அரசன் 23ம் புலிகேசி - இம்சை

தமிழன் முன்வைத்த காலை பின்வைக்க மாட்டான் என்ற வசனத்தை இந்தியாவில் பலமுறை பிரயோகித்திருக்கிறேன். திரைப்படம் பார்க்கவென்று கிளம்பிய பிறகு கேவலம் டிக்கெட் கிடைக்கவில்லை என்ற காரணங்களுக்காக திரும்புவதா? எப்படியும் டிக்கெட் - அல்லது ஏதேனும் வேறு படமாவது!

 

துபாயில் இம்சை அரசன் வெளிவந்துவிட்டான் என்ற செய்தி கேட்டவுடன் தொலைபேசியில் டிக்கெட் முன்பதிவு செய்ய அழைத்தால், ஆச்சரியம்! மூன்று நாட்களுக்கு டிக்கெட் இல்லை என்கிறார்கள்.(இம்சை எண் 1) "கிட்டாதாயின் வெட்டென மற" என்பதெல்லாம் நமக்குத் தெரியாத மேட்டர். தியேட்டருக்குப் போய் பார்த்துக்கொள்ளலாம் - ஆமாம், துபாயில் பிளாக்கில் டிக்கட் கிடைக்குமா?

 

தியேட்டர் வாசலில் 15 நிமிடக் காத்திருப்புக்குப் பின், எதிர்பார்த்தவர்(ள்?) வராத சோகத்தில் டிக்கட்டை கவுண்டரில் திருப்பிக் கொடுக்கப்போனவர்களை மடக்கிப் பிடித்து வெற்றிவாகை சூடினேன். தியேட்டருக்குள் நுழைந்ததும்தான் தெரிந்தது, ஹவுஸ்புல்லான ரகசியம்.. தியேட்டர் ரொம்பச் சின்னது! 9 வரிசை மட்டுமே.. முதல் வரிசையின் ஒரு ஓரத்திலிருந்து பார்க்கும்போது வடிவேலு தெரிகிறார், தூரத்தில் இருக்கும் நாசர் தெரியவில்லை.. (இம்சை எண் 2).

 

படம் ஆரம்பித்து விட்டிருந்தது. பக்கத்தில் ஒரு குண்டான மீசைக்காரர் அமர்ந்து ஆர்வமாகப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். முன்கதை கேட்கும் உத்தேசத்தை உதறினேன். (இம்சை எண் 3)

 

இப்படிப்பட்ட இம்சைகளை மீறி, முதல் பாதியின் நகைச்சுவையை ஓரளவு ரசிக்க முடிந்தது. இரண்டாவது பாதி, தாங்கவே முடியவில்லை. ஏன்?

 

1. டிஸ்கிளெய்மரில் "ப்ளுட்டோ, நெப்டியூனில் உள்ளவர்கள்", அந்தப்புரம் "24 மணிநேர சேவை", "உன் சிரிப்பில் நாங்கள் ஏழைகளையே பார்க்கிறோம்" போன்ற வரவேற்புத்தட்டிகள் போன்றவை சிம்புதேவனின் எழுத்து நகைச்சுவையை வெளிப்படுத்தினாலும், வசன நகைச்சுவை போதாது. செந்தமிழில் எழுத வேண்டிய கட்டாயம் கையைப்பிடித்திருக்கலாம். "ஆக்சுவலா", "இன் பேக்ட்" போன்ற வழக்கமான சொல்லாடல்களைத் தவிர்த்த கிரேசி மோகன் நிச்சயமாக இந்த ஆள்மாறாட்டக் கதைக்கு அருமையாக வசனம் எழுதியிருப்பார். வசன நகைச்சுவை என்பது காவலாளிகளுக்கும், வேலைக்காரர்களுக்கும் அளிக்கும் தண்டனைகளோடு நின்று விடுகிறது.

 

2. வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன், எட்டையன், நிக்ஸன் என்று பிரபலப் பெயர்களை வைத்து கதைக்கு ஒரு காலம் கொடுத்திருக்கும் இயக்குநர், நாட்டைத் திருத்தும் மன்னன், அக்காமாலா கப்ஸி உற்சாக பானங்கள், குழந்தைத் தொழிலாளி ஒழிப்பு, அனைவருக்கும் கல்வி போன்ற சிந்தனைகளில் எல்லாம் கால தேச வர்த்தமானங்கள் பற்றிய லாஜிக்கைப் பற்றி சற்றும் கவலைப்படாதது ஏன்? காமெடிக்கதையில் லாஜிக் பார்க்கக் கூடாதுதான், ஆனால் இவர் சீர்திருத்த சிந்தனைகள்(?!) எதுவும் காமெடி இல்லையே.

 

3. இசையமைப்பாளர்கள் சரியான தேர்வுதான். "1960ல வந்தா மாதிரி ஒரு பாட்டு வேணும்" என்று சொன்னால், "அதுக்கென்ன, அதையே போட்டுடுவோம்" என்று சொல்லும் தேவ வாரிசுகள்! ஆனால், அதிகமான பாடல்கள், அத்தனையும் காப்பி, அதிக வித்தியாசமில்லாத படமாக்கம் என்று படத்தின் வேகத்தை நாசம் செய்கின்றன. பின்னணி இசை இன்னொரு இம்சை!

 

4. கதை உத்தமபுத்திரனின் ரீபிரிண்ட் என்றால் வடிவேலு (உக்கிரபுத்தன்) நாடோடி மன்னனின் ரீபிரிண்டாக சாகடிக்கிறார். நகைச்சுவை இருந்தால் இதை Spoof எனச்சொல்லலாம், இல்லாததால் எரிச்சல் மட்டுமே மிஞ்சுகிறது. புலிகேசியாக வடிவேலு நன்றாகவே செய்திருந்தாலும், வடிவேலுவின் பிராண்ட் நகைச்சுவை (அடுத்தவரிடம் அடிவாங்கி அவ்வ்வ்வ்வ்வ் என்று அழுதல்)க்கு ஸ்கோப் இல்லாததால் க்ளிக் ஆகவில்லை.

 

5. முக்கியமான பாத்திரங்களுக்கு நகைச்சுவை நடிகர்களைப் போட்டுவிட்டால் மட்டுமே நகைச்சுவைப் படம் ஆகிவிடாது. இளவரசு தவிர வேறு யாருக்குமே நகைச்சுவை வசனங்களோ காட்சிகளோ இல்லை. இரண்டு காட்சிகளில் ஒரு வசனமும் பேசாமல் மூன்று முறை அழுவதற்கு வெண்ணிற ஆடை மூர்த்தியா தேவை?

 

6. புலிகேசியின் பாத்திரமே, நாயகன் தாத்தாவைப்போல "நல்லவனா, கெட்டவனா" என்று தெரிவதில்லை. மாமா வளர்ப்பில் நாசமான நல்லவனா திருடர்களிடம் பங்கு கேட்கத் தனியாகச் செல்கிறான்? சாதிச்சண்டை மைதானத்தை தன்னிச்சையாக அறிவிக்கிறான்? இந்தக்காட்சிகளில் நாசரின் பங்கை அதிகரித்திருக்க வேண்டும்.

 

7. அரங்க அமைப்புகளிலும் காட்சிகளிலும் சுத்த நாடகத் தனம். வெளிப்புறக்காட்சிகளில் ஏன் அந்த செம்மண் எபக்ட்? ரேவா கலரை ஞாபகப் - படுத்தவா? கரடி ரொம்ப அமெச்சூர்தனமாக இருந்தது.

 

இருந்தாலும், சிற்சில காட்சிகளை ரசிக்க முடிந்தது.

 

பல லேயர்களில் கிண்டல் அமைந்திருக்கும் ஜாதிச்சண்டைக் காட்சி -  ஜாதிக்கலவரங்களைக்கிண்டல், சமத்துவபுரங்களைக் கிண்டல், கோக் பெப்ஸி ஸ்பான்சர்ஷிப்களைக் கிண்டல், கிரிக்கெட் விளையாட்டைக்கிண்டல், அங்கே தெரியும் பேனர்களில் "டங்குவாரை அத்துரு" போன்ற கிண்டல் - எல்லாவற்றையும் தொட்டுச்செல்வதில், இயக்குநர் திறமையுள்ளவர் என்பதை நிரூபிக்கிறார், எதிர்பார்ப்புக்களையும் ஏற்றிவிடுகிறார்.

 

மாமா மன்னா, புண்ணாக்கு மன்னா, மூடா போன்ற கவிதை வரிகள், விளக்கத்தை முன்கூட்டியே கணித்துவிட முடிந்தாலும், சிரிக்க வைத்தன.

 

ஆனால், இந்தச்சில காட்சிகளுக்காக இதை நகைச்சுவைப்படம் என்று விளம்பரம் செய்திருப்பது ரொம்பவே ஓவர்.

 

கூட்டிக்கழித்துப் பார்த்தால் இம்சை மட்டுமே மிஞ்சுகிறது.