சுஜாதா நினைவு அறிவியல் புனைகதைப்போட்டி நடந்தபோது எழுதியது இந்தக் கதை. பதிவில் ஏற்றாமல், உள்சுற்றுக்கு மட்டுமே விட்டிருந்தேன் என்பதை நாராயண் நினைவுபடுத்த, இதோ பதிவில்.
யயாதி - சிறுகதை
சாமா.. என் மகனைக் கொலை செய்யணும்.. நீ உதவி செய்வியா?"
துண்டால் முகத்தைத் துடைத்துக்கொண்டிருந்த சாமாவுக்கு இந்தக்கேள்வி எந்த அதிர்ச்சியையும் உண்டாக்கவில்லை. எதோ நகைச்சுவையாகப் பேசுகிறேன் என்று நினைத்திருப்பான்.
"அடுத்த செட்டுக்கு போகலாமா.. இல்லை இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சா?"
"சீரியஸாத்தான் சொல்றேன். அவன் இருந்தா நான் இருக்க முடியாது. நான் இருந்தா அவன் இருக்க முடியாது.. ஒரு முடிவுக்கு வந்தே ஆகணும் - நிறைய சமயமில்லை"
"அடப்போங்க சார்.. கொலை பண்ற வயசா இது?.. 400 இருக்காது உங்களுக்கு?"
"வயசைப்பத்தி அனாவசியமா இழுக்காதே. மனசோட வயசுதான் முக்கியம். அது இன்னும் 18ஐத் தாண்டல." இந்தப் புல்தரைக்கு நாந்தானே ராஜாவாக இருந்திருக்கிறேன். எத்தனை வெற்றிகள் எத்தனை கோப்பைகள், இப்போது ஒரு மணிநேரம்கூட வாடகைக்கு எடுக்க முடிவதில்லை. ஆடத்தெரியாத இந்த சாமாவுடன் விளையாட வேண்டி இருக்கிறது. ஒரு கேம்.. ஒரு பாயிண்ட் எடுத்திருப்பானா எனக்கெதிராக இவன்? இவன் என் வயசைப்பற்றிப் பேசுகிறான்.
"ஏன் கொலை பண்ணனும்?" ராக்கெட்டை எடுத்துக்கொண்டு கோர்ட்டின் மூலைக்குச் சென்றான்.
"இங்கே இருந்தா சர்வீஸ் போடப்போறே? முட்டாளே.. நடுக்கோட்டுக்கு கிட்டே வந்து போடுறா."
"அதை விடுங்க..என்ன மேட்டர் சொல்லுங்க"
'ரொம்ப நாளா நடக்கறதுதான். இன்னிக்குக் காலைலே ரொம்பவே அளவு மீறிட்டான்"
"சொல்லுங்க சார்.. வார்த்தை வெளியே வந்தாலே கோபம் வெளியே போயிடும்"
காலையிலிருந்து 10 முறை கூப்பிட்டுவிட்டேன். திரும்பிக்கூட பார்க்கவில்லை. அவன் அறைக்கே சென்றால் லட்சியமாக வாயை மென்றுகொண்டிருந்தவனைப் பார்த்து அடங்காத ஆத்திரம் வந்தது. தகப்பனின் உணர்ச்சிகளுக்கு கொஞ்சமும் மதிப்பு கொடுடா முதலில். ஆபீஸ் வேலையை அப்புறம் பார்க்கலாம்.
துண்டால் முகத்தைத் துடைத்துக்கொண்டிருந்த சாமாவுக்கு இந்தக்கேள்வி எந்த அதிர்ச்சியையும் உண்டாக்கவில்லை. எதோ நகைச்சுவையாகப் பேசுகிறேன் என்று நினைத்திருப்பான்.
"அடுத்த செட்டுக்கு போகலாமா.. இல்லை இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சா?"
"சீரியஸாத்தான் சொல்றேன். அவன் இருந்தா நான் இருக்க முடியாது. நான் இருந்தா அவன் இருக்க முடியாது.. ஒரு முடிவுக்கு வந்தே ஆகணும் - நிறைய சமயமில்லை"
"அடப்போங்க சார்.. கொலை பண்ற வயசா இது?.. 400 இருக்காது உங்களுக்கு?"
"வயசைப்பத்தி அனாவசியமா இழுக்காதே. மனசோட வயசுதான் முக்கியம். அது இன்னும் 18ஐத் தாண்டல." இந்தப் புல்தரைக்கு நாந்தானே ராஜாவாக இருந்திருக்கிறேன். எத்தனை வெற்றிகள் எத்தனை கோப்பைகள், இப்போது ஒரு மணிநேரம்கூட வாடகைக்கு எடுக்க முடிவதில்லை. ஆடத்தெரியாத இந்த சாமாவுடன் விளையாட வேண்டி இருக்கிறது. ஒரு கேம்.. ஒரு பாயிண்ட் எடுத்திருப்பானா எனக்கெதிராக இவன்? இவன் என் வயசைப்பற்றிப் பேசுகிறான்.
"ஏன் கொலை பண்ணனும்?" ராக்கெட்டை எடுத்துக்கொண்டு கோர்ட்டின் மூலைக்குச் சென்றான்.
"இங்கே இருந்தா சர்வீஸ் போடப்போறே? முட்டாளே.. நடுக்கோட்டுக்கு கிட்டே வந்து போடுறா."
"அதை விடுங்க..என்ன மேட்டர் சொல்லுங்க"
'ரொம்ப நாளா நடக்கறதுதான். இன்னிக்குக் காலைலே ரொம்பவே அளவு மீறிட்டான்"
"சொல்லுங்க சார்.. வார்த்தை வெளியே வந்தாலே கோபம் வெளியே போயிடும்"
காலையிலிருந்து 10 முறை கூப்பிட்டுவிட்டேன். திரும்பிக்கூட பார்க்கவில்லை. அவன் அறைக்கே சென்றால் லட்சியமாக வாயை மென்றுகொண்டிருந்தவனைப் பார்த்து அடங்காத ஆத்திரம் வந்தது. தகப்பனின் உணர்ச்சிகளுக்கு கொஞ்சமும் மதிப்பு கொடுடா முதலில். ஆபீஸ் வேலையை அப்புறம் பார்க்கலாம்.
"என்னைக் கவனிக்க மாட்டாயா மகனே?"
"கொஞ்ச நேரம்ப்பா.. முக்கியமான மெயில். தட்டிவிட்டுட்டு வந்துடறேன்"
"எனக்கு உயிர் போகிற பிரச்சினைடா"
"எப்படியும் ரெண்டு நிமிஷம் தாங்கும்.. இல்லையா?"
கோபத்தின் உச்சியில் என் சிகரெட் பாக்கட்டை எடுத்தேன்.
"இங்கே வேண்டாம்ப்பா.. வெளிய போயிடறீங்களா?"
"உங்க கம்பெனிக்கே இந்தப்பழக்கம்தாண்டா சோறு போடுது" அவன் வேலை பார்ப்பது M&H லங்ஸ் -இல்.
"எனக்கு புகை எரிச்சலைதான் தருது"
"தினம் ஒரு சிகரெட்.. உங்கள் ஆண்மைக்கு நாங்கள் உத்தரவாதம் - விளம்பரம் நீ எழுதினதுதானே?"
"அட.. அது தொழிலுக்காக. சிகரெட் பழக்கம் ரொம்பக்குறைஞ்சு போய் நுரையீரலே தேவைப்படாம போனதால ஒரு அவசர கேம்பைனுக்காக எழுதினது. அதை நீங்க வேத வாக்கா எடுத்துக்கிட்டீங்கன்னா? எங்க கம்பெனியில எங்க அப்பாவுக்குன்னு சொன்னா இலவசமாவா தராங்க?"
"எப்பப்பாரு காசைப்பத்தியே பேசு.. 400 வருஷம் உனக்காக சம்பாதிச்சுப்போட்டேன். இப்ப ஒரு அம்பது வருஷமாத்தான் வீட்லே சும்மா இருக்கேன்.. உனக்குச் சின்ன வயசா இருக்கும்போது ஒரே செஞ்சுரிலே மூணு முறை இதயம் மாத்தினேனே.. காசை காசாவா பாத்து செலவு பண்ணேன்?"
"என்னதான் வேணும் உங்களுக்கு?"
"கருணை! பாசம்! அன்பு.. புரிதல்.."
"இதுல எது இல்லைன்னு சொல்றீங்க நீங்க?" இன்னும் அவன் என்னைப்பார்க்கவில்லை. ஏதோ பொத்தான்களை அழுத்திக்கொண்டுதான் இருந்தான்.
"எது இருக்கு? 3 மாசமா சொல்லிக்கிட்டிருக்கேன். ரத்தம் மாத்தணும், ரெண்டு மூணு மூட்டுகளைச் சரி செய்யணும் ஓடியாட முடியலை.. ரெண்டு செட் டென்னிஸ் ஆடினா மூச்சு வாங்குதுன்னு.. காதுல போட்டுக்கறியா நீ?"
"காதுல போட்டுக்காமலா கொட்டேஷன் வாங்கினேன்.. 40- 50 ஆகும்ன்றாங்களே.. என்கிட்டே கொள்ளையடிச்சாலும் 20க்கு மேலே தேறாது"
பொய் சொல்கிறான். போன வாரம் அறுபது கணக்கில் இருந்தது.
"அப்ப.. அவ்வளவுதானா? என் காலம் முடியவேண்டியதுதானா?"
"சும்மா பேசாதீங்க.. டென்னிஸ் ஆடாட்டி, பாருக்கு போகாட்டி செத்துடுவீங்களா என்ன? கொஞ்சம் கன்சர்வ் பண்ணுங்க எனர்ஜிய. இன்னும் மூணு நாலு மாசம் தாராளமா ஓட்டலாம்"
"என்னடா வாழ்க்கை அது.. கூண்டுக்குள்ளேயே உக்காரச்சொல்றியா..உனக்கும் இப்படி ஒரு காலம் வரும்டா.."
"சீரியஸாவே கேக்கறேன்பா.. வேலையை விட்டும் நின்னு 30 வருஷமாச்சு.. காலையில எழுந்து ராத்திரி வரைக்கும் விளையாட்டு, சிகரெட்டு அப்பப்ப பாருக்கு வேற போறீங்க..இந்த வயசிலும் விடாம பொம்பளைங்க சகவாசம் - 10 வருஷம் கூடத் தாங்கறதில்ல இதயமும் நுரையீரலும். மூட்டு வேற அடிக்கடி மாத்தணும். அலுத்துப்போகலைப்பா உங்களுக்கு?"
"எப்படிடா அலுக்கும்? என் வாழ்க்கையை நீ வாழ்ந்து பாரு.. எப்பவும் ஆபீஸ் வேலைன்னு சாவாதே.. உனக்குன்னு டைம் ஒதுக்கி உலகத்தை அனுபவிக்கணும்டா.. எப்பவும் அலுக்காது"
"நிலைமையைப் புரிஞ்சுக்க மாட்டீங்களாப்பா? எனக்கும் குடும்பம் இருக்கு.. மனைவி இருக்கா.. அவங்களுக்கும் செலவுகள் இருக்கு.. உங்களை மாதிரி.."சட்டென்று நிறுத்திவிட்டான்.
"ஏண்டா நிறுத்திட்டே? சொல்லு. என்ன என்னை மாதிரி"
எச்சிலை விழுங்கிக்கொண்டான். "ரைட். சொல்லிடறேன்.. உங்களை மாதிரி மனைவி போனா புது மாப்பிள்ளையா என்னால வாழ முடியாது. எங்க அம்மா போனதுக்கு யார் காரணம்?"
"அப்பத்திய நிலைமை வேற.. "
"ஆமாம்.. அப்பவும் உங்க மூட்டும் ரத்தமும்தான் உங்களுக்கு முக்கியமாப் போச்சு - அம்மாவை விட"
"அவளாத்தானே முடிவெடுத்து டோனர் ஆனா?"
"முடிவெடுக்க வச்சது யாரு? இதயத்தைத் தவிர மத்த எல்லா உறுப்பும் நல்லா இருந்த அம்மாவை வாழ்க்கையை வெறுக்கவச்சு பார்ட் பார்ட்டா பிரிச்சு இப்ப என் அம்மா எத்தனை இடத்துல இருக்காளோ.. இப்ப கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி சொன்னீங்களே பாசம், பந்தம் எட்செட்ரா எட்செட்ரா.. இதுல எதாச்சும் ஒரு துளி காட்டி இருந்தீங்கன்னா போயிருப்பாளா?"
"அவ போனதுல எனக்கு மட்டும் வருத்தம் இல்லைன்னு சொல்றியா?"
பதில் சொல்லவில்லை. மறுபடி பொத்தான்களை அழுத்தத் தொடங்கிவிட்டான்.
"சே .. இதுதான் விஷயமா? இதுக்கா கொலை அது இதுன்னு சொல்றீங்க?"
"அவனுக்கு என் மேலே பொறாமை அதிகமாயிகிட்டு வருது. போன வாரம் ஒரு பார்ட்டிக்கு கூட்டிகிட்டு போயிருந்தேன். அங்கே எல்லா பொண்ணுங்களும் என்னையே பாத்ததுல அவனுக்கு வெறுப்பு"
"என்ன சார் சொல்றீங்க? அவன் உங்க மகன் சார்"
"இதைப்பாரு சாமா. அவன்கிட்டே பணம் இருக்கு. எனக்குத் தெரியும். ஆனா கொடுக்க மாட்டான். நான் காஸனோவாவா இருக்கறதை அவனால பாத்துக்கிட்டு பொறுமையா இருக்க முடியாது. பணம் இல்லாட்டி எனக்கு புது ரத்தம் கிடைக்காது. வயசு நிஜமாவே அதிகம் ஆகும்.வீட்டு மூலையில உக்கார்றதைத் தவிர வேற வழி கிடையாது. அதைத்தான் பாக்க ஆசைப்படறான் அவன்."
மணி அடித்தது. இந்த செட்டோடு முடித்துக்கொள்ள வேண்டியதுதான்.
"வேண்டாம் சார்.. கிளம்பலாம்.. என்ன, 5-0 வா இருந்தா என்ன 6-0 வா இருந்தா என்ன?"
"மறுபடி அதே கேள்வி: எனக்கு உதவி செய்வாயா?"
"எதுக்கு?"
"என் மகனைக் கொலை செய்யறதுக்க நிறைய வழிமுறை யோசிச்சுப் பாத்துட்டேன். கத்தியால குத்த முடியாது, விஷம் கொடுக்க முடியாது - என்ன பண்ணாலும் பத்து நிமிஷத்துல பொழைக்க வச்சுடுவாங்க.."
"அடச்சே போய்யா! உன்மேலே போய் மரியாதை வச்சு உன்கூட பழகினேன் பாரு! ஆன வயசுக்கு டோனர் ஆகிக் கிளம்பவேண்டியதுதானே? மகன் காசுதரலையாம்.. கொலை பண்ணுவாராம்.. கிழவா.. உன் கொழுப்புக்கு அளவே இல்லையா? " ரேக்கட்டையும் பந்துகளையும் வீசி எறிந்து தன் வாகனத்தில் ஏறிக் கிளம்பி போயே விட்டான் சட்டென்று..
அய்யோ.. இன்னொரு பிரச்சினையா இப்போது.. இவன் யாரிடமாவது சொல்லி வைத்துவிட்டால்..
தினமும் கூடவே சென்றவன் தனியாக நிறுத்திவைத்துவிட்டுப் போய்விட்டான். எட்டுபாட்டைத் தெருவில் வேகமாக ஓடிய வாகனங்கள் பயமுறுத்தின. எப்படிச் செல்வது வீட்டுக்கு? வெளிக்காற்றில் குளிர் கூடத் தொடங்கிவிட்டது.
"உங்களுக்கு ஒரு தகவல் காத்திருக்கிறது" உள்ளங்கை திடீரென ஒளிர, தகவலைப்பார்த்தேன்.
"தங்கள் ரத்தமாற்று மற்றும் மூட்டு சிகிச்சைக்கான பணம் கட்டப்பட்டுவிட்டது. வரும் 12 ஆம் தேதி காலை 7:03 முதல் 7:05 வரை சிகிச்சை நடைபெறும். உணவு ஏதும் உண்ணாமல் வரவும்."
இதென்ன கூத்து.. யார் கட்டியது? இன்னும் ஒரு தகவலும் இருக்கிறதே.
"உங்கள் அளவுக்கு எனக்கு வாழ ஆசையுமில்லை - இப்படி வாழ விருப்பமுமில்லை.. கிளம்புகிறேன் என் அம்மாவிடம். வாழுங்கள்.. பிறந்தநாள் வாழ்த்து!"
"அவனுக்கு என் மேலே பொறாமை அதிகமாயிகிட்டு வருது. போன வாரம் ஒரு பார்ட்டிக்கு கூட்டிகிட்டு போயிருந்தேன். அங்கே எல்லா பொண்ணுங்களும் என்னையே பாத்ததுல அவனுக்கு வெறுப்பு"
"என்ன சார் சொல்றீங்க? அவன் உங்க மகன் சார்"
"இதைப்பாரு சாமா. அவன்கிட்டே பணம் இருக்கு. எனக்குத் தெரியும். ஆனா கொடுக்க மாட்டான். நான் காஸனோவாவா இருக்கறதை அவனால பாத்துக்கிட்டு பொறுமையா இருக்க முடியாது. பணம் இல்லாட்டி எனக்கு புது ரத்தம் கிடைக்காது. வயசு நிஜமாவே அதிகம் ஆகும்.வீட்டு மூலையில உக்கார்றதைத் தவிர வேற வழி கிடையாது. அதைத்தான் பாக்க ஆசைப்படறான் அவன்."
மணி அடித்தது. இந்த செட்டோடு முடித்துக்கொள்ள வேண்டியதுதான்.
"வேண்டாம் சார்.. கிளம்பலாம்.. என்ன, 5-0 வா இருந்தா என்ன 6-0 வா இருந்தா என்ன?"
"மறுபடி அதே கேள்வி: எனக்கு உதவி செய்வாயா?"
"எதுக்கு?"
"என் மகனைக் கொலை செய்யறதுக்க நிறைய வழிமுறை யோசிச்சுப் பாத்துட்டேன். கத்தியால குத்த முடியாது, விஷம் கொடுக்க முடியாது - என்ன பண்ணாலும் பத்து நிமிஷத்துல பொழைக்க வச்சுடுவாங்க.."
"அடச்சே போய்யா! உன்மேலே போய் மரியாதை வச்சு உன்கூட பழகினேன் பாரு! ஆன வயசுக்கு டோனர் ஆகிக் கிளம்பவேண்டியதுதானே? மகன் காசுதரலையாம்.. கொலை பண்ணுவாராம்.. கிழவா.. உன் கொழுப்புக்கு அளவே இல்லையா? " ரேக்கட்டையும் பந்துகளையும் வீசி எறிந்து தன் வாகனத்தில் ஏறிக் கிளம்பி போயே விட்டான் சட்டென்று..
அய்யோ.. இன்னொரு பிரச்சினையா இப்போது.. இவன் யாரிடமாவது சொல்லி வைத்துவிட்டால்..
தினமும் கூடவே சென்றவன் தனியாக நிறுத்திவைத்துவிட்டுப் போய்விட்டான். எட்டுபாட்டைத் தெருவில் வேகமாக ஓடிய வாகனங்கள் பயமுறுத்தின. எப்படிச் செல்வது வீட்டுக்கு? வெளிக்காற்றில் குளிர் கூடத் தொடங்கிவிட்டது.
"உங்களுக்கு ஒரு தகவல் காத்திருக்கிறது" உள்ளங்கை திடீரென ஒளிர, தகவலைப்பார்த்தேன்.
"தங்கள் ரத்தமாற்று மற்றும் மூட்டு சிகிச்சைக்கான பணம் கட்டப்பட்டுவிட்டது. வரும் 12 ஆம் தேதி காலை 7:03 முதல் 7:05 வரை சிகிச்சை நடைபெறும். உணவு ஏதும் உண்ணாமல் வரவும்."
இதென்ன கூத்து.. யார் கட்டியது? இன்னும் ஒரு தகவலும் இருக்கிறதே.
"உங்கள் அளவுக்கு எனக்கு வாழ ஆசையுமில்லை - இப்படி வாழ விருப்பமுமில்லை.. கிளம்புகிறேன் என் அம்மாவிடம். வாழுங்கள்.. பிறந்தநாள் வாழ்த்து!"
5 பின்னூட்டங்கள்:
என்ன ஒரு ஆச்சரியம்!!!! இப்பத்தான் அஞ்சு நிமிசம் முந்தி யயாதியை நினைச்சுக்கிட்டேன்.மனுசனுக்கு எப்படி ஆசைகள் அடங்கறதைல்லைன்னு.......
காலையில் வேளுக்குடி புலனடக்கத்தைப்பத்திச் சொன்னது தலைக்குள்ளே ஓடிக்கிட்டே இருந்துருக்குமுன்னு நினைச்சு கணினி திறந்தால் உங்க யயாதி!!!!
அருமையா இருக்கு.
Hey.. I am the first..!
I went through the post. Good one. The conclusion is nice. My wishes.
Amazing & Awesome
நல்ல வேளை பதிவுல போட்டீங்க. இல்லாட்டி நல்ல கதையைப் படிக்க முடியாம போயிருக்குமே! :-)
முதல் முறை உங்கள் கதையை படிக்கின்றேன் அருமை சகா!!
Post a Comment