எவ்வளவோ பண்ணிட்டோம்.. இதைப்பண்ண முடியாதா? (11 Nov 07)

பாஸ்டன் பாலாவுடன் சேட்டிக்கொண்டிருந்தபோது நான் எழுதும் திரை விமர்சனங்களைப் பற்றிப் பேச்சு வந்தது. அப்போது அவர் ஒரு சவால் விட்டார். அந்தச் சவாலை ஏற்றபோது எனக்கு வந்த எண்ணம் - "எவ்வளவோ பண்ணிட்டோம், இதைப்பண்ண முடியாதா?" என்றுதான்.

 

சவால் இதுதான்: ஒரு திரைப்படத்துக்காவது, நான் பாஸிடிவாக விமர்சனம் எழுத வேண்டும்.

 

"வேல்" திரைப்படத்துக்குப் போவதாக முடிவு செய்திருந்த வேளையில், இந்தச் சவால் எனக்குப் பெரிதாகத் தெரியவில்லை. நல்ல நடிகராக வளர்ந்துகொண்டிருக்கும் சூர்யா; சாமி, தாமிரபரணி போன்ற சுவாரஸ்யமான மசாலாக்களைக் கொடுத்த ஹரி; நெஞ்சில் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் பிசின் அசின்; நகைச்சுவைக்கு வடிவேலு; ஹிட்டாகத் தள்ளிக்கொண்டிருக்கும் யுவன்;-- கூட்டணி, ஒரு சுவாரஸ்யமான படத்தைத் தரும் என்ற எதிர்பார்ப்புகளைக் கிளறிவிட்டது. கவனிக்கவும் - நான் தமிழ் சினிமாவைப் புரட்டிப்போடும் ஒரு நெம்புகோல் படத்தை எதிர்பார்க்கவில்லை - 3 மணிநேர பொழுதுபோக்கை மட்டுமே எதிர்பார்த்துப் போனேன்.

 

ஆனால், சவாலில் தோல்வி அடைந்துவிட்டதை வருத்தத்தோடு தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

 

ரயிலில் பிரியும் இரட்டைக் குழந்தைகள், அரிவாள் ஒரு சூர்யாவுக்கு, அறிவால் ஒரு சூர்யாவுக்கு, பேமிலி செண்டிமெண்ட் என்று கதையின் முடிச்சு வகுக்கப்பட்ட விதிகள் மாறாமல்!

 

ஒரு சூர்யா  ஒரு பிரம்மாண்டமான குடும்பத்தில் (ஹரியின் வழக்கமான - யார் என்ன எங்கே எப்படி உறவு என்று தெரியாமல் எல்லா நேரமும் ப்ரேமில் 20 - 25 உறவினர்கள் உள்ள குடும்பம்! பாதி பேர் செட் ப்ராப்பர்டி போலத்தான் வருகிறார்கள்- மூணுபேருக்கு மட்டும் மொத்தம் அரைப்பக்கத்துக்கு வசனம்!) வளர, இன்னொரு சூர்யா சிந்திய கண்ணும் அழுத மூக்குமாய் காணாமல் போன மகனைப்பற்றியே கவலைப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் சரண்யாவிடம் வளர்கிறார். (நிச்சயமாக சம்பளத்தைவிட கிளிசரின் செலவு அதிகமாயிருக்கும்). பின்னர் ஒருவரையொருவர் தெரிந்துகொண்டு ஒரு சுருக்கமான ஆள்மாறாட்டம் செய்து, வில்லனைப் பந்தாடி இணைகிறார்கள்.

 

கதையில் எனக்குப் பெரிய வருத்தம் ஏதும் இல்லை. இதைவிட கதையம்சம் குறைவாக இருந்த படங்களையும் திரைக்கதையால் தேற்றி, கொட்டாவி விடாமல் 3 மணிநேரத்தை நகர்த்திய ஹரிக்கு இப்போ என்ன ஆச்சு? எதிர்பார்க்க முடியாமல் ஒரே ஒரு காட்சி, ஒரே ஒரு வசனம் கூட இல்லாமல் நகர்த்த வேண்டிய கட்டாயம் என்ன? ஆள்மாறாட்டத்தில் கூட ஒரு சஸ்பென்ஸ் கிடையாது, சம்மந்தப்பட்ட எல்லாருக்கும் இப்போது இங்கே இருப்பது யார் என்று தெளிவாகத் தெரிகிறது!

 

சூர்யா பஞ்ச் டயலாக் பேசும்போது அவராலேயே சிரிப்பை அடக்கமுடியவில்லை. ஓப்பனிங்கில் பறந்துகொண்டே எதையாவது கொளுத்திக் கொண்டு எண்ட்ரி, பெண்கள் எப்படி உடையணியவேண்டும் என்ற லெக்சர், அரிவாளள எப்படிப் பிடிக்கவேண்டும்,  சட்டைமடிப்பு கலையாமல் 500 பேரைப் பந்தாடுவது --இதையெல்லாம் மற்றவர்களுக்கு விட்டுத் தந்துவிட்டு வித்தியாசமான பாத்திரங்களில் நடிப்பதையே தொடரலாம் அவர்.

 

அசினுக்கு வேலை ரெண்டு டூயட் தான்.  ஹரி வேகமான இயக்குநர்தான், ஆனால் அசினுக்கு மேக்கப் போட இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் ஒதுக்கியிருக்கலாம் - கட்சி மாற வைத்துவிடுவார் போல!

 

வடிவேலு காமடியில் டீக்கடையில் அரை நிமிடத்தில் கலவரம் ஏற்படுத்தும் ஒரு காட்சி மட்டும் தேறுகிறது. மற்றபடி ஒண்ணும் பெரிசா இல்லை.

 

வில்லனாக கலாபவன் மணி - வில்லனா, காமடியனா என்றே புரியாமல் பாதிப்படம் நகர்கிறது. வழக்கம்போல முட்டாள் வில்லன், பனைமரத்தை எரிப்பது, பழைய சேலையை பிடுங்குவது என்ற ரேஞ்சுக்கு சாத்வீகமான வில்லன்!

 

யுவனுக்கு என்ன ஆச்சு? "கனாக்காணும் காலங்கள்", "முன்பனியா முதல் மழையா" ரேஞ்சுக்கு பாடல் வேண்டாம் - ஒரு "கருப்பான கையால என்னைப் புடிச்சான்" "சரோஜா சாமான் நிக்காலோ" ரேஞ்சுக்குக் கூட பாடல் போடவில்லை! பின்னணி இசையைப் பற்றி பேசாமலே இருந்துவிடலாம். காது இன்னும் வலிக்கிறது!

 

தலைப்பைப் பார்த்து இது அழகிய தமிழ்மகன் விமர்சனம் என்று நினைத்து வந்தவர்களுக்கு மட்டும் : இன்னும் அந்த விபத்து நடக்கவில்லை - காலத்தின் சூழ்நிலைக்கைதியாக இருக்கும் பினாத்தலாருக்கு நிச்சயம் நடக்கக்கூடிய விபத்துதான் - தள்ளிப்போடப்பட்டிருக்கிறது அவ்வளவே!