திரைக்கு வந்த புத்தகங்கள் 08 Nov 05

என்னுடைய முந்தைய பதிவில், ராமச்சந்திரன் உஷாவின் பின்னூட்டத்தில் கூறியிருந்தார் - விரும்பி படிச்ச கதைய படமா பார்க்கிற தைரியம் எனக்கு எப்போதும் கிடையாது - என்று.

இதைத் தொடர்ந்து ஏற்பட்ட சிந்தனைச் சிதறல்களில் இதுவரை படமாக்கப்பட்ட புத்தகங்களைப்பற்றி யோசித்தேன்.

எனக்கு புத்தகங்களில் இருந்து வந்த ஆங்கிலப்படங்கள் பற்றி அதிகம் பரிச்சயம் கிடையாது, எனவே தமிழ் பற்றி மட்டும்.

பாலு மகேந்திரா ஒரு பேட்டியில் கூறியிருந்தார் - "ஒரு பாட்டி வடை சுட்ட கதையைக்கூட படித்தவர்கள் பாராட்டும் விதமாக திரையில் கொடுக்க முடியாது. பாட்டி என்றால் சுமங்கலிப்பாட்டியா அல்லது விதவைப்பாட்டியா, வடை என்றால் மெதுவடையா அல்லது மசால்வடையா என்று படித்தவர் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு பிம்பத்தை மனதில் கொண்டிருப்பார்கள், அதை நான் எந்த வகையில் எடுத்தாலும், படித்தவர்களில் சிலரின் பிம்பத்தையாவது அது உடைத்துவிடும்" இதுதான் முக்கியக் காரணம் என்று நம்புகிறேன்.

"பார்த்திபன் கனவு" புத்தகத்தின் கடைசியில் அவிழும் மர்ம முடிச்சு, திரைப்படத்தின் மூன்றாவது காட்சியிலேயே எஸ்.வி.ரங்காராவ் வரும்போது தூள் தூளானதும் இதற்கு உதாரணமே

பத்திரிக்கைகளில் தொடராக வரும்போது, மணியம் செல்வனோ, மாருதியோ வரையும் கதாபாத்திரங்களின் ஓவியம், படிப்பவர்க்கு ஏறத்தாழவேனும் கொடுக்கும் ஒரு அடையாளத்தை, படத்தில் வரும் பாத்திரங்கள் உடைத்துவிடும் என்பது நிச்சயம். யாராவது, சுஜாதாவின் வஸந்தாக வெண்ணிற ஆடை மூர்த்தியையோ, ப்ரியாவில் வரும் பெயர் தெரியாத நடிகராகவோ கற்பனை செய்து பார்த்திருப்பார்களா? "குறிஞ்சி மலர்" அரவிந்தனாக மு க ஸ்டாலினைப் பார்த்த தீவிர தி மு க வினரே வெறுத்துப்போனது மறந்திருக்காது. அப்புசாமியாகவும் துப்பறியும் சாம்புவாகவும் காத்தாடி ராமமூர்த்தி நடித்தது பற்றி எதுவும் கூறாமல் இருப்பதே நல்லது.

வாசகர் பெரும்பாலானோர் மனதில், பொன்னியின் செல்வன் கதாபாத்திரங்களை ஏதெனும் ஒரு நடிகர் / நடிகையாக கற்பனை செய்து பார்த்திருப்பார்கள்.. டோண்டு, தருமி போன்றோர் (அவர்கள் மன்னிக்க) வைஜயந்தி மாலாவையும், ஜெமினி கணேசனையும் பாலையாவையும் நினைத்திருக்க, இடைப்பட்ட காலத்தோர் கமலஹாசனையும், குஷ்பூவையும் நினைத்திருக்கலாம். என்போன்ற சிறுவர்கள் அஸினையும் நினைக்கலாம்:-) எப்போது எடுக்கப்பட்டாலும், ஏதெனும் ஒரு சாராரிடம் இருந்தாவது திட்டு வாங்காமல் தப்பிக்கவே முடியாது. மாஜிக் லாண்டர்ன் குழுவினர் இதை நாடகமாக நடித்தபோது பசுபதி வந்தியத்தேவனாக நடித்ததாக அறிகிறேன் - பார்க்க வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. எனக்கு இத்தேர்வு சரிதான் எனப்பட்டாலும் எத்தனை பேர் என்னுடன் ஒத்துப்போவர் என்று நினைக்கிறீர்கள்?

இந்தப்பிரச்சினை வேன்டாம் என்று தியாக பூமி, விக்ரம் ஆகிய தொடர்கதைகள் வரும்போதே, நடிகர்களையே புத்தகத்திலும் போட்டு ஒருவாறு தயார் செய்து இருந்தார்கள். இது திரைப்படம் எடுக்கப்படும் எனும் முன்முடிவுடன் (ஸ்டோரி டிஸ்கஷன் குழு ஆசீர்வாதத்துடன்) எழுதப்படும் மிகச்சில கதைகளுக்கு மட்டுமே சாத்தியமாகும்.

விதிவிலக்குகளும் இருக்கலாம் - ஆனால் அவற்றை நான் பார்த்ததில்லை அல்லது படித்ததில்லை. மோகமுள் கதை படித்திருக்கிறேன், திரைப்படம் பார்க்கவில்லை. அழகி, சொல்ல மறந்த கதை திரைப்படங்களாக எனக்குப் பிடித்திருந்தன - ஆனால் கதைகளை படித்திருக்கவில்லை (படிக்கவில்லை என்பதுதான் படம் பிடித்ததுக்கு காரணமோ என்றும் சந்தேகிக்கிறேன்).

மணிரத்னம் படங்களில் சில காட்சிகள் அல்லது பாத்திரங்கள் கதைகளில் இருந்து தழுவப்பட்டபோதும், திரைக்கேற்றவண்ணம் செப்பனிட்டிருப்பார். "கன்னத்தில் முத்தமிட்டால்" படத்தின் இரு காட்சிகள் கதையாகவும், படமாகவும் நன்றே செய்யப்பட்டிருந்தன. "அஞ்சலி"யில் பிரபு பாத்திரம், Mockingbird பூ ராட்லீயைத் தழுவியது, நாயகன் - காட்ஃபாதர் திரைப்படத்தைவிட, புத்தகத்தையே அதிகம் தழுவியதாக நான் நினைக்கிறேன்.

மொத்தத்தில், படித்த புத்தகத்தை திரையில் பார்க்கும் தைரியம் எனக்கும் வராது, இதுவரை வந்த படங்கள் அந்த நம்பிக்கையை தூண்டும் விதமாகவும் இல்லை.

பி கு - புத்தகங்களில் இருந்து வந்த ஆங்கிலப்படங்கள் பற்றிப் பேச விரும்புவோர், இந்தப் பின்னூட்டப்பெட்டியிலேயே பேசலாம். (காத்துத்தான் வாங்குது:-))