில் தானும் ஒரு அங்கமாகப் போவது.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
மும்பை நடிகை மஞ்சுவுக்குத் தெரியாது - தான் சந்திக்கப் போகும் அரபியின் கையில்தான் தனது முடிவு என்பது.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
அரபிப் பணக்காரன் கம்ரானுக்குத் தெரியாது - தன் சக்திக்கும் மீறிய எதிரிகளின் கையில் சிக்கி இருப்பது.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
கூலிக் கொலைகாரன் மார்க்குக்குத் தெரியாது - இது தன்னுடைய கடைசி அசைன்மெண்ட் என்று.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
சிறப்புக் காவல்படை துரைராஜுக்குத் தெரியாது - தன் முதல் வேலையில் இருக்கும் பிரம்மாண்டமான ரிஸ்க்!</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
எல்லாத் தெரியாதவர்களும் ஆடும் சம்பவங்களின் சதிராட்டம்....</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
________________</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBpkdrRiNvG5gUVDYUY4fSZDQ9B-MnqvmeGnEkz9gp3F54H66_gVjDp1ONKL-gyt23OqJqMXO8E5T24gXYSg6xD7kPQqyfzDNvmcUCGGL-RA9pHSS-bMP1bbNaErmDYTbPDGZv/s1600/halwa.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBpkdrRiNvG5gUVDYUY4fSZDQ9B-MnqvmeGnEkz9gp3F54H66_gVjDp1ONKL-gyt23OqJqMXO8E5T24gXYSg6xD7kPQqyfzDNvmcUCGGL-RA9pHSS-bMP1bbNaErmDYTbPDGZv/s200/halwa.jpg" width="136" /></a>ஆக்கும் சக்தி எல்லாமே அழிக்கவும் வல்லவைதான். கண்டுபிடித்த விஞ்ஞானியைவிட உபயோகிக்கும் தீவிரவாதிக்கு அழிக்கும் திறன் அதிகமாகத் தெரியும். தீவிரவாதிக்குத் தெரியாத விஷயங்களும் தெரிந்திருந்தால்தான் காவல்படைகள் தன் வேலையைச் செய்ய முடியும்.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
அமெரிக்காவின் ஒரு மூலையில் தன்பாட்டுக்கு ஆராய்ச்சி செய்துகொண்டிருக்கும் விஞ்ஞானியை ஏன் ஒரு அரேபிய எண்ணெய்க் கிணற்றுக்குக் கடத்த வேண்டும்? இங்கிலாந்து நடிகையுடன் கள்ள உறவு வைத்திருக்கும் பாலிவுட் இயக்குநரைக் காப்பாற்ற ஏன் இண்டர்போல் ஆர்வம் காட்டவேண்டும்? வேலையை விட்டு நீக்கப்பட்ட தொழிற்சாலை செக்யூரிட்டி ஆஃபீஸரை மீண்டும் கூட்டிவர ஏன் எஃப் பி ஐ உயிரை விட வேண்டும்? </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
சர்வதேசத் தீவிரவாதம்.. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
சர்வதேசக் காவல்படை.. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
சர்வதேசமும் சுற்றும் கதை...</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
_____________________________________________________________________</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
ஆகஸ்ட் மூன்று - ஈரோடு புத்தகக் கண்காட்சியில் வெளியீடு.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
உங்கள் ஆதரவையும் விமர்சனங்களையும் எதிர்பார்க்கிறேன்.</div>
</div>
பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-26013075170050353872012-07-25T08:06:00.000+04:002012-07-31T05:01:41.147+04:00”அல்வா” - வளர்ந்த கதை.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">தமிழ் பேப்பர் என்று ஆரம்பிக்கப் போகிறோம். நீ தொடர்கதை எழுது. கட்டளையிட்டார் பாரா.</span><br />
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
தொடர்கதையா? காமெடி பண்ணாதீர்கள். ஏதோ சீவக சிந்தாமணியை உல்டா பண்ணச் சொன்னீர்கள், செய்தேன். தொடர்கதை ஃபார்மட்டுக்கு எல்லாம் என் எழுத்து சரிப்பட்டு வராது என்றேன்.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
இப்படியே சொல்லிகிட்டிருந்தா எப்படி. தலைப்பு அல்வா. இந்தா பிடி நாட். பினாத்தல் சுரேஷ் அரபு ஷேக்கோட பொண்டாட்டியோட ஜல்சா பண்றான். அது ஷேக்குக்குத் தெரிஞ்சு போயிடுது. பினாத்தல் ஓடறான். இதை டெவலப் பண்ணி எழுது.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
சரிதான். இந்த ஆசாமி கதை எழுதச் சொல்லவில்லை, என்னை ஜெயிலுக்குப் போகவைக்கத் திட்டமிடுகிறார் என்று புரிந்தது.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
ஆனாலும் முதல் வாரத்தில் ஆளை மற்றும் மாற்றி ஏறத்தாழ இதே நாட்டைத்தான் எழுதினேன். எழுதும்போதே இந்த மேட்டரைத் தொடரக்கூடாது, எதாவது உருப்படியா எழுதலாம். உடனே நினைவுக்கு வந்தது ஆயில் ரிக்குகள். வேலை விஷயமாக அடிக்கடி போயிருக்கிறேன். ஹெலிகாப்டரில் இருந்து பிடிமானம் இல்லாத இடத்தில் இறக்கி விடுவார்கள். சிறை மாதிரி வாழ்க்கை. பல அறைகளுக்கு உள்ளே போகக்கூடாது என்று கட்டுப்பாடு. உள்ளே தனி அரசாங்கம். க்ரைம் கதைக்கு ஏற்ற செட்டப். ஹீரோவை இங்கே கொண்டு வரலாம்.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
ஏன் ஹீரோ இங்கே வருகிறான்? கிட்நாப் செய்யப்பட்டு வருகிறான்.. இப்படிக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாகப் பிடிமானம் கிடைத்து கதை உருவாகத் தொடங்கியது. </div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
பர்ப்பெச்சுவல் எனர்ஜி என்பது எல்லா அறிவியல்வாதிகளுக்கும் என்றும் மாறாப் பேராசை. இதைக் கொண்டு வரலாமா? ஃப்யூயல் செல்களில் கொஞ்சம் ஆராய்ச்சி செய்தேன். ஜியாலஜி சாட்டிலைட்டுகள் எப்படி ஒரு இடத்தில் குறிப்பிட்ட கனிமம் இருக்கிறது என்று கண்டுபிடிக்கின்றது? இன்னும் கொஞ்சம் ஆராய்ச்சி.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
பல்ப் ஃபிக்ஷன் வகைதான். படித்தவுடன் மறக்கும் கதைதான். ஆனால் அதற்காக எதோ ஒன்றை எழுதிவிடக்கூடாது. யாராவது ஒருவர் சீரியஸாக எடுத்துக்கொண்டு இதெல்லாம் ஒரு லாஜிக்கா? விமர்சனம் எழுதும்போது மட்டும் ஏத்த இறக்கமா எழுதறே? என்று கேட்டுவிட வாய்ப்பிருக்கிறது.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
பார்த்த பழகிய இடங்களை மட்டும் எழுதலாம். தெரியாத இடங்களைக் கொஞ்சம் ஆராய்ச்சி செய்து கொள்ளலாம். </div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
யூபிஎஸ் பார்சல் சர்வீஸ் சீருடையில் நட்சத்திரங்கள் மின்னின என்று எழுதி, வெளியிடுவதற்கு முன்னால் நண்பர் டைனோபாய்க்கு அனுப்பினால் அடிக்கவே வந்துவிட்டார். யூபிஎஸ் ஆசாமிகள் எப்போதும் ஷார்ட்ஸ்தான். தெரிஞ்சுகிட்டு எழுது என்று சொல்ல, மாற்றினேன். </div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
தீவிரவாதப்பணம் எப்படியெல்லாம் கைமாறுகிறது என்று நாராயண் விளக்கமாகச் சொன்ன விஷயங்களைக் கதையில் தேவையான இடத்தில் புகுத்தினேன்.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
கதையே படிக்காத கொத்தனாரைப் படுத்தி எடுத்தேன். உனக்காகப் படிக்கிறேன். இங்கே ச் வரணும் ப் வரணும் என்று சந்தி திருத்தினான்.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
கதைக்கான விமர்சனமாக, என் சுதந்திரத்தைச் சில மணித்துளிகள் அதிகப்படுத்திய தங்கமணியை மறந்தால் மறுவேளை சோறு கிடைக்காது.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
பல்ப் ஃபிக்ஷன்தான். ஆனால் நிறைய உழைப்பையும் நம்பகத் தன்மைக்கான தேடலையும் கொண்ட பல்ப் ஃபிக்ஷன்.</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">
தமிழ் பேப்பரில் தொடராக வந்தபோதே பலர், இது நாவல் ஃபார்மட். மொத்தமாகப் படித்தால்தான் நன்றாக இருக்கும் என்றார்கள். இப்போது மொத்தமாக.. இன்னும் சில நாட்களில்..</div>
</div>பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-16252023839536038922012-07-22T07:57:00.002+04:002012-07-25T08:12:21.853+04:00பதறாதே - படுக்காதே - ”சென்ஷி”<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="tr_bq">
<span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">விரைவில் வெளியாகவுள்ள என் அடுத்த நாவல் - <b>பதறாதே-படுக்காதே..</b> வளைகுடா நகரப் பின்னணியில் நடக்கும் அதிவேக த்ரில்லர்.</span></div>
<span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">இந்த நாவலை எழுதியவுடன் நண்பர் சென்ஷியிடம் அனுப்பிவைத்தேன் - அவர் பார்வை:</span><br />
<span class="il" style="background-color: #ffffcc; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<blockquote>
<span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">நகரங்கள்</span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"> ஒரு தனித்த உருவம் கொண்டவை. </span><span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">நகரங்கள்</span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"><span style="background-color: white;"> </span>உருவாகிய பின் அதன் கரங்கள் மாயவலையை மக்களிடையே வீசி இழுத்துக் கொள்கின்றன. நகரத்தின் கவர்ச்சியில் மீளவியலாது மக்களின் மனம் </span><span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">நகரம் </span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">நாடியதாயமைகின்றது.. வெளிச்சம் காட்டும் நகரின் இருளுருவம் குறித்தும் அழுக்குகள் குறித்தும் மனதிலெழுகின்ற பிம்ப வடிகால்கள் தொலைக்கப்படுகின்ற தூரத்தின் அளவீட்டை கணக்கிலெடுத்துக் கொள்ளும்படியான சுவாரசிய அபத்தங்களின் மதிப்பின் மீது வைத்துப்பார்க்...... வெயிட் வெயிட்.. சத்தியமா இது ஒரு புத்தகத்துக்கான விமர்சனம்தான்.. இது ச்சும்மா ஒரு பந்தாவுக்கு எழுதிப் பார்த்தது.</span></blockquote>
<br />
<blockquote>
<br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">இந்த புத்தகத்துல என்ன இருக்குன்னு சொல்லுறதை விட என்னென்ன இல்லைன்னு எளிமையா சொல்லிட முடியும். மன சஞ்சலங்கள், ஆழ்மன தத்துவங்கள், மனித வாழ்வின் மற்றும் உறவுகளின் சிக்கல்கள், பிரதி பிம்பம் படியெடுப்பு... இப்படி தீவிர இலக்கியத்திற்கு முன்னிறுத்தப்படும் எந்த விஷயமும் இதில் இல்லை. இந்த நாவலில் கிடைப்பது சூழல் மாத்திரமே. ஒவ்வொருவரின் சூழலும் மற்றையோரை பாதிக்கும் என்பதை மிக எளிமையாக விறுவிறுப்பான நடையில் பதிவு செய்திருக்கிறார் எழுத்தாளர் ராம்சுரேஷ்.</span><br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"></span></blockquote>
<br />
<blockquote>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">ஒவ்வொருவரின் மனதிலும் ஏதேனுமொரு விஷயம் அழுக்காய் படர்ந்திருக்கும். ஒருவரின் நன்மையென்பது இன்னொருவருக்கான கெடுதலில் முடியுமென்பதைப் பற்றிய கவலையோ அச்சமோ இன்றளவில் காணக்கிடைப்பதில்லை. கெடுவான் கேடு நினைப்பான் என்ற நீதியையோ, நன்மை செய்தால் நன்மையுண்டாகும் என்ற நியதியையோ யாரும் மனதில் கொள்ளுவதில்லை. நியாயம் என்பது தனக்கான அளவுகோலின்படி மாத்திரமே கணிக்கப் பழகிக் கொண்டதில் தொலைந்தது சக மனிதன் மீதான அக்கறை மாத்திரமே. இந்தக் கதையிலும் யாரும் யாருக்காகவும் அக்கறைப்படுவதில்லை. தனக்கான நியாயங்களின்படி தார்மீகமாக செயல்படுகிறார்கள். நல்லவன் கெட்டவன் என்ற பேதமறுந்து எல்லோரும் வாய்ப்பு கிடைக்காதவரை நல்லவர்கள் என்ற கட்டவிழ்ந்து நாவலில் வந்து செல்லும் எல்லோரையும் ஏதேனும் ஒரு இடத்தில் சகமனித அன்பெனும் பாசாங்கற்றவர்களாகவே நடந்து கொள்கின்றனர். ஆனால் எல்லாமே விறுவிறு சுறுசுறுவென்று கடந்துவிடுவதால் இந்த பாதிப்பு மனதில் அத்தனை அழுத்தமாக எல்லோருக்கும் படியுமா என்று தெரியவில்லை. ஓட்டம் ஓட்டம் ஓட்டம். மாரத்தான் ஓட்டத்திற்கான பந்தயத்தை நூறுமீட்டர் தொலைவுக்கான விநாடிகளில் கடந்துவிடும் அவசரமாய் தறிகெட்டு ஓடுகிறது கதை.</span></blockquote>
<br />
<blockquote>
<br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">நாவலில் குறிப்பிடப்படும் </span><span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">நகரம்</span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"><span style="background-color: white;"> </span>பற்றிய பெயர் இல்லை. எதுவாக இருக்கலாம் என்ற ஊகத்தை விட எதுவாக வேண்டுமானாலும் இருக்கலாம் என்ற அமைப்பை கதையோட்டம் தந்துவிடுகிறது. அரபி கம்ரான் வருகிற இடத்தில் நம்மூரில் நமக்குப் பிடிக்காத அரசியல்வாதியின் பெயரைப் போட்டுக்கொள்ளலாம். அன்வர், ரஷீத் மற்றும் மார்க்கிற்கு பதில் கோபாலையோ தண்டபாணியையோ அல்லது வேலுவையோ சேர்த்துக் கொள்ளலாம். மாறாமல் இருப்பது நாவலில் வரும் குலசேகரன்கள் மாத்திரமே. சூழலென்னவென்று புரியாமலே ஒரு மாயவலையில் தன்னையுமறியாமல் சபலத்திற்கு உட்பட்டு சிக்கிக் கொண்டு தப்பிக்க வழி தெரியாமல் அலைபாயும் மனம் கொண்ட குலசேகரன்கள். இவர்களுக்கான வாய்ப்புகளும் ஆபத்துகளும் அவர்களைச் சுற்றியே இருந்தும், தனி மனித ஒழுக்கமெல்லாம் இருட்டில் தொலைந்து போகும், தன்னைச் சுற்றியுள்ள இருட்டைத்தவிர வேறு யாருக்கும் தெரியாதென்ற நினைவில் சபலத்திற்கு உட்பட்டு அடுத்தவர் அந்தரங்கத்தை எட்டிப் பார்த்து சுவைத்துவிட்டு இருட்டுதான் அவர்களுக்கான எதிரியென்று தெரிந்தபின் தப்பிக்க ஓட முயற்சிப்பவர்கள்.</span></blockquote>
<br />
<blockquote>
<br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">பல்ப் பிக்சன் எனப்படும் வகையில், கதைத்தன்மை சூழலை மாத்திரம் முக்கியமாய்க் கொண்டு அதில் பின்னலாய் உலவுகின்ற மனிதர்களை அதிலும் அதிகம் வெளிச்சம் பட்டிராத மனிதர்களின் அந்தரங்கங்களின் ஒரு சிறிய பார்வைதான் இந்த கதை. நல்லவன் வாழ்வான் கருதுகோள்களை தாண்டிவிடாமல் அந்த கோட்டிலேயே நடந்து போகிற நாவல். இவற்றை இலக்கியமாகக் கருதி கொண்டாடுதல் தேவையற்றது. காரணம் இவை விற்பனைக்கானவை. பெருவாரியான மக்களின் சாகசத்தன்மைக்கான மனநிலையை முன்னிறுத்தி எழுதப்பட்ட ஒன்று மாத்திரமே. வாசிப்பவர் எல்லோரும் எல்லா கதாபாத்திரங்களையும் தங்களுக்கான ஒன்றாக நினைக்கவியலாத வகையில் பார்வையாளர்களாக மாத்திரமே இருக்க வைக்குமளவு கவனமாய் கையாளப்பட்ட ஒன்று. இது போன்ற கதைகளை வாசிக்கையில் சுஜாதாவை தவிர்த்து யோசிக்கவியலாத வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளதால் சுஜாதாவின் வார்த்தை-கள் அளவுகோலை தாண்டிவிடக்கூடாதென்ற எச்சரிக்கையுடன் கதாபாத்திரங்கள் பேச்சுக்கூட அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன. பல்ப் பிக்சன் இலக்கியமாகக் கருதிவிடக்கூடாதென்ற மனநிலை வாய்த்தவர்கள் வெறும் வாசிப்பின்பத்திற்காக மாத்திரமே இதை வாசித்து மகிழலாம். அல்லது படித்துவிட்டு மொக்கையென்றும் தூக்கிப் போடலாம். முக்கியம் வாசித்தலும் கருத்துக்கூறலுமேயென்பதாய் இருப்பதால் என்னைப் போல இலவசமாய் வாங்கியாவது படித்து இன்புற்று மேன்மை பெறுக.</span></blockquote>
<br />
<blockquote>
<br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">சரியாய் ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு சுரேஷ், வாசித்துக் கருத்து கூறு என்று இணைய இணைப்பில் தந்திருந்த இந்த நாவலை நான்குநாட்கள் வாசிக்க மனமின்றி என்ன இருந்திடப்போகுது என்ற மனநிலையில் தொலைபேசிய இரண்டு முறைகளில் நான்கு மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டு, அசுவாரசியமாய் முதல் பத்தியில் படிக்க ஆரம்பித்து கதையில் சுவாரசியத்தில் ஒரு மணிநேரத்தில் படித்து முடித்து அவசரமாய் சுரேஷிற்கு போன் செய்து இரண்டு நிமிடங்கள் பாராட்டிவிட்டு மீண்டும் இரவில் ஒரு முறை படித்து மெல்ல உள்வாங்கி மறுநாள் ஒரு மணிநேரத்திற்கும் மேலாக இந்தக் கதையைப் பற்றிய கருத்தை சுரேஷிடம் பதிவு செய்திருந்தேன். என்னையுமறியாமல் கதையைப் படித்த உற்சாகம் குரலில் தென்பட்டதை மறைக்க முடியவில்லை. முதல் வாசகன் என்ற பெருமிதமாயிருந்திருக்கலாம். கூறியவற்றை மின்மடலில் அனுப்பி வைக்கச் சொன்ன, ஒரு வருடம் கழித்து மீண்டும் கதையைப் படிக்க அமர்ந்து மீண்டும் அதே உற்சாகம் மனதில் தொற்றிக்கொள்ள அந்த உத்வேகத்திலேயே இதை தட்டச்சி அனுப்பி வைக்க முடிவு செய்தாயிற்று. புத்தகமாக வெளிவந்த பிறகு (ராம்சுரேஷின் இரண்டாம் புத்தகமாக இருக்குமென்று நினைக்கிறேன்) மறுபடி ஓசி பிரதி வாங்கி படித்துக் கொள்ள முடிவு.</span><br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"></span></blockquote>
<br />
<blockquote>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">கதையில் குறையெனப்பட்டவை. பதிவர் பெனாத்தலாராக அறிமுகமான ராம்சுரேஷின் கிரியேட்டிவிடி பிரமிக்க வைக்கும் ஒன்று. சாதாரண சினிமாவிற்கும் விதவிதமாக ஃபிளாஷ் டிசைன் செய்து அசத்துபவர் முடிவை சற்று அவசரமாய் முடித்துவிட்டார் அல்லது சாதாரணமாய் முடித்துவிட்டார் என்று எண்ணச் செய்தது. அருமையாய் போய்க் கொண்டிருந்த கதையின் முடிவை இன்னும் யோசித்திருக்கலாமே என்ற ஏமாற்றம் வந்தது. ஆனால் அது சற்று நேரம்தான். அடுத்த பல்ப் பிக்சனில் என்னுடைய இந்தக் குறை தவிர்க்க முயற்சிப்பார் என்று நம்புகிறேன். இன்னொரு பிடிக்காதது இந்தக் கதையின் தலைப்பு - ’பதறாதே.. படுக்காதே..’ ’ஙே’ புகழ் எழுத்தாளர் ராஜேந்திரகுமாரின் நாவல் தலைப்புகள் சாயலில் மனதிற்கு பட்டது. கதையின் தலைப்பையாவது என்னைப் போன்ற இலக்கிய நேசிப்பாளர்களுக்கு பிடிப்பது போல வைத்திருக்கலாம். இன்னமும் இந்த மாதிரி தலைப்புகள் உலவுவதால்தான் விஜய் டிவியில் மக்கள் புத்தகங்கள் வாசிப்பிற்கு கடும் எதிர்ப்பு தெரிவிக்கிறார்களோ என்னமோ.. கடவுளுக்குத்தான் வெளிச்சம்!</span><br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"></span></blockquote>
<br />
<blockquote>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;">(அடுத்து ராஜேஷ்குமாரின் ”தப்பு தப்பாய் ஒரு தப்பு” நாவலுக்கு விமர்சனம் எழுதினால் என்னவென்ற ஒரு எண்ணம் உண்டாகிறது. (கைவசம் பிடிஎஃப் உள்ளது). கிரைம் நாவல் புத்தகத்தில் வாசகர் கடிதமளவில் மடக்கிய அஞ்சு வரி எழுத்துக்குவியலாக இல்லாது நீண்ட விமர்சனமெழுதி அனுப்பி வைக்கலாமென்ற எண்ணம் தலைதூக்கியுள்ளது. அப்படியே படிப்படியாய் சுபா, பிகேபி மற்றும் இந்திரா சௌந்தரராஜனிலிருந்து ரமணிச்சந்திரன் கதைகள் வரை விமர்சனம் எழுதவும் முடியுமென்ற நம்பிக்கைக் கீற்று மனதில் ஒளியுண்டாக்கியுள்ளது.)</span> </blockquote>
கூடிய விரைவில் இணையத்தில் வாங்கும் லிங்க்கை ஏற்றுகிறேன்.<br />
<br />
வேணும் ஆசீர்வாதம்!</div>பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-50662990986353291472012-04-13T12:39:00.004+04:002012-04-13T16:16:50.263+04:00நாஞ்சில் நாடன் - ஜெயமோகன் - துபாய்பிரபலங்களைச் சந்திப்பது என்பது எனக்கு எப்போதுமே சங்கடத்தைத் தரக்கூடிய விஷயம். “நீங்க நல்லா எழுதறீங்க” என்பதா? இதை அவர்கள் பலநூறு முறை கேட்டிருக்கமாட்டார்களா? “ ஐ ஆம் அ பிக் ஃபேன்” என்று பொய் சொல்வதா? “உங்கள் எழுத்துகள் நான் படித்ததில்லை. கொஞ்சம் படித்ததில் எதுவும் பிடிக்கவில்லை” என்று சண்டை மூடோடு செல்வதா? அதற்கும் ஒரு கன்விக்ஷன் வேண்டாமா? மையமாகப் பார்த்து “எப்படி இருக்கீங்க” என்று எந்தத்தாக்கத்தையும் உண்டாக்காமல் கைகுலுக்கிவிட்டு வருவதா? என்னது? <span style="font-weight: bold; ">நான் </span><span> சாதா ஆசாமி போல நடந்துகொள்வதா?</span><div><span><br /></span></div><div>ஆனால், ஜெயமோகனும் நாஞ்சில் நாடனும் வருகிறார்கள் என்று தெரிந்ததும், இந்தத் தயக்கங்கள் எதுவும் என் மனதில் இல்லை. ஜெயமோகனிடம் கூச்சமே இல்லாமல் சொல்லலாம் “நான் படித்தவரை உங்கள் கதைகள் மிகவும் பிடித்திருக்கிறது என்று. நாஞ்சில் நாடனிடம் தாராளமாகச் சொல்லலாம் “ஐ ஆம் அ பிக் ஃபேன்” என்று. </div><div><br /></div><div>இரண்டு தினங்கள் இருவரையும் சந்தித்தேன். முதல் தினம் இயல்பான நண்பர்கள் சந்திப்பு, இரண்டாம் தினம் இலக்கியக் கூடல் - மேடை நிகழ்ச்சி.</div><div><br /></div><div>இயல்பான சந்திப்பின்போது நாஞ்சில் நாடன் சுவாதீனமாக பேச ஆரம்பித்தார். நாவல்களில் ஆரம்பித்த பேச்சு வெகுவிரைவாக சலாட் செய்வது எப்படி என்று மாறி, புடலங்காய் சலாடைப் பற்றிப் புகழ்ந்து கொண்டிருந்தவர், கொஞ்ச நேரம் கழித்த பிறகு “ம்ம், ஓக்கே” என்பதற்கு மேல் அதிகம் பேச முடியவில்லை. ஏன், நிமிடத்துக்கு 300 வார்த்தை பினாத்தும் நானோ, சமயம் பார்த்து கவுண்டர் கொடுக்கும் குசும்பனோ கூட எதுவும் பேசமுடியவில்லை. ஜெயமோகன் ஆக்கிரமித்துக் கொண்டிருந்தார். எந்த டாபிக் எடுத்தாலும் ஆழமாகப் பேசுகிறார். காட்டைப் பற்றிப் பேசினால் எது போன்ற மரங்களைத் தவிர்க்கவேண்டும், ஏன் இன்றைய ஃபாரஸ்ட் ஆஃபீஸர்கள் அதிக தொழில்காதலுடன் இருக்கின்றார்கள், தமிழ்நாட்டில் எங்கே காடுகள் இருக்கின்றன, எங்கே என்ன மிருகங்கள் பார்க்கலாம், எப்படி புக் செய்யலாம், எங்கே குழந்தைகளுடன் செல்லலாம்...</div><div><br /></div><div>ஒரு தலைப்பில் இருந்து அடுத்த தலைப்புக்கு எப்போது செல்கிறார் என்பதைக் கொஞ்சம்கூட ஊகிக்க முடிவதில்லை. சந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதி காந்திக்குக் கூட்டிச் சென்றார், காந்தியில் இருந்து பாரதி.. பாரதி எப்போது வள்ளலார் ஆனார் என்பது இன்னும் எனக்கு விளங்கவே இல்லை.</div><div><br /></div><div>மூன்று மணிநேரங்கள் கேட்டார்ப் பிணிக்கும் தகைய ஆனால் இன்ஃபார்மல் பேச்சின் விஸ்தீரணத்தை இன்னும் வியந்து கொண்டிருக்கிறேன்,</div><div><br /></div><div>அமீரகத் தமிழர் மன்றம் நடத்திய நிகழ்ச்சிகளிலேயே வித்தியாசமான நிகழ்ச்சியாக இலக்கியக் கூடல் அமைந்திருக்கும். சினிமாப் புகழ்கள் இல்லாமல் சம்பிரதாய குழந்தை நடனங்கள் மிமிக்ரிகள் இல்லாமல், நேரடியாக அறிமுகம், நாஞ்சில் நாடன் ஜெயமோகன் பேச்சு, கேள்வி நேரம் என்று ஜிகினாவே இல்லாத எளிய விழா.</div><div><br /></div><div>நாஞ்சில் நாடன் பேசுகையில் சொற்கணக்கை வைத்து ஆரம்பித்தார். 1330 <s>குரலில்</s> குறள்களில், குறைந்த பட்சம் 4000 யுனிக் சொற்கள் உபயோகமாகி இருக்கும், கம்பராமாயணத்தில் 12500 விருத்தங்களுக்கு அதே கணக்கை உபயோகித்தால் கம்பன் லட்சக்கணக்கான யுனிக் சொற்கள் பிரயோகிக்கப் பட்டிருக்கலாம். கம்பன் உபயோகிக்காத வார்த்தைகளையும் சேர்த்தால் தமிழில் மில்லியன் வார்த்தைகள் இருக்கலாம் - ஆனால் எவ்வளவு பயன்படுகிறது? படைப்பாளி எழுத்தாளர்கள் எனப்படுபவர்கள் அதிகமான வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்துவது சொற்களின் மரணத்தைத் தள்ளிப் போடும்.. அநியாயச் சுருக்கம்தான் என்னுடைய வெர்ஷன்.. சுவாதீனமாக கம்பனையும் திருக்குறளையும் வாழ்க்கையையும் மேற்கோள் காட்டி தடங்கல் இன்றி மிக அருமையாக அமைந்த பேச்சு.</div><div><br /></div><div>ஜெயமோகன் சிலப்பதிகாரத்தையும் மணிமேகலை சிந்தாமணியையும் பகுத்தறிவு சார்ந்து பார்ப்பதைவிட படிமங்களாகப் பார்ப்பது பற்றி ஆரம்பித்தார். மணிமேகலை சென்றடைந்த பளிங்கு மண்டபமும் கையில் இருந்த மாலையில் கண்ணீரும் பெண் நிலைமையை அன்றில் இருந்து ஏன், சிவனும் உமையும் ஆடிய ஆடு புலி ஆட்டத்தில் இருந்தே லா ச ராவின் ஆடு புலி ஆட்டம் வரை தொடர்கிறது என்றார். வண்ணதாசன் கதையும் இடையில் உவமைக்கு வந்தது.</div><div><br /></div><div>மேடைப்பேச்சுகளைக் கேட்டால் பத்து நிமிடத்துக்கு மேல் அமராத எனக்கு, முழு நேரமும் ஒரே இடத்தில் அமர வைத்த பேச்சுகளுக்கும், பேச்சாளிகளுக்கும், அமீரகத் தமிழர் மன்றத்துக்கும் நன்றி..</div><div><br /></div>பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-60546899732622160892012-03-13T08:55:00.001+04:002012-03-13T08:55:46.756+04:00+2 சாமியார்கள்<div dir="ltr"><div>காலையில் ஏதோ ஒரு இடத்தில் +1 முடிவு பற்றிய ஒரு பதிவு பார்த்தேன். +1 முடிவுகள் வந்து +2 ஆரம்பிக்க உள்ள காலம் என்ன தெரியுமா? 2 நாட்கள். ஆண்டு விடுமுறை - 2 நாட்கள். என்னய்யா விளையாடுகிறீர்களா?</div><div><br> </div><div>ஒரு வருஷம் பல்லைக் கடிச்சுகிட்டு இருந்துடு. டிவி பாக்காதே. விளையாட்டு பக்கம் போயிராதே. காலைலே மூணு மணிக்கு எழுந்திரு. பத்து வருஷக் கொஸ்டின் பேப்பரைத் திருப்பி திருப்பி எழுதி ப்ராக்டிஸ் பண்ணு. பதினோராவது கேள்வி எல்லாம் வராது. டெய்லி டெஸ்ட், வாரம் ஒரு முறை பரீட்சை, மாதம் ஒரு முறை மாடல் எக்ஸாம். ஐ ஐ டி கோச்சிங், மேத்ஸ் ட்யூஷன் ப்ளா ப்ளா என்று கர்ப்பஸ்திரீக்கு அறிவுரை போல ஒரு வருடத்தை (பல சமயங்களில் 2-3 வருடங்களிக் கூட) சாமியார் வாழ்க்கை வாழ வைக்கிறோம் மாணவர்களை.</div> <div><br></div><div>ஒரு தலைமுறையையே நாசம் செய்து வைத்திருக்கிறோம். +2வில் வரும் மார்க்குகள்தான் வாழ்க்கை என்று ஒரு கற்பிதத்தை உருவாக்கி வைத்திருக்கிறோம். பேசும்போது என்ன பேசினாலும் நடைமுறையில் மார்க்குதான் தெய்வம். அதை எப்பாடு பட்டேனும் அடைந்தே தீருவோம் என்ற நிலை உருவாகி இருக்கிறது.</div> <div><br></div><div>யாரை இதற்குக் குறை சொல்வது? பெற்றோரையா? பள்ளியையா? கல்வி முறையையா?</div><div><br></div><div>மூன்றுமே இல்லை என்பதுதான் என் வாதம்.</div><div><br></div><div>பன்னிரண்டாம் வகுப்பின் தேர்வில் மூன்று மணி நேரத்தில் பதினாறு தாள்களில் என்ன எழுதுகிறானோ / ளோ அதுதான் முழு வாழ்க்கைக்கும் அஸ்திவாரம் என்று ஆன சமுதாயச் சூழல்தான் முக்கியக் காரணம். அந்தத் தேர்வின் மதிப்பெண்கள்தான் அவன் போகப் போகும் கல்லூரியைத் தீர்மானிக்கின்றது. அவன் / அவள் போகப்போகும் கல்லூரிதான் வேலையைத் தீர்மானிக்கப் போகிறது. வேலைதான் வாழ்க்கையைத் தீர்மானிக்கப் போகிறது.. இந்த மாயச் சுழல்தான் அந்த மதிப்பெண்களுக்கு மரியாதையைக் கூட்டுகின்றது - இந்த விஷயத்தை சொல்லி வைத்தாற்போல எல்லாரும் கவனிக்கத் தவறுகின்றனர். </div> <div><br></div><div>அந்த மதிப்பெண்களுக்கு இருக்கும் அபரிமித மரியாதையே மார்க் எடுத்தே ஆகவேண்டும் - அதற்காக என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யத் தயார் என்று பெற்றோர்களை இறங்க வைக்கிறது. இப்போது இருக்கும் தலைமுறையினர் - ஒன்று படிப்பால் மட்டும் முன்னுக்கு வந்த தலைமுறை - அல்லது படிப்பால் மட்டும் முன்னுக்கு வந்த மற்ற மத்திய வர்க்கத்தினரைப் பார்க்கும் தலைமுறை. பில் கேட்ஸ் காலேஜ் ட்ராப் அவுட் என்று ஃபேஸ்புக்கில் தினம் தினம் பார்த்தாலும் எல்லாரும் பில் கேட்ஸ் ஆவதில்லை என்ற உண்மை உரைப்பதால் படிப்பை மட்டுமே - அதுவும் உயர்கல்வியை மட்டுமே - குறிப்பாக எஞ்சினியரிங்கை மட்டுமே குறிவைத்து வாழ்க்கையை அமைக்க வைக்கிறது.</div> <div> </div><div>எஞ்சினியரிங்குக்கு தமிழ்நாட்டில் சமீபகாலமாக ஏற்பட்டிருக்கும் அமோக ஆதரவு ஆச்சரியம் அளிக்கிறது. எத்தனை காலேஜ்கள் - தமிழகத்துக்கு மட்டும் அல்லாது மொத்த இந்தியாவின் எஞ்சினியரிங் பட்டதாரிகளின் தேவையை தமிழ்நாடே தர இயலும் என்ற அளவுக்கு இங்கே காலேஜ்கள் இருக்கின்றனவாம். ஏன் இத்தனை? இந்தியாவின் மற்ற இடங்களில் உள்ள பொறியியல் கல்லூரிகளில் இருந்து வெளிவரும் மற்ற அனைவருக்கும் வேலை இல்லாமல் போனால்தான் தமிழகத்து எஞ்சினியர்கள் அனைவருக்கும் வேலை கிடைக்கும் - அப்படியென்றால் நிச்சயம் தமிழகத்து எஞ்சினியர்களில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் வேலை இல்லாமல்தான் இருக்கப் போகிறார்கள். எந்தப் பாதிக்கு வேலை கிடைக்கும்? முக்கியக் கல்லூரிகளில் படிப்பவர்களுக்கு. யார் முக்கியக் கல்லூரிகளில் இடம் பிடிக்கப் போகிறார்கள்? நன்றாகப் படிக்கும் மாணவர்கள். நன்றாகப் படிப்பார்கள் என்று எப்படிக் கண்டுபிடிப்பது? +2 மதிப்பெண்களை வைத்து. ஆக, இந்த மதிப்பெண் மரியாதைக்கு இந்தச் சுழல் சூழல்தான் முக்கியக் காரணம்.</div> <div><br></div><div>அப்படியென்ன எஞ்சினியரிங் மேல் மோகம்? டாக்டர்கள், வக்கீல்கள், ஆடிட்டர்கள், எல்லாரும் ப்ரொஃபஷனல்கள் தானே? அந்தத் தொழில்களில் இல்லாத ஆசை ஏன் எஞ்சினியரிங் மேல் மட்டும்?</div><div><br></div><div>படிப்பு என்பதை கல்வி என்று சிந்தித்த காலம் மலையேறிப் போய், முதலீடு என்று சிந்திக்கிற காலம் வந்தே பல ஆண்டுகளாக இருக்கிறது. இந்த நிலை மாற்றத்துக்கு முக்கியக் காரணம் இப்போது predominant ஆக இருக்கும் படிப்பால் மட்டுமே முன்னுக்கு வந்த தலைமுறை. முதலீடு என்று வந்தவுடன் ப்ரேக் - ஈவன் என்பதைப் பார்க்கவும் வேண்டும் அல்லவா? </div> <div><br></div><div>ஒரு மாணவன், 17 ஆம் வயதில் +2 முடித்தால் 21 ஆம் வயதில் எஞ்சினியர். அவன் முதல் வேலை படித்து முடிக்கும் முன்னரே கேம்பஸில் கிடைத்து விடுகிறது. (எலைட் மாணவர்களுக்கு). ஆனால் அவன் ஒரு டாக்டராக வேலை தொடங்க குறைந்தது 25 வயதாவது ஆக வேண்டும். பிறகும் எதேனும் ஒரு மருத்துவமனையின் அடி ஆழத்தில் ட்யூட்டி டாக்டராக ஆரம்பித்து கைராசி எனப் பெயர் வாங்கி சம்பாதிக்க ஆரம்பிப்பதற்குள் நரைத்து விடுகிறது. வக்கீல்கள் பெயர் வாங்க இன்னுமே அதிகக் காலம் ஆகும். கேஸ் கிடைக்க வேண்டும். சீனியரிடம் இருந்து விடுபடவேண்டும்..ஆடிட்டர்கள் கதையோ அமோகம். சி ஏ பாஸ் செய்வதற்குள்ளேயே பாதி பேருக்கு நரைத்து விடுகிறது.</div> <div><br></div><div>உடனடி காசு எஞ்சினியரிங்கில்தான். எனவே எஞ்சினியரிங். </div><div><br></div><div>மார்க் வேண்டும். அதற்கு நல்ல பள்ளியாகப் பிடிக்க வேண்டும். நல்ல பள்ளி என்பது எது? ஆசிரியர்கள் அன்பாக நடந்துகொண்டு நல்லபடி பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கும் பள்ளியா? அதற்கு என்ன அளவுகோள்? போன முறை வரை அவர்கள் தேர்ச்சி சதவீதம் என்ன? எத்தனை ஸ்டேட் ராங்க்.. இவைதானே? </div> <div><br></div><div>பள்ளிகளுக்கு யுனிக் செல்லிங் பாயிண்ட் அவர்கள் மாணவர்களிடம் இருந்து கறக்கும் மதிப்பெண்கள்தான் என்று ஆன பிறகு, ஒரு மாணவன் முடியவில்லை, படிக்கத் தெரியவில்லை என்று சொன்னால் அவர்களுடைய யூ எஸ் பிக்கு பாதிப்பு வராதா? அவர்கள் எப்படி அதை விடுவார்கள்? ஏதேனும் செய்து - அவனுக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அல்லது பள்ளியில் இருந்தே விலக்கி அவர்களுடைய ஃபிகர்களுக்குப் பங்கம் வராமல் பார்த்துக் கொள்ளத் தானே பாடுபடுவார்கள்? ஒரு மாணவன் தோற்றாலும் 100 சதம் இரட்டை இலக்கமாகி விடுகிறதே..</div> <div><br></div><div>ஆசிரியர்கள் மீதான மாணவர்களின் மரியாதை பற்றி நிறைய பேசப்படுகிறது - குறிப்பாக சமீபத்தில் ஒரு பள்ளி ஆசிரியை கொல்லப்பட்ட பிறகு. 'அந்தக் காலத்துல நாங்க எல்லாம்' ரேஞ்சில் கருத்துகளை உதிர்க்கும் அனைவரும் மறப்பது இரண்டு விஷயங்களை. ஒன்று அவர்கள் ஆசிரியர்கள் எத்தனை பேரை அவர்களுக்கு ஞாபகம் இருக்கிறது? ஒவ்வொரு மாணவனும், ஆறாம் வகுப்பில் இருந்து ஞாபகம் இருக்கும் என்று வைத்துக் கொண்டால் - 12 ஆம் வகுப்பு வரை - 35- 40 ஆசிரியர்களைப் பார்க்கிறான். 40 வயதான அப்பாவிடம் அந்த 40 ஆசிரியர்களின் பெயரையும் கேட்டால் நினைவிருக்குமா? அதே விகிதத்தில் இன்றும் நல்ல ஆசிரியர்கள் இருப்பார்கள் என்றுதான் தோன்றுகிறது.</div> <div><br></div><div>இரண்டாவது கவனிக்க வேண்டிய விஷயம் -அவர்கள் படிப்பிற்காகக் கொடுத்த பணத்தை. பணத்தின் மதிப்பு டான்ஸ் ஆடிக்கொண்டிருப்பதால் நேரடி மதிப்பைப் பார்க்காமல் இப்படிப் பார்க்கலாம் - அவர்கள் படித்தபோது பள்ளிகளின் ஃபீஸ் அவர்கள் அன்றைய குடும்ப வருமானத்தில் எவ்வளவு சதவீதம்? இன்று எவ்வளவு? ஆராய்ச்சியே பண்ணத் தேவையில்லை. சதவீதமே மிக அதிகமாக ஆகியிருக்கிறது. அன்று பள்ளிக்குக் கொடுத்த சம்பளம் ஏறத்தாழ ஓசிதான். ஓசியிலே கற்பிக்கும்போது மரியாதை வரத்தான் செய்யும். இன்று வருமானத்தில் குறிப்பிடத்தக்க சதவீதம் பள்ளிக்குப் போகும்போது எதிர்பார்ப்புகளும் அதிகம். அவர்கள் சும்மா சர்வீஸ் ப்ரொவைடர்கள்தானே என்ற எண்ணத்தில் மரியாதை குறையத்தான் செய்கிறது. அதை மாற்ற முடியாது. </div> <div><br></div><div>கல்விமுறையைப் பற்றிச் சொல்வதும் வீண். சமுதாயம் என்ன கேட்கிறதோ அதைத்தான் கல்விமுறை செய்கிறது. மெக்காலே கல்வித்திட்டத்தைத் திட்டுவது நம் எல்லாருக்கும் செல்லப் பொழுதுபோக்கு. 'யாருக்கு என்ன பிடிக்கிறதோ அதைச் சொல்லிக் கொடுங்கள்' வாதமாகப் பேசும்போது இனிமையாக ஒலிக்கிறதே, இதன் நடைமுறை சாத்தியக் கூற்றைப் பற்றி யோசித்திருப்போமா? நாம் கல்வியை பணம் சம்பாதிக்கும் கருவியாக மாற்றிவைத்துவிட்டோம். விட்டில் பூச்சிகளைப் போல எல்லாரும் ஒரே இடத்தில் மொய்க்கும்போது பேகான் ஸ்ப்ரே அடிக்கத்தான் செய்வார்கள். எப்படி உண்மையிலேயே ஒரு குறிப்பிட்ட படிப்பில் ஆர்வமுள்ளவர்களைத் தேடிக் கண்டுபிடிக்க முடியும்? நுழைவுத் தேர்வு போன்ற இரண்டாம் நிலை ஃபில்டர்களும் இல்லாத பட்சத்தில்?</div> <div><br></div><div>எல்லாவித careerகளுக்கும் சம மதிப்பு இருந்தால்தான் இந்த மாயச் சுழலில் இருந்து விடுபட முடியும். அதற்கு என்ன செய்வது? விவாதிக்கலாமா?</div> </div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com33tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-4885884371422208812012-03-02T08:35:00.004+04:002012-03-02T08:42:45.511+04:00அரவான்வெயில் படத்துக்குதான் முதலில் இப்படி எந்த எதிர்பார்ப்பும் இன்றிப் போய் படம் நன்றாக இருந்ததில் ஆச்சரியத்துடன் மகிழ்ந்தது. நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு அதே இயக்குநர் என்னை ஆச்சரியப்படுத்தி இருக்கிறார். இத்தனைக்கும் எதிர்பார்ப்புகளே இல்லை என்று சொல்லமாட்டேன், எதிர்மறை எதிர்பார்ப்புகள் இருக்கத்தான் செய்தன. ச வெங்கடேசனின் காவல் கோட்டத்துக்கு விமர்சனங்கள் மிகக் குறைவாகவே வந்திருக்கின்றன. கண்டவர் விண்டிலர் விண்டவர் கண்டிலர் - ஆயிரம் பக்கத்துக்கு எழுதியதால் இருக்கலாம். படித்த இரண்டு விமர்சனங்களும் இரண்டு துருவங்களில் நின்றன (எஸ் ரா, ஜெயமோகன்). கதை வரட்டு வரலாறாகத்தான் இருக்கும் என ஒரு பிம்பம் மனதில் ஏனோ விழுந்துவிட்டது. அந்தக் கதையின் ஒரு பகுதிதான் படமாக வருகிறது என்று கேள்விப்பட்டதும் இந்தப் படத்தைப் பற்றியும் அபிப்பிராயம் பெரிதாக வரவில்லை.<div><span><br /></span></div><div><span>நாவல் எப்படியோ, இன்னும் தெரியவில்லை. படத்துக்கு கதை மிகவும் நேர்த்தியாக இருந்தது. களவே தொழிலான கிராமங்கள் பணக்கார வீடுகளைக் கொள்ளையடிக்க முயல, காவலே தொழிலான கிராமங்கள் அதே பணக்கார வீடுகளைக் காப்பாற்ற முயன்ற காட்டுமிராண்டித்தனங்கள் முற்றிலுமாக ஒழிந்திராத 18 ஆம் நூற்றாண்டு காலகட்டத்துக் கதை. அரவான் என்றதும் முதலில் நமக்கு என்ன தோன்றுகிறது? அதுதான் கதை. </span></div><div><span><br /><br /><a href="http://www.tamilkey.com/wp-content/uploads/2012/02/Aravaan.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 572px; height: 422px;" src="http://chennaionline.com/film/Photofeature/images/Aravan/01-Aravaan-Movie-Photos-Stills-Images-03.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><div><span style="font-family: Georgia, serif; "><br /><br /></span></div><div><span>வேம்பூர் ஒரு களவு கிராமம். நான்கைந்து செட் திருடர்கள் போய்த் திருடிக் கொண்டுவரும் கேப்பையில்தான் ஊரே வயிறு கழுவுகிறது, ஒரு செட்டின் தலைவன் கொம்பூதி(பசுபதி) யின் தன் களவுத்திறனால் மயக்கி ரெக்ரூட் ஆகிறான் வரிப்புலி (ஆதி).ஊருக்கு அவமானம் ஏற்படும் நேரத்தில் தன்னைப் பற்றிய உண்மைகளைச் சொல்ல வேண்டி வருகிறது. வரிப்புலி சாதா ஆசாமி அல்ல, இரண்டு கிராமங்களால் பலி போடத் தேடப்பட்டு வரும் அரவான் என்ற ஃப்ளாஷ்பேக் விரிகிறது.</span></div><div><span><br /></span></div><div><span>இரண்டு தனித்தனிக் கதைகள் போல இருந்தன இரண்டு பாதிகளும். களவு இருட்டு கன்னம் வைத்தல் என்றே நகர்ந்த முதல் பாதி, சின்னான் (வரிப்புலி) ஏன் பலிகடா ஆனான் - ஏறத்தாழ துப்பறியும் கதை போல நகரும் இரண்டாம் பாதி.</span></div><div><span><br /></span></div><div><span>விரிவான தகவல்களுடன் அடர்ந்த கதையை சோர்வடைய வைக்காமல் அலுக்காமல் கொண்டு சென்ற திரைக்கதை. பீரியட் படம் பார்க்கிறோம் என்ற எண்ணமே வராமல் இயல்பாக நம்மை அவர்கள் உலகத்தில் கொண்டு சென்ற வசனங்கள், காட்சி அமைப்புகள்.</span></div><div><span><br /></span></div><div><span>எல்லா நடிகர்கள் தொழில்நுட்பக் கலைஞர்களுமே தங்களுடைய வேலையைத் திறம்ப்டச் செய்திருக்கிறார்கள். குறிப்பாக ஆதி - படம் முழுக்க ஒரு சுத்தமான காட்சி கிடையாது அவருக்கு. சேற்றில் குதித்து ஓடுவது கன்னம் வைத்து இறங்குவது அடிபட்டு ரத்தம் சிந்துவது.. இதேதான் படம் முழுக்க. எல்லாக் காட்சிகளிலுமே இயல்பான 18ஆம் நூற்றாண்டு இளைஞனாக வாழ்வது சுலபம் அல்ல. அதை அநாயாசமாகச் செய்திருக்கிறார். பசுபதியின் திறமையை ஏற்கனவே பல படங்களில் பார்த்திருக்கிறோம். இதிலும். ஓரிரு காட்சியில் வந்து போகும் பரத், அஞ்சலி உட்பட அனைத்து நடிகர்களுமே தங்கள் கடமையை செவ்வனே செய்திருக்கிறார்கள்.</span></div><div><span><br /></span></div><div><span>முதல் படமாமே இசையமைப்பாளார் கார்த்திக்குக்கு? ஆச்சரியப்படுத்தும் அளவுக்கு நன்றாகவே இருந்தது. </span></div><div><span><br /></span></div><div><span>குறைகளே இல்லையா? இருந்தன. ஆனால் மிகைநாடி மிக்க கொளின் மறைந்து போய்விடும் குறைகள்தான். கிராஃபிக்ஸின் மிகக் குறைந்த தரம் இரண்டு காட்சிகளில் நம்மை காட்சியில் இருந்து விலக்கி விடுகிறது - இரண்டாம் பாதியில் தொய்வடைய வைக்கிறது பாடல்கள் போன்ற சில்லறைக் குறைகள்தான்.</span></div><div><span><br /></span></div><div><span>சரி, நல்ல கதை. நல்ல திரைக்கதை, நடிப்பு பாடல்கள் நன்றாக இருக்கின்றன.. இவ்வளவுதானே? இதற்கு ஏன் must see என்று கேப்ஷன் வைக்கிறேன்?</span></div><div><span><br /></span></div><div><span>நம்முடைய இருண்ட பழங்காலத்தைப் பற்றிய ஒரு நேர்மையான பதிவு என்பதால். பீரியட் படம் என்றாலே செம்பு நகைகள் பளபளக்க செந்தமிழில் அரசர்கள் உணர்ச்சிவசப்படும் படங்களையே பார்த்த நமக்கு இது ஒரு ஆச்சரியப்படுத்தும் மாறுதல். அரசர் இல்லை, (பாளையத்துக் காரன் ஒரு ஆள் வந்தாலும் அரச மரியாதை எல்லாம் இல்லை) சாதாரண மக்கள் வாழ்க்கை முன்னிறுத்தப் பட்டிருக்கிறது. கிராமங்களின் தொழில், அவர்களிடையே இருந்த போட்டி பொறாமை, ரத்த வெறி, காட்டுமிராண்டித் தனங்கள் எல்லாம் எந்த விதமான மழுப்பலும் இன்றி இயல்பாக படமாக்கப் பட்டிருக்கின்றன. </span></div><div><span><br /></span></div><div><span>இறுதிக் காட்சி, அதற்குப் பின் போடப்படும் ஸ்லைடு - மிக வலுவான தாக்கத்தை உண்டுசெய்தது. மரண தண்டனை எதிர்ப்பை மிக அழுத்தமாகப் பதிவு செய்தது. </span></div><div><span><br /></span></div><div><span>ஹேட்ரிக் அடித்திருக்கும் வசந்தபாலன் + டீமுக்கு வாழ்த்துகள்.</span></div><div><span><br /></span></div><div><span>நிச்சயம் பாருங்கள். </span></div><div><span><br /></span></div><div><span><br /></span></div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div></span></div>பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-84228034211688413022011-12-26T19:36:00.002+04:002011-12-26T19:39:44.569+04:00Flashஉடன் வரவேற்போம் புதுவருடம்2012 புத்தாண்டை என் பாணியில் வரவேற்கிறேன்.<div><br /></div><br /><br /><iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/CYhZ4LHi0cA" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe>பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-32139656900825275832011-10-31T14:16:00.001+04:002011-10-31T14:16:04.422+04:00Vintage (சவால் சிறுகதை-2011)<div dir="ltr"><div>அந்த அறை க்ளைமாக்ஸ் சண்டை போடும் இடம் போல கலந்து கட்டி இருந்தது. ஒட்டுப்போட்ட டேபிள் மேல் கம்ப்யூட்டர், காஃபி கப், பழையகாலத்து ஏர்கூலர் ஒன்று டிவியின் சத்தத்துக்கு மேல் இறைந்துகொண்டு, பெட் மேல் சார்ஜர்கள், செய்தித்தாள், ஒரு ஹேர் ஆயில் பாட்டில் திறந்து கொட்டிக்கொண்டு இருந்தது. சேரில் இருந்த வாழைப்பழத் தோலை நகர்த்திவிட்டு அமர்ந்தான் ராம். </div> <div><br></div>"எனக்கு எவ்ளோ கிடைக்கும்?" என்றான் ராம்.<div><br></div><div>"அதுக்குள்ள பங்கு பிரிக்க முடியுமா? முதல்ல எவ்வளவு தேறுதுன்னு பாக்கலாம்." விஷ்ணு சட்டைக்கு மேல் ஜாக்கட்டை அணிந்துகொண்டான். </div><div><br></div> <div>"சரி, அமவுண்ட் வேண்டாம், பர்சண்டேஜாவது சொல்லு"</div><div><br></div><div>"ரிஸ்க் மொத்தம் எனக்குதாண்டா. உனக்கு என்ன வாழுது.. எதாவது பாத்துப் போட்டுக் கொடுக்கறேன்"</div><div><br></div><div>"நான் என்ன ஆட்டோவா ஓட்டறேன்? பாத்துப் போட்டுக் கொடுக்க? உன் மொத்த ப்ளானுமே என் வேலைலேதான் இருக்கு."</div> <div><br></div><div>"சரிடா. பாத்துக்கலாம். நான் கிளம்பறேன். அவனுங்களுக்குத் தெரிஞ்சா ப்ராப்ளம் ஆயிடும்"</div><div><br></div><div>"சார் ஆளுங்களுக்கா?"</div><div><br></div><div>"சாரோ, கோகுலோ.. எவன் ஆளுகிட்டயும் மாட்டக்கூடாது.. ப்ளான் சரியா முடியற வரைக்கும்.." விஷ்ணு சன்கிளாஸஸை அணிந்துகொண்டான். ஷூவ்வுக்கு உள்ளே காலை நுழைத்து, வெளியேறினான்.</div> <div><br></div><div>ராம் கையில் இருந்த உறையைப் பிரித்தான். ஒரு செல்பொன் குதித்தது. அதைக் கீழே விழாமல் பிடித்து மேஜையில் வைத்தான். கதவு டமாரென்றது.</div><div><br></div><div>"சொல்ல மறந்துட்டேன். நான் ஈமெயில் அனுப்பிட்டு கால் பண்ணுவேன். பிரிண்ட் எடுத்துக்கோ. அடுத்த கால் வந்தவுடனே மெசேஜை அனுப்பிடணும்" விஷ்ணு பாதிக்கதவைத் திறந்து சொன்னான். சொன்ன வேகத்தில் காணாமல் போனான்.</div> <div><br></div><div>ராம் ஃபோனை எடுத்துப் பார்த்தான். ஸ்மார்ட் ஃபோன்! ஒண்ணும் இல்லாட்டியும் இதையாவது லவட்டிட வேண்டியதுதான்!</div><div><br></div><div>***</div><div>விஷ்ணு தெருவுக்கு வந்தான். மார்க்கெட் கூட்டம் அவனை வரவேற்றது. எப்படித்தான் இருக்கிறானோ ராம் இந்தத் தெருவில்.</div> <div><br></div><div>ஃபோன் அடித்தது. இப்போது எடுக்கக்கூடாது. கூட்டசத்தம் காட்டிக்கொடுத்துவிடும். எடுத்துப்பார்த்தான். கோகுல். இரண்டு கடைகளுக்கு நடுவில் இருந்த ஒரு சந்தில் நுழைந்தான். </div><div><br></div><div>"எஸ் பி சார்.. நானே கூப்பிடறதா இருந்தேன். இன்னும் தகவல் வரலை. வந்ததும் அனுப்பிடறேன்"</div> <div><br></div><div>"டைம் ஆயிட்டிருக்கு விஷ்ணு.. இன்னிக்கு ஈவனிங்தானே கைமாத்தப்போறாங்க?"</div><div><br></div><div>"அப்படிதான் சார் கேள்விப்பட்டேன்..சரி சார்.. யாரோ வராங்க.. பேச நேரமில்லை.."</div><div><br></div><div>வியர்த்ததைத் துடைத்துக் கொண்டான். டூவீலர்களின் நீஈண்ண்ட வரிசையில் வண்டியைத் தேடிக்கண்டுபிடித்தான். சார் வீட்டுக்கு இன்னும் ஐந்து நிமிடத்தில் போய்விடவேண்டும்.</div> <div><br></div><div>சார் வீட்டில் திருவிழா போல கார்கள் இருந்தன. அந்தக்காலத்து ஓட்டை மாடல்கள் பளபளப்பாக நின்று கொண்டிருந்தன. ஒரு ஆள் வேக்ஸைத் தேய்த்து பாலிஷ் போட்டுக்கொண்டிருந்தான்.</div><div><br></div><div>ஆள்படைகளைத் தாண்ட "சார்தான்பா வரச்சொன்னாரு" "தெரியுமாடா இவனை" அட விடுப்பா நம்மாளுதான்" எல்லாம் தேவைப்பட்டது. வராந்தாவில் பழங்காலத்து பெரிய ஈசிசேர் ஒன்றில் அதனோடேவே பிறந்தாரோ என்று யோசிக்க வைக்கும் ஆகிருதியில் இருந்தார் சார்.</div> <div><br></div><div>"வாடா.. என்ன லேட்டு?"</div><div><br></div><div>"சாப்டுட்டு வந்தேன் சார்"</div><div><br></div><div>"இன்னிக்கு சாயங்காலம் வேலை ஆயிடணும் தெரியுமா?"</div><div><br></div><div>"ஆயிடும் சார்.."</div><div><br> </div><div>"அந்த எஸ்பி?"</div><div><br></div><div>"அந்தக் கவலையை விடுங்க சார்..அந்தாளைக் கொழப்பி விட்டுடறேன்"</div><div><br></div><div>"போலீஸைக் குழப்பறவண்டா நீ.. நீயா இன்ஃபார்மர்?"</div><div><br></div><div>"அது ஒரு காலம் சார்.. இப்ப எல்லாம் உங்களுக்கு மட்டும்தான் இன்ஃபார்மர்"</div> <div><br></div><div>"உன்கிட்ட இருந்து தகவல் வந்தவுடனே ஆள் அனுப்பிடுவேன்"</div><div><br></div><div>அதுக்குள்ள நான் எங்கேயோ பறந்துடுவேன். "சரி சார்.. கிளம்பறேன். ஆஃபீஸ்லே கொஞ்சம் வேலை இருக்கு"</div><div><br></div><div>***</div> <div>தூங்கத் தொடங்கி விட்டிருந்த ராமை அடித்து எழுப்பியது மொபைல் சத்தம். விஷ்ணு இன்ஃபார்மர் என்றது திரை. "படிச்சு வாங்கின பட்டம் மாதிரி போட்டுகிட்டிருக்கான் பாரு."</div><div><br></div><div>"மெயில் வந்ததா?"</div><div><br></div> <div>"இருடா பாக்கறேன்.." கம்ப்யூட்டருக்கு எலியசைத்து உயிர் கொடுத்தான்.</div><div><br></div><div>"ரெண்டு மெசேஜ் அனுப்பி இருக்கியே"</div><div><br></div><div>"ஆமாம். முதல் மெசேஜ் எஸ் பி கோகுல்நாத்க்கு ரெண்டாவது சார்க்கு"</div> <div><br></div><div>"அவங்க நம்பர்?"</div><div><br></div><div>"ஸ்டோர் பண்ணி வச்சிருக்கேன்.. அதனாலதானே என் மொபைலை உன் கைலே கொடுத்தேன்"</div><div><br></div><div>"என்னடா கோட் இது? இப்படியே அடிக்கணுமா?"</div><div><br></div><div> "ஆமாம்.."என்ற விஷ்ணு ஒரு வினாடியில் சிரித்தான்.."அவசியமில்லை. ரெண்டு பேருக்கும் உண்மையான கோட் போகப்போறதில்லை!"</div><div><br></div><div>"அப்ப?"</div><div><br></div><div>"உண்மையான நம்பர் என்கிட்ட வந்துடுச்சு.. இன்னும் பத்து நிமிஷத்துல வேலை முடிஞ்சுடும்"</div> <div><br></div><div>"இதை நீயே அனுப்பி இருக்கலாமேடா.. எனக்கு ஏன் வேலை கொடுக்கறே?"</div><div><br></div><div>"நான் ஊரை விட்டு ஓடினப்புறம்தான் அவங்களுக்கு மெசேஜ் போகணும். அதனாலதான் உன்னைப் பிடிச்சேன்."</div><div><br></div><div> "எப்ப அனுப்பணும்?"</div><div><br></div><div>"ராத்திரி எட்டு மணிக்கு..எதுக்கும் நான் கால் பண்றேன்.. மெசேஜ் அனுப்பின உடனே ரெண்டு பேரும் கால் பண்ணுவாங்க.. சிம்மைத் தூக்கிடு"</div><div><br></div><div>***</div><div>ரெட்டி கடை வாசலிலேயே நின்று கொண்டிருந்தார்.</div> <div><br></div><div>"வாடா விஷ்ணு.. நம்பர் கெடைச்சுதா?"</div><div><br></div><div>"நம்பர் இல்லை ரெட்டி.. கோட் வார்ட்."</div><div><br></div><div>"நாம என்ன தங்கமா கடத்தறோம்? கோட் வார்ட் எல்லாம் வச்சுக்க? ஏலத்துல பழைய கார் வாங்கப்போறோம், அவ்ளோதானே?"</div> <div><br></div><div>"சாதாரணமா சொல்லாதீங்க ரெட்டி..இதுக்கு எவ்ளோ போட்டி தெரியுமா? வாங்க உள்ளே போய் ஏலம் கேக்கலாம்"</div><div><br></div><div>ஏலக்கடையில் ஐட்டம்களைக் கூவிக்கொண்டிருந்தார்கள். "லண்டன் கார்..ஆரம்ப விலை.."</div> <div><br></div><div>"இப்ப கேளுங்க ரெட்டி" என்ற விஷ்ணு ஃபோனில் ராமை அழைத்தான்.</div><div>***</div><div><br></div><div>ராம் இரண்டு ப்ரிண்ட் அவுட்களையும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது ஃபோன் அடித்தது. விஷ்ணு இன்ஃபார்மர் என்றது ஃபோன்.</div> <div><br></div><div>ஃபோனை எடுத்து "அனுப்பிச்சுடறேன்" வைத்துவிட்டான்.</div><div>***</div><div>ரெட்டி வாயெல்லாம் பல்லாக வெளியே வந்தார். "அப்பாடா.. அந்தக் காரை முடிச்சுட்டோம்.. இல்லாட்டி ப்ரச்னை ஆயிருக்கும்"</div><div><br></div> <div>"என்ன ரெட்டி.. ஆசைக்குதானே<a href="http://regarchive.com/sites/all/themes/regzen/images/lettersets/old1/H.png"> கார்</a> வாங்கறேன்னீங்க"</div><div><br></div><div>"அது உன்னை ஏமாத்த. போலீஸ் எஸ்பி கோகுல்க்குதான் ஆசை. அவர்தான் உன்னை காண்டாக்ட் பண்ணச் சொன்னாரு"</div> <div><br></div><div>விஷ்ணு அதிர்ந்தான். காட்டிக்கொள்ளாமல் "அவருக்கு ஏனாம் இந்தக் காரு?"</div><div><br></div><div>"அவருக்கும் வேணாமாம். சார் தெரியுமில்ல? அவருக்காகத்தான் கோகுல் வாங்கறேன்னாரு"</div><div> </div><div>விஷ்ணுவுக்கு எந்தப்பக்கம் ஓடுவது என்று தெரியவில்லை.</div> <div>______________________________________________________</div><div><br></div><div><br></div> <div><br></div></div> பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8699195.post-25820079462280112082011-10-03T21:33:00.004+04:002011-10-03T22:15:19.604+04:00நித்யஸ்ரீ @ துபாய்<div style="text-align: center;"><br /></div>துபாயில் இரண்டாவது தமிழ்ப் பொருளாதார மாநாடு நடைபெறுவதாக செய்தி வந்தது.. எனக்கு பொருள் இருப்பதற்கான எந்தவிதமான ஆதாரமும் இல்லாததால், அது வெறும் செய்தியாகவே முடிந்துவிடும் என்றுதான் நினைத்தேன்.<div><br /></div><div>ஆசிஃப் மீரான் சொன்னார், நித்யஸ்ரீ கச்சேரி இருப்பதாக. மேலும் சொன்னார்: தகவல் மட்டும்தான், டெலிகேட் ஃபீஸ் கட்டினவர்களைத்தவிர வேறு யாரையும் உள்ளே விடமாட்டார்கள்.</div><div><br /></div><div>நான் சாஸ்திரீய இசையைப் பொறுத்தவரை ஔரங்கசீப்பின் ரசிகன். அப்படி இருக்கும்போது, நான் இதற்குப் போவேனா? நிச்சயம் போவேன். ஏன்? நான் ஔரங்கசீப்பாக இருக்கும் பட்சத்தில், என் உற்ற பாதி அதற்கு மாறாகத்தானே இருந்தாக வேண்டும்? அப்படி இருக்கும்போது போகாமல் இருக்க முடியுமா?</div><div><br /></div><div>கடைசி நேரத்தில் அனுமதிக்க வாய்ப்பிருக்கிறது என்று ஆசீப் செய்தி அனுப்ப, சென்றோம், பார்த்தோம், கேட்டோம், ஒரு மணிநேரம் இசையில் அமிழ்ந்தோம்.</div><img src="http://img.dinamalar.com/data/large/large_52781.jpg" style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 318px; height: 379px;" border="0" alt="" /><div></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div><br /></div><div>வினாயகரில் ஆரம்பித்து, அங்கயற்கண்ணி, சிவன், முருகன், அபிராமி, மீனாட்சி, கண்ணன் என்று சுவாமிகளை கிரமப்படி ஆறு பாடல்கள் பாடிமுடித்தபின், துன்பம் நேர்கையில் யாழெடுத்து இன்பம் மீட்டினார். ஓம் சக்தி ஓம் சக்தி என்று வேகமெடுத்து உச்சம் சென்று, விமானத்துக்கு நேரமானதால் ”எங்கள் நாட்டுக்கு எந்த நாடு ஈடு” என்று முடித்தார்.</div><div><br /></div><div>எட்டு அருமையான பாடல்கள், எல்லாம் தமிழ்ப்பாடல்கள், அருமையான அரங்கத்தில், நல்ல ஒலி அமைப்பில், கணீர்க் குரலில் - எங்கே இருக்கிறோம் என்றே புரியாத ஒரு நிலைக்கு இட்டுச்சென்றதென்னவோ நிஜம். நான் கூட மாறிவிடுவேனோ என்றே தோன்ற ஆரம்பித்து விட்டது.</div><div><br /></div><div>நல்ல மாலை, நன்றி ஆசிஃப்!</div>பினாத்தல் சுரேஷ்http://www.blogger.com/profile/00264564943107773461noreply@blogger.com1